Liczba wiernych: 753
Proboszcz: Ks. Tadeusz Giedrys
Kościoły Filialne:
1. Chwarstno - Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny
2. Cieszyno - Podwyższenia Krzyża Świętego
3. Trzebawie - św. Michała Archanioła
Wspólnoty: Żywy Różaniec (6 grup), ministranci (25), Rada Parafialna, Zespół Synodalny, Parafialny Zespół Caritas, Schola
Czasopisma: „Nasza Arka”, „Cuda i Łaski”, „Niedziela” - 6 egzemplarzy

Teren dekanatu łobeskiego, który obecnie odwiedzamy, pełen jest ciekawych miejsc, zarówno pod względem architektonicznym, krajobrazowym, historycznym, jak i specyfiki sytuacji społecznej. Rzadko bowiem zdarza się, by właściwie jedna aglomeracja uległa takim przekształceniom, aby powstały z niej dwie odrębne miejscowości, choć nie różniące się prawie swą nazwą. Tak bowiem jest z Runowem, do którego docieramy w naszej wędrówce. Znamy Runowo Pomorskie jako ważny węzeł kolejowy, ale obok niego istnieje wieś Runowo, gdzie również funkcjonuje parafia, od której rozpoczynamy naszą prezentację.
Najstarsza wzmianka dotycząca wsi Runowo pochodzi z 1333 r. i związana jest z rodem von Rode - właścicielami tych ziem. Herb tego rodu widnieje nawet do tej pory na renesansowej stalli w kościele. Warto dodać, że pomimo silnego ruchu reformatorskiego, kościół jeszcze na długo po Sejmiku Trzebiatowskim pozostał katolicki. Trwało to do śmierci patrona Józefa Borcka w 1625 r. W następnych latach prawa lenne do wsi przekazywane były różnym rodom, m.in.: Winnigen, Bevern, Misbach, Braunschweig, Schmieberg. Najważniejszy jednak był ród Wedlów, który poprzez regulacje pouwłaszczeniowe doprowadził do scalenia folwarku i utworzenia wsi chłopskiej.
Kościół parafialny w Runowie należy bez wątpienia do jednej z wielu pereł architektonicznych Pomorza Zachodniego. Zachwyca bogactwem wnętrza i kunsztem wykonania poszczególnych elementów. Świątynia została zbudowana w XIV w. z kamienia narzutowego, a przebudowana w 1860 r. W 1882 r. dobudowano neogotycką wieżę z cegły, zdobioną cegłą glazurowaną oraz zakrystię. Natomiast bez zmian zachował się gotycki szczyt wschodni, zdobiony blendami. Wewnątrz kościół zachował prawie w całości swoje wyposażenie sprzed 1945 r. Centralne miejsce zajmuje ołtarz główny o barokowej architekturze z XVIII w., wykonany w drewnie techniką sznycerki polichromowej. Składa się z 2 kondygnacji, które przedstawiają sceny Zwiastowania, Narodzenia Chrystusa, Ostatniej Wieczerzy i Wniebowstąpienia. Na uwagę zasługują także ambona i chrzcielnica (obydwie renesansowe, datowane na 1604 r. i sygnowane przez artystę B. Pridelle), stalle i empora organowa oraz 2 lichtarze cynowe (z 1728 r.).
Parafia w Runowie erygowana została 25 kwietnia 1973 r. Przez długie powojenne lata związana była nierozerwalnie z położonym obok Węgorzynem (oddalonym o 5 km). Pierwszym proboszczem został ks. Józef Król, który pracował tutaj w latach 1973-86. Kolejni proboszczowie to: ks. Alojzy Mochalski (1986-95) i ks. Grzegorz Suchomski (1995-2003). Obecnie parafię w Runowie objął ks. Tadeusz Giedrys. Do 1995 r., czyli do chwili erygowania nowej parafii, plebania mieściła się przy ul. Strzeleckiej 6. W tym roku ks. Grzegorz Suchomski przejął budynek przedszkola, dostosowując go do potrzeb domu parafialnego. Stało się to również dzięki wielkiemu poświęceniu i zaangażowaniu parafian. Z ks. Tadeuszem przyszło mi więc rozmawiać w obecnej jadalni, która była kiedyś… salą zabaw dla dzieci. Zdecydowana część parafian to wierni z terenów wschodnich (szczególnie z Lwowskiego) oraz osoby przybyłe tu z wielu rejonów Polski, z myślą podjęcia pracy w byłych PGR-ach. Obecnie pozostało tylko kilku rolników indywidualnych. Mieszkańcy szukają więc pracy w okolicznych miastach. Niepokojącym zjawiskiem jest także emigracja młodych ludzi z Runowa. Potwierdza to statystyka metrykalna: w 2003 r. było w parafii 12 pogrzebów, 3 chrzty i aż 1 ślub! Jedyną nadzieją pozostaje pięknie położone jezioro w Cieszynie i rozwijający się trend agroturystyczny, który może przyczynić się do aktywizacji tych terenów. Niedzielna Eucharystia sprawowana jest w: Runowie o godz. 13.00, Chwarstnie o godz. 9.00, Trzebawiu o godz. 10.15 oraz Cieszynie o godz. 11.30. W tygodniu Msza św. w kościele parafialnym odprawiana jest o godz. 18.00. W niedzielę przed Mszą św. śpiewane są Godzinki, w środę odmawiana jest Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, w piątki Koronka do Miłosierdzia Bożego. Uczestnictwo we Mszy św. ks. Tadeusz ocenia na 35%, choć mogłaby być o wiele większa. W każdy I piątek miesiąca Ksiądz Proboszcz odwiedza 22 chorych.
Na terenie parafii nie ma już, niestety, żadnej placówki oświatowej, dlatego ks. Tadeusz Giedrys katechizuje w Szkole Podstawowej w Runowie Pomorskim, w wymiarze 12 godz. tygodniowo. Młodzież gimnazjalna natomiast uczęszcza do szkoły w Węgorzynie. Katecheza sakramentalna ma miejsce w parafii. Raz w tygodniu spotyka się 10 dzieci przygotowujących się do I Komunii św. oraz 13 młodych ludzi, którzy przystąpią do sakramentu bierzmowania. Na szczególną uwagę zasługuje świetlica socjoterapeutyczna, działająca w remizie strażackiej, która pozwala dzieciom w pożyteczny sposób wykorzystać godziny pozalekcyjne. W tej samej świetlicy spotykają się tzw. Kresowianki - panie, które kultywują jeszcze dawne tradycje przywiezione ze sobą z rodzinnych stron. Przy tej okazji należy pochwalić miejscową Ochotniczą Straż Pożarną, która oprócz wymienionej inicjatywy prężnie pomaga przy organizowaniu różnych uroczystości parafialnych. Okazjonalnie najbiedniejszym rodzinom pomaga miejscowy Parafialny Zespół Caritas. Corocznie wielkim wydarzeniem w życiu parafii są uroczystości dożynkowe, które mocno integrują miejscową społeczność. Bardzo cenną inicjatywą, którą przeniósł ks. Tadeusz z poprzedniej parafii, jest Festiwal Piosenki Bożonarodzeniowej. Odbywa się on w Szkole Podstawowej w Runowie Pomorskim, a jego finałowy akord rozbrzmiewa w Węgorzynie. Dużym wydarzeniem w parafii stał się koncert byłych wychowanek Księdza Proboszcza ze Ściechowa (poprzedniej parafii ks. A. Giedrysa): A. Szewczyk, D. Rogaś, M. Kluska, P. Nikodem i P. Nowak - laureatki kilku festiwali piosenki religijnej.
Sporo pracy i ciągłej troski wymagają zabytkowe kościoły. Ks. G. Suchomski podjął się renowacji kościoła parafialnego, co zaowocowało jej pięknym odrestaurowaniem (na odnowienie czeka jeszcze zabytkowa ambona). Potrzebna jest także kaplica cmentarna, ale na razie pozostaje ona tylko w sferze planów. Również świątynia w Trzebawiu domaga się gruntownej renowacji (wieża, fundamenty, elewacja, dach i ołtarz). Podobne prace należy wykonać również w cieszyńskim kościele. Godne zauważenia jest, że z miejscowości tej wyszły dwa powołania (jak na razie jedyne w parafii), a przy tym z jednej rodziny. Ks. Ryszard Rozdeba, obecnie pracujący jako proboszcz w Pilchowie, i ks. Wiesław Rozdeba proboszcz Mechowie k. Płot.
Nieustannie uśmiechniętego i promieniującego optymizmem ks. Tadeusza pytam o najbliższe zamierzenia. Bez zastanowienia odpowiada: jeszcze większe rozmodlenie i troska o młodzież, by dostrzegła sens egzystencji w tak małym środowisku, jakim jest Runowo.
Życzymy więc Księdzu Proboszczowi realizacji powyższych zamierzeń.