18 października w Wyższym Seminarium Duchownym w Płocku odbyła się dyskusja panelowa z cyklu Ludzie kultury w posłudze myślenia i odpowiedzialności. Rozmowa nosiła tytuł Przyjaciel Boga i ludzi. Przesłanie Pontyfikatu Jana Pawła II dla Kościoła i świata. W dyskusji wzięli udział: ks. prof. dr hab. Henryk Seweryniak, ks. dr Andrzej Kobyliński, ks. dr Sławomir Zalewski i ks. dr Leszek Misiarczyk.
We wprowadzeniu do dyskusji wicerektor WSD ks. dr Tadeusz Kozłowski przypomniał, że „jest to jeden z najdłuższych pontyfikatów w 2000-letniej historii Kościoła, a Papież z Polski stanowi punkt odniesienia dla ludzkości, sumienie świata, jest porównywany z Mojżeszem i Grzegorzem Wielkim, a przede wszystkim umie zrozumieć ludzkie serce i jest przyjacielem Boga i ludzi”.
Spotkanie podzielono na 3 bloki tematyczne. Pierwszy dotyczył Matki Teresy z Kalkuty, której beatyfikacja jest jednym z najważniejszych wydarzeń obchodów srebrnego jubileuszu Pontyfikatu. Te dwie wybitne postacie Kościoła: Jana Pawła II i Matkę Teresę łączy - zdaniem ks. Seweryniaka - kontemplacja.
Moc do niezwykle wyczerpujących fizycznie i duchowo zadań czerpią oni z modlitwy i rozmiłowania w Chrystusie.
Od kontemplacji hostii do kontemplacji ubogiego - taką drogę duchową zauważył w postawie Matki Teresy ks. Sławomir Zalewski. Zwrócił on uwagę na dodatkowy ślub, jaki składają Misjonarki Miłości - ślub służenia najuboższym. Pytany o inne niż troska o ubogich przesłanie Matki Teresy ks. Andrzej Kobyliński wskazał ideał miłosierdzia chrześcijańskiego wypływający z wiary i miłości Chrystusa, tak różny od ateistycznej filantropii promowanej przez liberalne media. Źródłem i najbardziej widocznym przejawem tej wiary i miłości Chrystusa było u Matki Teresy wielkie nabożeństwo do Najświętszego Sakramentu.
Drugi blok pytań dotyczył znaczenia jubileuszu Pontyfikatu i wydarzeń z nim związanych. Ks. Henryk Seweryniak jako ważne wymienił nowe nominacje kardynalskie i adhortację Pastores Gregis. Godność kardynalska dla ks. prof. dr. hab. Stanisława Nagy’ego jest według ks. Seweryniaka wyróżnieniem go za teologię, wierność Stolicy Apostolskiej, miłość do Kościoła i świeżość spojrzenia na Kościół w świetle Vaticanum II. Natomiast wyjątkowość adhortacji Pastores Gregis wynika z faktu spojrzenia w niej na posługę biskupa w perspektywie świętości.
Omawiając temat przeżywania jubileuszu w świecie, ks. Kobyliński podkreślił, że był on dla setek milionów ludzi żyjących na co dzień z dala od sfery sacrum chwilą przypomnienia sobie rzeczy oczywistych. Jubileusz Pontyfikatu jest też okazją do poczucia jedności Kościoła katolickiego, w wielu miejscach na ziemi prześladowanego, rozproszonego i poniżonego: „Kościół staje dziś z Piotrem i świętuje chwile chwały”.
Ostatnia seria pytań obejmowała przesłanie Pontyfikatu Jana Pawła II. Ks. Henryk Seweryniak przypomniał słowa Papieża do kleryków wypowiedziane w Częstochowie podczas pierwszej pielgrzymki do Ojczyzny. Papież mówił wówczas, że łaską powołania jest odkrywanie w sobie wewnętrznego człowieka - ucznia Chrystusa. Trzeba wykorzystywać czas seminarium tak, by potem stanowiło to podstawę kapłaństwa. „Bez postawy człowieka zjednoczonego wewnętrznie z Chrystusem kapłaństwo będzie szare”. Kapłanom ks. Seweryniak przypomniał, że tylko z wizją kapłana bliskiego ludziom i wiernego powołaniu; wizją, jaka przez lata ukształtowała się w Polsce, można pokonać kryzys, który dotyka współczesnego człowieka.
Próbując określić istotę duchowości Ojca Świętego, ks. Sławomir Zalewski zauważył, że w ciągu 25 lat posługi Piotrowej Jan Paweł II konsekwentnie realizuje zdania wypowiedziane na początku Pontyfikatu: „Nie lękajcie się otworzyć drzwi serc Chrystusowi!” i „Nie można człowieka zrozumieć bez Chrystusa”. Dopiero z tej perspektywy zrozumieć można pasterską gorliwość Papieża Pielgrzyma, jego umiłowanie Eucharystii, dzięki której żyje Kościół, pobożność maryjną i wynikające z niej pokorne i ufne otwarcie na Boga i drugiego człowieka. Papież jest również wzorem przeżywania cierpienia w jedności z Chrystusem i Jego Matką.
Jako istotę przesłania Pontyfikatu dla szeroko pojętej kultury ks. Andrzej Kobyliński podał chrześcijańską antropologię, która odpowiadając na odwieczne pytanie ludzkości: „Kim jest człowiek?”, przypomina te prawdy w perspektywie Boga. Antropologia chrześcijańska staje w opozycji do rozpowszechnianej coraz bardziej „antropologii bez Boga”, która na człowieka patrzy przez pryzmat zimnego utylitaryzmu.
Podsumowując spotkanie, prowadzący ks. dr Leszek Misiarczyk podkreślił, że nie można oddzielić tytułu „przyjaciel Boga” od „przyjaciel człowieka”. Jan Paweł II doskonale realizuje to wzajemne przenikanie się płaszczyzn przyjaźni w swoim życiu i posługiwaniu. Doświadczają tego ludzie, którzy spotkali się z Papieżem. Zgodnie podkreślają, że przez tę krótką chwilę był tylko dla nich. Najbliżsi współpracownicy Ojca Świętego mówią, że „jest cały w tym, co w danym momencie robi”, a kiedy często znajdują go leżącego krzyżem w kaplicy, rozumieją, że Jan Paweł II wie, gdzie jest jego jedyna siła.