Sieklówka to niewielka, bo licząca niespełna tysiąc mieszkańców, wioska w dekanacie brzosteckim.

Utworzona już w XV w. parafia, przeszła ciężkie chwile w czasach reformacji. Głęboka religijność mieszkańców zahartowana w czasie dominowania nowinek religijnych, zdołała przetrwać i odrodzić się w dawnym kształcie, nieskażonej wiary katolickiej. Dokładnie 8 lat temu przeszła kolejne trudności, gdy w kilka godzin spłonął zabytkowy kościół i znowu wierni pozostali bez świątyni, zdani na własne siły. Tym razem także wystarczyło wiary, by pokonać trudności. W ogromnie krótkim czasie wznieśli nową świątynię. Od ubiegłego roku obowiązki proboszcza parafii pełni ks. Stanisław Dębiak.

Z dziejów parafii

W czasach średniowiecza Sieklówka należała do parafii w Warzycach. Ponieważ w środku wsi, niedaleko dworu, Jakub z Sieklówki wybudował drewniany kościół, 6 lutego 1489 r. została tu utworzona samodzielna parafia. XVI w. przyniósł jednak wielkie zmiany w miejscowości spowodowane zamieszkami religijnymi. Dziedzic wioski przeszedł na arianizm, kościół został sprofanowany, a parafia upadła.

Następny właściciel Jakub Filipowski oraz jego syn sympatyzowali z anabaptystami. Około 1580 r. wieś przeszła w ręce kalwinów i kościół był w ich posiadaniu aż do 1669 r. Tymczasem duszpasterstwo parafialne wśród ludzi prowadził kapłan z Lubli. Niestety w wyniku całkowitego zniszczenia świątyni, Biskup Krakowski zdecydował się na zniesienie parafii włączając miejscowość do parafii w Lubli. Dalsze zamieszki spowodowały nawet podział Sieklówki na dwie części: Dolną i Górną. W XVIII w. (lata 1758-64) została wybudowana kaplica pw. św. Stanisława Biskupa. W XIX w. Sieklówka stała się własnością Jerzego i Anny Ramułtów i dzięki ich staraniom w 1812 r. ponownie utworzono tu parafię.

W kilka lat później gdy wzniesiono kościół murowany w Brzostku, filialny kościółek w Kleciach nie był już potrzebny, dlatego rozebrano go, a budulec sprzedano do Sieklówki. W ten sposób niemalże z dnia na dzień powstała świątynia w Sieklówce, którą poświęcono w 1818 r. Pierwszym kapłanem mianowany był ks. Jakub Rozmus.

W czasie II wojny światowej Niemcy zrabowali dzwony i zabytkowy Tryptyk. Drewniany kościółek służył parafianom aż do 1993 r. W nocy z 6 na 7 kwietnia (był to Wielki Tydzień) z niewyjaśnionych przyczyn ( wyklucza się podpalenie) spłonął. Doszczętnie spłonął barokowy ołtarz główny z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej z XV w.

Następny proboszcz ks. Mariusz Wójcik od razu zaczął gromadzić materiały na budowę nowej świątyni. 20 listopada 1993 r. bp Kazimierz Górny poświęcił kamień węgielny i wmurował akt erekcyjny. W bardzo szybkim tempie, dosłownie w ciągu kilkunastu tygodni, został wzniesiony nowy Dom Boży. Rok temu, czyli 8 maja 2000 r. konsekracji świątyni św. Stanisława dokonał ordynariusz rzeszowski bp Kazimierz Górny.

Kościół żywy

Ksiądz Dębiak podkreśla, że parafianie przyjęli go życzliwe i współpraca układa się dobrze. Na pochwały doczekała się Rada Parafialna, która służy radą i pomocą we wszystkich przedsięwzięciach w parafii. W ubiegłym roku trzeba było przeprowadzić generalny remont plebani. Ludzie sami przyszli do pracy, nie szczędzili pieniędzy i wysiłku. Budowany w tak szybkim tempie kościół także wymaga jeszcze wiele pracy. Trzeba wykończyć prezbiterium, wybudować boczne ołtarze, potrzebne są wygodne ławki itd. W trakcie wykończania jest sala dla młodzieży w dolnej kondygnacji plebani.

W parafii jest dosyć dużo młodzieży. Chętnie przychodzą na piątkowe spotkania KSM-u, starają się jak mogą, by przygotować Ciemnicę, Boży Grób, czy szopkę na Boże Narodzenie. Działa dziewczęca schola, która nie tylko prowadzi śpiew, ale przygotowuje oprawę liturgiczną wszelkich uroczystych nabożeństw, np. prowadziła obsługę całego Triduum Paschalnego.

W ubiegłym roku 100-lecie istnienia w Sieklówce obchodziła miejscowa OSP. Strażacy tak samo chętnie włączali się we wszelką pomoc, zarówno przy porządkowaniu terenu jak i przy służbie przy ołtarzu. Do parafii powróciło duszpasterstwo myśliwych. Działa Akcja Katolicka. Modli się 16 Róż Różańcowych. W tym roku z okazji niedzieli powołaniowej przyjechały do parafii Siostry Serafitki z Przemyśla. Jak zaznacza Ksiądz Proboszcz, każdego roku będą przyjeżdżali przedstawiciele innych zgromadzeń, by przybliżać ludziom świeckim swoja pracę i rozbudzać powołania wśród młodzieży. A już teraz z Sieklówki pochodzi czterech kapłanów i jedna siostra zakonna.