Mszy św. za swego zmarłego poprzednika będzie przewodniczył obecny prymas Czech, kard. Dominik Duka OP. Można oczekiwać, że na uroczystości pogrzebowe przybędą również biskupi z innych krajów, a także przedstawiciele ruchu Focolari, z którym związany był zmarły purpurat.

Przewodniczący KEP abp Gądecki wysłał kondolencje do kard. Dominika Duka, Przewodniczącego Czeskiej Konferencji Biskupiej.

- Z wielkim smutkiem przyjąłem wiadomość o śmierci Jego Eminencji Kardynała Miloslava Vlka - wielkiego syna Kościoła w Czechach, wielkiego syna Kościoła w Europie, wielkiego świadka miłości Boga i miłości bliźniego, a wreszcie - wielkiego przyjaciela Kościoła w Polsce – pisał w liście kondolencyjnym abp Gądecki.

Zapewnił także – w imieniu Episkopatu Polski, wszystkich biskupów i wszystkich wiernych o modlitwie za Zmarłego i za wszystkich pogrążonych w żałobie.

W rozmowie z biurem prasowym KEP Przewodniczący Episkopatu Polski podkreślił, że kard. Vlk „był człowiekiem godnym naśladowania przez duchownych i świeckich także w Polsce”.

Prymas Polski abp Wojciech Polak wspomina zmarłego kard. Vlka jako wielkiego pasterza Kościoła i wielkiego Europejczyka. Metropolita gnieźnieński podkreślił także zasługi byłego metropolity praskiego w powrót do Gniezna relikwii bł. Radzima Gaudentego, przyrodniego brata św. Wojciecha. Kard. Vlk odnalazł je w Pradze i zwrócił do Gniezna.

Abp Henryk Muszyński, wieloletni przyjaciel kard. Vlka przyznał, że ze zmarłym łączyły go wielorakie więzy: - wiekowe, bo jesteśmy niemal rówieśnikami, pokoleniowe, bo służbę Kościołowi zaczynaliśmy niemal w jednym czasie i przyszło nam przetrwać trudny czas komunizmu i wreszcie duchowe – jako kapłani i biskupi dzieliliśmy się swoimi doświadczeniami. Niemal wszystkie poważniejsze problemy dotyczące naszych Kościołów lokalnych rozważaliśmy wspólnie.

- To był Boży człowiek, bardzo religijny, odważny. Przez wiele lat posługę kapłańską wypełniał w ukryciu, bez sutanny. Taka była rzeczywistość – wspominał abp Muszyński.

Kard. Miloslav Vlk urodził się 17 maja 1932 w miejscowości Lišnice-Sepekov w diecezji czeskobudziejowickiej w Południowych Czechach. W 1968 roku przyjął święcenia kapłańskie, w 1990 roku św. Jan Paweł II mianował go biskupem, następnie arcybiskupem Pragi. Był też przewodniczącym Czeskiej Konferencji Biskupów, przewodniczącym Rady Konferencji Biskupich Europy, kardynałem-prezbiterem Santa Croce in Gerusalemme.

Arcybiskup senior Pragi (1991-2010) był symbolem żywego Kościoła w czasach komunistycznych prześladowań w Europie Środkowej. Zakazów pracy, szykan, różnych form prześladowania Kościoła doświadczał na własnym ciele. Nigdy jednak nie opuszczał go serdeczny uśmiech i dobry humor.