Końcowe przesłanie

16. Tak więc, młodzi Przyjaciele, oddaję w Wasze ręce ten List, który znajduje się na przedłużeniu ewangelicznej rozmowy Chrystusa z młodzieńcem i wyrasta ze świadectwa Apostołów i pierwszych pokoleń chrześcijan. Oddaję Wam ten List w „Roku Młodzieży”, gdy przybliżamy się do kresu drugiego tysiąclecia. Oddaję go Wam w roku, w którym przypada dwudziesta rocznica zakończenia Soboru Watykańskiego II. Nazwał on młodzież „nadzieją Kościoła”86 i do młodzieży ówczesnej - jak również dzisiejszej i wszystkich czasów - skierował swoje „ostatnie Orędzie”, w którym Kościół jest ukazany jako prawdziwa młodość świata, jako ten, który „posiada to, co stanowi moc i siłę pociągającą młodych: zdolność do radowania się nowymi inicjatywami, do bezinteresownego oddania się, do wewnętrznej odnowy i do dalszych osiągnięć”87. Czynię to w Niedzielę Palmową - w dniu, w którym dane mi jest spotkać się z wieloma wśród Was jako pielgrzymami na placu Św. Piotra w Rzymie. W tym właśnie dniu Biskup Rzymu modli się wspólnie z Wami za wszystkich Młodych na całym świecie, za każdą i za każdego. Modlimy się we wspólnocie Kościoła, abyście - na tle trudnych czasów, w jakich żyjemy - „umieli zdać sprawę z nadziei, która jest w was”: tak, właśnie Wy, gdyż od Was zależy przyszłość, od Was zależy kres tego tysiąclecia i początek nowego. Nie trwajcie w bezczynności, podejmujcie odpowiedzialne zadania na wszystkich dostępnych Wam polach w naszym świecie. O to samo będą się modlili wraz z Wami Biskupi i Kapłani na różnych miejscach ziemskiego globu.

A modląc się tak w wielkiej młodzieżowej wspólnocie całego Kościoła i wszystkich Kościołów, mamy przed oczyma Maryję, która towarzyszy Chrystusowi u początku Jego posłannictwa wśród ludzi. Jest to Maryja z Kany Galilejskiej, która wstawia się za młodymi, za nowożeńcami, gdy na przyjęciu ślubnym zabrakło wina dla gości. Wówczas też Matka Chrystusa wypowiada te słowa do obecnych tam ludzi, którzy służyli w czasie przyjęcia: „zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”88. On - Chrystus.

Powtarzam te słowa Bogarodzicy i skierowuję je do Was, do Młodych, do każdego i każdej: „cokolwiek Chrystus wam powie, to czyńcie”. I błogosławię Was w Imię Trójcy Przenajświętszej. Amen. W Rzymie, u Św. Piotra,
dnia 31 marca 1985 roku, w Niedzielę Palmową, czyli Męki Pańskiej,
w siódmym roku Pontyfikatu.
Jan Paweł II, papież

1. Por. 1 P 3,15.

2. Por. JAN PAWEŁ II, Enc. Redemptor hominis, 14: AAS 71 (1979) 284 n.

3. Por. Rz 8,19.21; Ef 4,4; Flp 3,10 n.; Tt 3,7; Hbr 7,19; 1 P 1,13.

4. Por. 1 P 3,15.

5. Por. Mk 10,17-22; Mt 19,16-22; Łk 18,18-23.

6. Mk 10,17-19.

7. Mk 10,20 n.

8. Mk 10,22.

9. Por. Łk 8,49-56.

10. Por. Łk 7,11-17.

11. Ap 21,6.

12. J 3,16.

13. 1 J 4, 8.16.

14. Por. 2 Tes 2,7.

15. J 14,9.

16. Por. Hbr 13,8.

17. Por. Rdz 1,26.

18. J 3,19; por. 1,9.

19. J 1,5.

20. Rz 6,9.

21. Por. Łk 2,34.

22. J 11,25.

23. J 3,16.

24. 1 Kor 7, 31.

25. Hbr 9,27.

26. Hbr 9,27.

27. J 11,25 n.

28. Por. Wj 34,1; Pwt 9,10; 2 Kor 3,3.

29. Por. Pwt 4,5-9.

30. Mk 10,20.

31. Por. Mt 5.

32. Por. Mt 22,37-40; Mk 12,29-31; Łk 10,27.

33. Rz 2,14.

34. Rz 2,15.

35. Tamże.

36. Mk 10,19.

37. Hbr 9,27.

38. Kol 3,14.

39. Por. 1 Kor 13,13.

40. Por. Mt 22,38.

41. „Prawo moralne _ jak przekazał Konfucjusz _ nie jest dalekie od nas... Mędrzec niewiele pobłądzi w zakresie prawa moralnego. Kieruje się zasadą: nie czyńcie drugim tego, czego nie chcielibyście, aby inni wam czynili” (Tchung-Yung _ Doktryna środka, 13). Starożytny nauczyciel japoński (Dengyo Daishi, zwany również Saicho, żyjący w latach 767 - 822 po Chr.) zachęca, aby „zapominać o sobie, dobrze czynić innym, gdyż w tym jest szczyt przyjaźni i współczucia” (por. W. Th. De Bary, Sources of Japanese Tradition, New York 1958, t. I, s. 127). Jakże nie wspomnieć Mahatmy Gandhiego, który niestrudzenie nauczał „mocy prawdy” (satyagrapha), zwyciężającej bez przemocy, własnym dynamizmem zawartym w działaniu sprawiedliwym?

42. Por. Rz 2,15.

43. Por. J 1,9; Sobór Wat. II, Dekl. o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich Nostra aetate, 2.

44. Rdz. 1,31.

45. Por. J 2,25.

46. Por. Łk 22,61.

47. Por. Ef 1,4.

48. Mt 19,20.

49. 1 Kor 7, 31.

50. Kol 3,1.

51. Rz 5,5.

52. Por. Mt 5,3-12.

53. Mt 19,21.

54. Por. Mk 10,21; J 1,43; 21,23.

55. Por. Mt 19,12.

56. Por. np. JAN PAWEŁ II, Adhort. Apost. Redemptionis donum: AAS 76 (1984), 513 - 546.

57. Mt 9,37.

58. Mt 9,37 n.

59. Por. SOBÓR WAT. II. Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 39 - 42.

60. Por. SOBÓR WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, 43 - 44.

61. SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1.

62. J 4,10.

63. Mt 5,8.

64. Por. 1 J 4,8.16.

65. Por. Ef 5,32.

66. Por. 1 Kor 13,4-7.

67. Rdz 2,24; por. Mt 19,5.

68. Wj 20,12; Pwt 5,16; Mt 15,4.

69. Por. Mt 25,14-30; Łk 19,12-26.

70. Rdz 3,19.

71. J 8,32.

72. JAN PAWEŁ II, Enc. Laborem exercens, 9: AAS 73 (1981) 599 n.

73. Por. Łk 21,19.

74. Orędzie na Światowy Dzień Pokoju 1985, 3: AAS 77 (1985) 163.

75. Łk 17,1 n.

76. Łk 2,52.

77. Por. np. Ps 104[103]; 19[18]; Mdr 13,1-9; 7,15-20.

78. Prz 4,5 n.

79. Por. 1 Kor 9,24-27.

80. SOBÓR WAT. II, Konst. duszp. o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, 24.

81. 1 J 2, 13 n.

82. Por. SOBÓR WAT. II, Konst. dogm. o Kościele Lumen gentium, 1.

83. 1 J 2, 13 n.

84. 1 J 5, 4.

85. Por. Confess. I, 1: CSEL 33, s. 1.

86. SOBÓR WAT. II, Dekl. o wychowaniu chrześcijańskim Gravissimum educationis, 2.

87. Orędzie Soboru Watykańskiego II do Młodych: AAS 58 (1966) 18.

88. J 2,5.