Gorliwość duszpasterska ks. Metlera szczególnie ukazała się w czasie panującej w tych okolicach epidemii grypy, zwanej hiszpanką, która wiosną 1920 r. zbierała obfite żniwo wśród miejscowej ludności. Władze państwowe zakazały wszelkiego kontaktowania się z chorymi. Mimo to ks. Metler nie wahał się spieszyć z posługą religijną do chorych i umierających. Czynił to przeważnie nocami. Podczas tych dojazdów sam zapadł na hiszpankę, do tego dołączyło się jeszcze zapalenie płuc. Lekarze określili jego stan jako beznadziejny. W tych okolicznościach ks. Metler udał się do Lourdes, które już wcześniej odwiedzał, mając wielkie nabożeństwo do Matki Bożej Niepokalanie Poczętej. Odzyskał zdrowie, na rekonwalescencję udał się do sanatorium w okolicach Bordeaux, a potem powrócił do swojej parafii w Kruszynie. Doświadczył tu jednak wielkich trudności i przykrości ze strony kilku parafian. W niepodległej Polsce, w warunkach powszechnego w wielu regionach ubóstwa bardzo łatwo znajdowali uznanie i poklask działacze różnych orientacji politycznych, krytykujący postępowanie władz państwowych. Działający w zakładach przemysłowych w Radomsku przedstawiciele ugrupowań socjalistycznych podburzali ludność robotniczą oraz wiejską zarówno przeciwko właścicielom przedsiębiorstw, właścicielom okolicznych dworów, jak i duchowieństwu parafialnemu. Agitatorzy socjalistyczni występując przeciwko Lubomirskim, atakowali także ks. Metlera. Tymczasem proboszcz, znając doskonale ideologię komunistyczną w Rosji oraz realia porewolucyjne, wykazywał w swoich kazaniach błędy tego systemu i wpływy agitacji bolszewickiej. Stąd przeciwko niemu zostało zwrócone główne ostrze zwolenników Stanisława Traugutta, działających w okolicach Radomska. Agitatorzy potrafili wykorzystać każde niezadowolenie i każde trudności w parafii przeciwko proboszczowi. Powody zawsze się znalazły, wszak proboszcz działał aktywnie w dziedzinie duszpasterskiej i prowadził liczne prace remontowe. Przedstawiciele wrogów proboszcza udali się do bp. Władysława Krynickiego w Częstochowie, ale biskup znał doskonale sposoby działania ludzi, którzy chcieli ustanawiać w parafiach swoich duchownych i zarządzać sprawami parafialnymi. Ks. Metler pracował nadal do "ostatka sił", ale te siły ustawicznie się pomniejszały. Atmosfera panująca wokół jego osoby przyczyniła się do pesymistycznej oceny własnej działalności i sytuacji życiowej. Ks. Metler pisał do bp. Krynickiego w Częstochowie: " Nie dla wsi widać Bóg mnie przeznaczył. Rozum tu nie popłaca, ale brutalna siła głosu, uczucia, pięść nawet. Moje przyrodoznawstwo, moje studia matematyczno-astronomiczne to fraszki na wsi".

Właśnie w tym czasie pożar zniszczył całą wieś Kruszyna. Ci sami ludzie, którzy niedawno występowali przeciwko ks. Metlerowi, teraz twierdzili, że pożar wsi był karą Bożą za niesprawiedliwe oskarżenia wobec proboszcza.

CDN