Przekraczając drzwi wejściowe, wchodzimy do niewielkiej kruchty. Po kilku krokach znajdziemy się w nawie głównej. Sam kościół robi ogromne wrażenie dzięki halowej konstrukcji (nawy boczne i nawa główna mają tę samą wysokość), jednakże od razu przyciąga wzrok ołtarz główny. Gdy zapalone zostaną wszystkie światła złocenia w promieniach światła grają milionami refleksów, podkreślając chwałę Tego, któremu zapewnia schronienie. Ołtarz ten stanowi też największą atrakcję turystyczną kościoła.
Wieś Kamień została założona przez króla Stefana Batorego, stąd jej miano: wieś królewska. Przez następne wieki należała do parafii w Rudniku, później w Górnie, a w roku 1702 została podzielona pomiędzy parafie Górno i Jeżowe. W XIX w. mieszkańcy Kamienia podjęli decyzję wybudowania własnej świątyni. Po uzyskaniu poparcia biskupów przemyskich oraz administracji C. K. Austrii i niezbędnych dokumentów parafianie wzięli się do pracy. Wiele prac wykonano społecznie. Pierwszą Pasterkę odprawiono w roku 1899 w świątyni jeszcze bez okien i drzwi, a sprawował ją ks. Ignacy Antoniewski. Wiadomo, że ołtarz główny wykonany był w Wiedniu przez mistrzów tyrolskich. Przez wiele lat służył parafianom, przybliżając ich do Boga poprzez rzeźbę i zdobnictwo, jednakże czas był nieubłagany także dla konstrukcji. Kurz, sadza i inne zanieczyszczenia przyćmiły jego pierwotny blask, zaś robactwo zniszczyło jego strukturę wewnętrzną. Proboszcz ks. Tadeusz Wójcicki wraz z komitetem parafialnym podjęli decyzję o przywróceniu mu pierwotnego blasku. Ofiarność mieszkańców Kamienia pozwoliła na rekonstrukcję tego dzieła. Kamień może być dumny z tego ołtarza. W całej okolicy nie ma tak wspaniałego zabytku. Wielomiesięczne prace prowadzone przez konserwatorów z Krakowa zostały uwieńczone sukcesem. Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa społeczność Kamienia świętowała potrójnie. Po pierwsze miał tutaj miejsce odpust parafialny. Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył bp Kazimierz Górny, który w swojej homilii zwrócił uwagę mieszkańcom Kamienia na szczegół ze sceny głównej ołtarza; cały naród oddaje chwałę Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Pod koniec Mszy św. odbyła się uroczysta procesja, a po niej adoracja. Po drugie, dokonano ponownego poświęcenia odnowionego ołtarza. Przed nami pozostał trud największy: renowacja naszych serc tak, aby nasze życie było jednym śpiewem uwielbienia Boga.
Po uroczystości poświęcenia ołtarza miała miejsce jeszcze jedna podniosła chwila poświęcenia placu pod budowę kaplicy w Kamieniu-Błonie. Po przywitaniu dzieci ze Szkolnego koła Caritas działającego przy SP w Kamieniu-Prusinie pod czułym okiem Małgorzaty Januszewskiej oraz z akompaniamentem s. Tobiaszy zaprezentowały program o świątyni jako Domu Bożym. Młodzież zrzeszona w KSM-ie przy parafii Kamień przybliżyła postać ks. Jerzego Popiełuszki. Jak ważną inicjatywę podjął Ksiądz Proboszcz tutejszej parafii potwierdzają rzesze ludzi przybyłych na tę uroczystość.
Budowa kaplicy w tej części Kamienia ma ogromne znaczenie ze względu na odległość od kościoła parafialnego.