Jako stali czytelnicy Tygodnika Katolickiego Niedziela, ze szczególnym zainteresowaniem czytamy Ład Boży. Znaleźć tu można ciekawe artykuły i wiadomości z terenu naszej diecezji. Nasuwa nam się spostrzeżenie, że dobrze byłoby więcej uwagi poświęcić księżom odchodzącym na emeryturę.

historia życia każdego kapłana zawiera w sobie duże bogactwo i zasób doświadczenia życiowego - nie mówiąc o wiedzy na ten temat, tak rzadko wykorzystywanej. Dopiero z perspektywy czasu, wolny od codziennych obowiązków duszpasterskich kapłan może wyciągnąć wnioski i podzielić się swymi przemyśleniami.

Z dniem 26 czerwca br. odchodzi na emeryturę - po 46 latach służby Bogu i Kościołowi włocławskiemu - dotychczasowy proboszcz parafii Skulsk i kustosz sanktuarium Matki Bożej Bolesnej - ks. prał. Tadeusz Sierosławski. Diecezja włocławska ma w swoich szeregach wielu zasłużonych kapłanów, którzy przybyli do niej z innych rejonów Polski. Tak też było z ks. Sierosławskim. Urodził się przed 70 laty w Limanowej ( obecnie diecezja tarnowska), jako syn Anny i Kazimierza. W Limanowej znajduje się znane w całej Polsce sanktuarium maryjne. Stamtąd zapewne ks. Sierosławski czerpał inspiracje do rozbudowy sanktuarium skulskiego, dziś odwiedzanego przez wielu pielgrzymów. Domyślamy się tego, ponieważ wielu z nas było z nim na pielgrzymkach w tym rejonie. Po ukończeniu w Limanowej szkoły podstawowej wiedziony głosem powołania wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego im. ks. Jana Długosza we Włocławku. Po uzyskaniu matury kontynuował naukę w Wyższym Seminarium Duchownym. Otrzymawszy święcenia kapłańskie, jako młody pełen entuzjazmu prefekt przybył na swą pierwszą placówkę duszpasterską do Skulska, gdzie z oddaniem pracował przez 2 lata. Mimo że upłynęło sporo lat, do dziś wielu parafian (a zwłaszcza byli ministranci) wspomina go jako prefekta. Szczególnie utkwiły im w pamięci wspólne wycieczki, gra w piłkę i jazda na nartach. Praca wśród młodzieży i z ludźmi sprawiała Księdzu Tadeuszowi zapewne wiele satysfakcji, skoro rozważywszy możliwość dalszych studiów na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, po uzyskaniu tytułu magistra postanowił poświęcić się pracy duszpasterskiej. Jako prefekt pracował w Uniejowie, Brześciu Kujawskim, Kaliszu, Ciechocinku. Po 15 latach kapłaństwa został proboszczem w Nieszawie - pełniąc jednocześnie obowiązki ojca duchownego w Seminarium włocławskim. Po 13 latach pobytu w Nieszawie objął parafię Skulsk.

Praca duszpasterska Księdza Prałata rozpoczęła się przed 46 laty w Skulsku i tu się zakończyła. To tutaj dał się poznać jego talent organizacyjny i duszpasterski. Przemawia za tym przede wszystkim sfinalizowanie starań o ukoronowanie łaskami słynącej Piety skulskiej koronami papieskimi 3 czerwca 1997 r. Całe sanktuarium, a więc Kalwaria skulska, wieczernik, stacje drogi krzyżowej, różańcowej, organizowane dożynki parafialne czy też dni skupienia dla formacji mundurowych - to inicjatywy ks. prał. Sierosławskiego, należycie doceniane przez parafian.

Przestając pełnić obowiązki proboszcza i kustosza sanktuarium, może odejść na zasłużony odpoczynek w poczuciu dobrze spełnionego obowiązku i z nadzieją, że dzieło, któremu dał dobry początek, będzie przez następców podjęte i kontynuowane.

Żegnamy Księdza Tadeusza z nieukrywanym żalem. Życzymy wielu łask Bożych i opieki Matki Bożej Bolesnej na dalsze życie. Ksiądz Prałat będzie zawsze serdecznie witany w parafii Skulsk.

Wdzięczni parafianie