Tradycją stały się już pielgrzymki do Lichenia z inicjatywy koła Stowarzyszenia Wspierania Powołań Kapłańskich, działającego przy gnieźnieńskiej parafii pw. bł. Radzyma Gaudentego, organizowane przez Stanisława Kwitowskiego. Kolejny taki wyjazd odbył się w niedzielę 24 czerwca, we wspomnienie narodzin św. Jana Chrzciciela. Kilka minut po godzinie 9.00 rano autokar wypełniony pielgrzymami, wśród których dominowali ludzie starsi, wyruszył spod kościoła. Ledwo przejechano kilkadziesiąt metrów, a już pojazd rozbrzmiewał radosnymi śpiewami ku czci Najświętszej Panienki. Na kilka minut wędrowcy zatrzymali się w Trzemesznie, by nawiedzić tamtejszą bazylikę, a następnie wyruszyli w dalszą drogę wyśpiewując Godzinki ku czci Najświętszej Maryi Panny. Już z rana widać było, że miłe są Maryi modlitwy jej dzieci - wbrew wcześniejszym zapowiedziom towarzyszyła im bowiem piękna, prawdziwie letnia pogoda. Podróż nie trwała długo. Nieco ponad godzinę od opuszczenia Gniezna pielgrzymi ujrzeli połyskującą ponad drzewami kopułę nowo budującej się, monumentalnej bazyliki. Nim jednak dojechano na miejsce urządzono blisko półgodzinny piknik w lesie. Wielu skorzystało z okazji do spaceru. Pielgrzymi nie pogardzili także pierwszymi tegorocznymi owocami leśnego runa - słodkimi jagodami i poziomkami. Wreszcie dotarli do stóp Matki, by o godz. 12.00 uczestniczyć we Mszy św., której przed cudownym wizerunkiem przewodniczył sam kustosz licheńskiego sanktuarium, ks. Eugeniusz Makulski. Wygłosił on także płomienne kazanie, w którym nie tylko wspomniał postać św. Jana Chrzciciela, ale poruszył także wątek patriotyczny. Podkreślił, że dla dobra własnego, społeczeństwa i Ojczyzny człowiek powinien być dobry, sprawiedliwy i prawy, by inni o nim nie powiedzieli: "Szkoda, że ta ziemia go wydała". Wspomniał, że rodzice często nad kołyską dziecka zastanawiają się, kim ono będzie w przyszłości, jakim będzie człowiekiem. Zadał zgromadzonym pytanie, czy oni dziś mogą spojrzeć w oczy matce - zarówno swojej rodzonej, jak i matce - naszej Ojczyźnie. Czy są to oczy radosne, gdy spełniliśmy jej oczekiwania, czy też smutne, gdy ją zawiedliśmy?

Wielu spośród pielgrzymów przystąpiło do sakramentu spowiedzi i Komunii św., by na zakończenie nabożeństwa radośnie uczestniczyć w procesji eucharystycznej na terenie przylegającym do Sanktuarium. Niektórych spośród braci i sióstr pielgrzymów spotkał zaszczyt i radość niesienia w procesji sztandarów i feretronów.

Po zakończeniu Mszy św. aż do godz. 17.00 pielgrzymi mieli czas wolny, który poświęcić mogli na zwiedzanie Sanktuarium i nawiedzenie Lasu Grąblińskiego, gdzie półtora wieku temu ubogiemu pasterzowi objawiła się Matka Boża. Dla wielu wielką radością był widok szybko rosnącej bazyliki. Wszak powstaje ona z datków pielgrzymów, z woli samej Maryi, która podczas jednego z objawień, prosząc swe dzieci, by wybudowały dla niej w Licheniu świątynię, zapowiedziała, że jeśli ludzie nie podołają temu dziełu, to przyśle z nieba anioły, które ją wzniosą. Serce rośnie, gdy widzi się, że anielska pomoc nie będzie potrzebna! Wieczorem, ok. godz. 19.00 pielgrzymi powrócili do swych domów - nieco zmęczeni, ale szczęśliwi. Wielu z nich z pewnością jeszcze nieraz wyruszy w drogę, by pokłonić się Licheńskiej Pani. Najbliższa pielgrzymka już niedługo - pod koniec sierpnia.