W 1492 r., ponad 500 lat temu Krzysztof Kolumb odkrył ten kontynent. Przypłynął na statku, który miał nazwę „Santa Maria de Conception” - Poczęcie Najświętszej Maryi Panny - Niepokalane Poczęcie. Pierwszą wyspę, na której wylądował Kolumb nazwał San Salwador - Wyspa Zbawiciela - honorując ją imieniem Naszego Pana. Drugą zaś wyspę nazwał imieniem Matki Chrystusowej - Immaculate Conception (Wyspa Niepokalanego Poczęcia). W 1673 r. - 300 lat temu, o. Marquette był pierwszym białym człowiekiem, który przepłynął Missisippi River - olbrzymią rzekę, nazywając ją Wielkim Strumieniem Niepokalanej Maryi.
Pierwsi amerykańscy katolicy byli dumni z tej prawdy o Niepokalanym Poczęciu. Chociaż dogmat ten został oficjalnie ogłoszony przez Kościół dopiero w 1954 r., to już o wiele wcześniej nazywano imieniem Maryi Niepokalanej różne miejsca na ziemi. Biskupi amerykańscy w 1829 r. wybrali Maryję Niepokalanie Poczętą Patronką Stanów Zjednoczonych Ameryki. We wstawiennictwo Maryi wierzył głęboko sam Kolumb i jego żeglarze. Przekonani byli o Jej wielkiej opiece nad swoim losem emigranci - osadnicy przybywający z Hiszpanii i innych części Europy. Do dziś - prawie w każdym miejscu amerykańskiego kontynentu znajdziemy kościoły, szpitale lub szkoły pod wezwaniem Niepokalanego Poczęcia. Świadczy to o głębokim przywiązaniu katolików amerykańskich do Najświętszej Maryi Panny. Możemy się zastanawiać, dlaczego amerykańscy biskupi wybrali ten właśnie tytuł dla czczenia Maryi przez wiernych tego kraju. Wiemy, że prawda ta, mająca swoje źródło w Piśmie Świętym i Tradycji Kościoła, była bardzo mocno zwalczana przez różne odłamy luterańskich Kościołów na starym kontynencie. Biskupi, obierając za patronkę Ameryki Maryję Niepokalanie Poczętą, chcieli dać wyraz głębokiej wiary Kościoła, że Maryja znalazła wielką łaskę u Boga, stając się Matką Syna Bożego. Maryja, to arcydzieło Boga Ojca, zapowiedziana już w raju, jako Niewiasta, która zetrze głowę szatana. Ten Boży Plan zbawienia, zapowiedziany w raju, został nam objawiony przez Chrystusa. „W Nim mamy odkupienie przez Jego krew - odpuszczenie występków, według bogactwa Jego łaski” (Ef 1,4). Nauka św. Pawła, zawarta w jego listach (np.; Ef 1,4-7; Kol 1,12-14; Rz 3,24; Ga 3,13), mówi wyraźnie, że w planie tym, który ogarnia wszystkich ludzi, szczególne miejsce zajmuje „niewiasta”, jako Matka Tego, z którym Ojciec odwiecznie związał dzieło zbawienia. Według Izajasza jest nią Dziewica, która „pocznie i porodzi Syna, którego imię będzie Emmanuel” (Iz 7,14). Przyjście Syna Bożego jest opisane w pierwszych rozdziałach Ewangelii św. Łukasza i św. Mateusza. Anioł rzekł do Maryi: „Bądź pozdrowiona łaski pełna, Pan z Tobą”. W języku Biblii słowo „łaska” oznacza szczególny dar, mający swoje źródło w życiu Boga, który jest miłością. (por. 1J 4,8).
Owocem miłości Boga jest wybranie. To wybranie objawiło się w pełni w Maryi. Jest to szczyt obdarowania łaską w dziejach człowieka i kosmosu. Maryja jest „pełna łaski”, ponieważ Wcielenie Słowa, zjednoczenie osobowe Boga-Syna z naturą ludzką dokonało się w Niej. Dzięki temu darowi Maryja góruje wielce nad wszystkimi innymi stworzeniami, zarówno ziemskimi, jak i niebieskimi - uczy Sobór Watykański II (KDK nr 53). Dzięki tej „pełni łaski” Maryja została uchroniona od dziedzictwa grzechu pierworodnego. Od pierwszych chwil poczęcia należy Ona do Chrystusa i ma pełny udział w łasce uświęcającej w miłości Ojca, za sprawą Ducha Świętego. Jako „pełna łaski” została dana przez Chrystusa Kościołowi, rozciągając swoje macierzyństwo na wszystkich Jego braci i siostry. Ona jest pierwszą, która uwierzyła „Błogosławionaś, któraś uwierzyła”. W tej Jej wierze, którą wyznała przy Zwiastowaniu, i w której stale „przoduje” pielgrzymującemu Ludowi Bożemu, Kościół jednoczy się, pragnąc zespolić całą ludzkość na nowo z Chrystusem (KDK nr 13). Czyni to przez wstawiennictwo Niepokalanej Łaski pełnej Patronki Ameryki.