„W duchu miłości, wdzięczności i jedności
Wszystkim uczestnikom moich święceń biskupich
udzielam z serca pasterskiego błogosławieństwa”.
Ks. Andrzej F. Dziuba

Zjednoczeni na modlitwie

Głównym szafarzem święceń był Józef kardynał Glemp, Prymas Polski. Pozostali biskupi udzielający święceń to: abp Henryk Muszyński - metropolita gnieźnieński, bp Alojzy Orszulik - pierwszy biskup łowicki, abp Józef Kowalczyk - nuncjusz apostolski w Polsce oraz 30 arcybiskupów i biskupów koncelebrujących liturgię święceń.
Na czele gości z Zakonu Maltańskiego stał jego prezydent Juliusz hrabia Ostrowski, zaś Zakon Bożogrobców reprezentował m.in. prof. dr hab. Jerzy Wojtczak-Szyszkowski. Obecne były delegacje z wyższych uczelni: Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego z rektorem ks. prof. dr hab. Andrzejem Szostkiem, Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego z rektorem ks. prof. dr. hab. Romanem Bartnickim, Papieskiego Wydziału Teologicznego z ks. rektorem prof. dr. hab. Krzysztofem Pawliną, Mazowieckiej Wyższej Szkoły Humanistyczno-Pedagogicznej z rektorem prof. dr. hab. Wiesławem Balcerkiem. Przybyła nawet delegacja Liceum Ogólnokształcące w Pleszewie z dyrektorem dr. Andrzejem Szymańskim. Do Łowicza przyjechali także koledzy kursowi Księdza Biskupa oraz minister rolnictwa Wojciech Olejniczak, przedstawiciele władz wojewódzkich, samorządowych i miejskich. Specjalnym gościem był prezydent Ryszard Kaczorowski z żoną, którzy na tę uroczystość przyjechali z Londynu. Nie zabrakło kapłanów, osób zakonnych i wiernych z diecezji łowickiej oraz gości z innych diecezji. Przybyli także członkowie trzech kapituł: Łowickiej, Łęczyckiej i Skierniewickiej. W pierwszych rzędach zasiadła Ludwika Dziuba - mama Księdza Biskupa oraz jego brat Wojciech z żoną Elżbietą. Uroczystość była transmitowana przez Telewizję PULS i Radio PLUS „Między Łodzią a Warszawą”.
Obrzęd święceń biskupich włączony został w liturgię Mszy św. Ks. bp Alozy Orszulik i nowo wyświęcany bp Andrzej Dziuba ubrani byli w XVIII-wieczne ornaty prymasowskie - dla podkreślenia więzów, jakie od wieków łączą archidiecezję gnieźnieńska i warszawską, a obecnie łowicką. Za oprawę liturgiczną odpowiadali alumni Wyższego Seminarium Duchownego w Łowiczu, a za oprawę muzyczną uroczystości - chór „Cantores Cordis Jesu” z kościoła kolegiackiego w Skierniewicach. Dyrygentem chóru jest Eugeniusz Włoczyk - organista parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Skierniewicach. Nad wszystkim czuwał organista parafii katedralnej w Łowiczu Jerzy Filipowicz, a kantorem był ks. dr Robert Bernagiewicz. Ceremoniarzami byli ks. dr Andrzej Klocek oraz ks. lic. Zdzisław Madzio. Przebieg uroczystości święceń przybliżał wiernym swoimi komentarzami ks. lic. Robert Kwatek, zaś materiały liturgiczne zredagował ks. dr Adam Jakub Kwaśniak.

Obrzędy wstępne

Obrzędy wstępne święceń rozpoczęły się procesją z rezydencji biskupa łowickiego do bazyliki. Za asystą i diakonem, niosącym księgę Ewangelii, szli prezbiterzy, koncelebransi, następnie Biskup Elekt, Biskupi udzielający święceń oraz Prymas Polski. Zebranych w bazylice powitał bp. Alojzy Orszulik, pierwszy biskup diecezji łowickiej. „Dziś w akcie konsekracji biskupiej obowiązki biskupa łowickiego przejmie ks. prof. Andrzej Dziuba. Życzę mu wiele mocy nadprzyrodzonej, potrzebnej w sprawowaniu urzędu. Ze swej strony obiecuję pomoc o ile mi tylko zdrowie pozwoli. Kończąc posługę pragnę skierować słowa podziękowania do tych, którzy wspierali mnie w mojej pracy i posługiwaniu. W pierwszym rzędzie kapłanom i współpracownikom z Kurii Biskupiej, Sądu, Caritas, WSD, Domu Kapłana Seniora i innych instytucji. Ważną rolę w diecezji pełnią siostry zakonne. Dziękuję tym, którzy wspierali mnie swoją wiedzą i za wszelkie dobro, którego tu doświadczyłem - Bóg zapłać!”.

Obrzęd święceń

Istotny element każdych święceń stanowią nałożenie rąk i modlitwa świeceń. W świetle tradycji Kościoła przez nałożenie rąk i modlitwę święceń jest udzielany dar Ducha Świętego, dzięki czemu biskupi, prezbiterzy i diakoni, każdy na swój sposób, zostają upodobnieni do Chrystusa. Po zaśpiewaniu hymnu do Ducha Świętego Biskup Elekt został przyprowadzony przed Prymasa Polski przez dwóch asystujących mu prezbiterów: ks. prał. Mieczysława Iwanickiego - prepozyta Katedralnej Kapituły Łowickiej oraz ks. prał. Ryszarda Pruczkowskiego - proboszcza parafii Bożego Ciała w Bydgoszczy.
Prepozyt Katedralnej Kapituły Łowickiej zwrócił się do Prymasa Glempa z następującymi słowami: „Czcigodny Ojcze, Kościół łowicki prosi, abyś ks. Andrzeja Franciszka Dziubę wyświęcił na biskupa”. Prymas zapytał: „Czy macie nominację Stolicy Apostolskiej?”. Bulla nominacyjna została odczytana publicznie przez ks. prał. Stanisława Plichtę.
W homilii kard. Glemp podzielił się z zebranymi refleksjami na temat pełni kapłaństwa osiąganej w Kościele przez biskupstwo. „Z wniebowstąpieniem Chrystusa rozpoczęły się Dzieje Apostolskie - mówił Kaznodzieja. - Te dzieje trwają dalej i są dziejami Kościoła, ale są też dalej dziejami Apostołów, bo troska o przekaz nauki Chrystusowej, prawdy objawionej ciągle trwa i ci, którzy są do tego powołani, tj. cały Kościół, z tego zwolnieni nie będą. (...).
Kościół łowicki - mówimy o nim: młody. Ale czy taki młody, skoro ja sam konsekruję trzeciego biskupa w Łowiczu? Skoro w podziemiach bazyliki spoczywa dwunastu prymasów? Przecież to jest jakaś tajemnica Boża, która wchodzi w głąb ziemi, w nasze serca, tradycje. My jesteśmy ciągle otoczeni zamysłami Bożymi, choć nie zdajemy sobie z tego sprawy. Bp Alojzy Orszulik posługując tutaj dokonał odnowy i organizacji tych wszystkich sposobów, które służą do kontynuacji dziejów Apostolskich. Zawdzięczamy mu dużo, ale przecież nie jemu samemu. To dokonywało się w Duchu Świętym, przy współpracy wielu oddanych ludzi. I dziś przychodzą następcy. Biskupowi Andrzejowi przyszło podjąć to dzieło, które dobrze jest zasiane, pielęgnowane na Boży owoc, który ma dojrzewać we wszystkich sercach. (...) Każdy wiek niesie swoje wyzwania. Nigdy Polska nie miała takiego licznego grona biskupów. Ale jeśli jesteśmy silniejsi, to znaczy, że i przeciwności są większe i musimy im dać odpór. Chcemy, aby wszędzie zapanowała Miłość. To są ogromne zadania i musimy im podołać (...). Drogi bracie Andrzeju - wchodzisz już w utorowane przez Poprzednika drogi i włączamy cię z miłością do świętego kolegium, w które ufa Chrystus, przez które mamy czynić ten świat bardziej ludzkim. Niech Matka Najświętsza, która jest związana z katedrą w Łowiczu, będzie ci siłą, której ci będzie potrzeba. Niech dobry Bóg wspiera wszelkie wysiłki w tej wielkiej wspólnocie, do której cię włączamy”.

Pełnia kapłaństwa Chrystusowego

W przyrzeczeniach Biskup Elekt oddał całe swe życie Chrystusowie i Kościołowi, biorąc na siebie wszelkie konsekwencje wynikające z przyjęcia pełni kapłaństwa. A ponieważ pełnia kapłaństwa Chrystusowego jest tak wielka, że jej objęcie przekracza najszczersze nawet chęci i możliwości świadomości ludzkiej, dlatego nowy biskup pada na twarz... i przywołuje pomocy wszystkich Świętych.
Po litanii błagalnej o udzielenie wyświęcanemu biskupowi wszelkich łask dla dobra Kościoła, nastąpił istotny moment obrzędu święceń: nałożenie rąk i modlitwa święceń. Po nałożeniu rąk na głowę kandydata przez Głównego Szafarza święceń i wszystkich biskupów koncelebrujących liturgię, nad głową Biskupa Elekta trzymano księgę Ewangelii. Dwaj diakoni, stojący po obu stronach elekta, trzymali ją aż do końca modlitwy święceń. Modlitwę święceń wygłosił nad klęczącym Ksiądz Prymas, modląc się: „Ojcze, który znasz serca, spraw, aby ten Twój sługa, którego wybrałeś na biskupa, kierował Twoim świętym ludem i nienagannie sprawował najwyższe kapłaństwo, służąc Tobie dniem i nocą. Niech nieustannie wyjednuje Twoją łaskawość i składa dary Twojego Kościoła. Niech mocą Ducha posiada płynącą z najwyższego kapłaństwa władzę odpuszczania grzechów zgodnie z Twoim polecenie. Niech rozdziela obowiązki według Twojej woli i niech rozwiązuje wszelkie więzy tą władzą, którą dałeś Apostołom. Niech dzięki łagodności i czystości serca podoba się Tobie”.
Po modlitwie święceń nastąpiły tzw. obrzędy wyjaśniające liturgii sakramentu święceń: wręczenie księgi Ewangelii wyświęconemu biskupowi, namaszczenie jego głowy olejem krzyżma, nałożenie pierścienia i mitry, wręczenie pastorału oraz przekazanie pocałunku pokoju. Obrzędy wyjaśniające symbolizują zadania powierzone nowo wyświęconemu biskupowi. Zaproszenie przez Prymasa, aby nowo wyświęcony Biskup zasiadł na katedrze, podkreśliło fakt, że podejmuje on także urząd ordynariusza diecezji. W przypadku ks. bp. Andrzeja Dziuby nastąpiło również kanoniczne objęcie diecezji łowickiej, co zaświadczyli członkowie Kolegium Konsultorów Diecezji Łowickiej, gdy w milczeniu podpisali protokół kanonicznego objęcia diecezji przez nowego Pasterza. Przy śpiewie hymnu „Ciebie Boga wysławiamy” nowo wyświęcony Biskup Łowicki przeszedł przez kościół błogosławiąc wiernych.
Na zakończenie uroczystości głos zabrali także: abp Józef Kowalczyk - nuncjusz apostolski, abp Henryk Muszyński z Gniezna oraz abp. Władysław Ziółek - metropolita łódzki. Jako ostatni przemówił nowo wyświęcony biskup łowicki Andrzej Franciszek Dziuba, dziękując Bogu za dar święceń biskupich i obecność Dostojnych Gości z całej Polski. „Słowo Boże jest przewodnikiem i żywiciele na drodze świętości każdego z nas” - powiedział bp. Andrzej, ogłaszając, że pragnie swoje posługiwanie „całkowicie zawierzyć Maryi Matce Kościoła, która w naszej bazylice katedralnej od wieków odbiera wielką cześć. Niech Ona będzie dla mnie mistrzynią w gotowości odbierania nauczania Syna, ciągłej nadziej i gorącej miłości, niech mi będzie nauczycielką życia duchowego. Upraszam także wstawiennictwa wielkich patronów naszej diecezji: św. Wiktorii i bł. o. Honorata - prowadźcie Kościół łowicki, który ma Was jako szczególne znaki. Niech zawsze towarzyszy mi pamięć mojego zawołania: Soli Deo - Samemu Bogu!”.