Środowisko geograficzne

Babimost usadowił się po obu stronach rzeki Gniłej Obry na wysokości 60 m n. p.m. Wzgórza pod Babimostem dochodzą do 90-metrowej wysokości. Kiedyś uprawiano na nich winorośl. Spotkać tu można dużą liczbę rzadkich gatunków roślin i zwierząt. Wkoło miasta znajdują się liczne jeziora o różnorodnym ukształtowaniu brzegów. Jedne mają zejście do jeziora płaskie i otoczone łąkami, inne posiadają brzegi strome i porośnięte lasem. Wśród lasów przeważają lasy łęgowe, duże obszary porośnięte olszyną i brzozy. Spotkać tu można także lasy sosnowe, które stanowią ponad 30% ogólnego obszaru lasów. Gleby Babimojszczyzny są z reguły średnio urodzajne, tylko w okolicach rzek i podmokłych łąk spotkać można gleby torfiaste. Turystów na te tereny przyciągają przede wszystkim lasy bogate w zwierzynę łowną: dziki, jelenie, sarny i zające oraz zarybione jeziora. Mówi się jednak, że największą wizytówką ziemi babimojskiej są szerokie obszary łąk rozciągające się nad Gniłą Obrą pod Babimostem i Podmoklami oraz w pobliżu jezior pod Nowym Kramskiem, Wojnowem i Kolesinem. Wokół Babimostu spotkać możemy stanowiska roślin atlantyckich i północnych: turzycę strunową, gwiezdnicę grubolistną.

Rezerwat „Laski”

Niedaleko Babimostu w leśnictwie „Laski” wyodrębniono fragment naturalnego lasu pierwotnego o powierzchni 42,31 ha i utworzono rezerwat „Laski” ze ścieżką edukacyjną o tej samej nazwie. Na terenie lasów zielonogórskich podobnych ścieżek przyrodniczo-edukacyjnych jest około 30. Służą poznawaniu gatunków roślin i zwierząt w ich naturalnych środowiskach oraz umożliwiają zrozumienie praw rządzących przyrodą na przykładzie konkretnych miejsc, po których prowadzą. Trasa ścieżki „Laski” wiedzie przez starodrzew. Początek dróżki znajduje się przy pomnikowym dębie „Kazimierzu”, który rośnie obok leśniczówki.
Głównym zbiorowiskiem rezerwatu jest łęg wiązowo-jesionowy. Las łęgowy to las liściasty o bogatym poszyciu i bujnym runie, rosnącym na żyznej glebie w dolinie rzeki. Na jego drzewostan składają się dęby, jesiony, wiązy i czarne olchy. W rezerwacie występuje wiele ciekawych gatunków roślin: listera jajowata, śnieżyca wiosenna, marzanka wonna, kokoryczka wielokwiatowa. Z krzewów: bez, leszczyna, trzmielina, kruszyna, malina, jeżyna. Rosną tu stare buki i dęby osiągające wiek 170 lat. Są tu także piękne okazy grabu, jesionu i wiązów. Wiele z nich zostało zakwalifikowanych jako pomniki przyrody.
Osobliwością rezerwatu jest także bogata fauna. Występują tu 53 gatunki ptaków, z czego 46 gatunków lęgowych. Godne uwagi są dzięcioły średnie, muchołówki małe i żałobne, pokrzywnice i gile.
Oprócz rezerwatu „Laski” na Babimojszczyźnie znajduje się także rezerwat przyrody „Uroczysko Grodziszcze” i „Kręcki Łęg”.

Prastare jeziora

Wokół Babimostu znajdują się jeziora pochodzenia polodowcowego. Niegdyś, przed kilkunastu tysiącami lat, całą północną Polskę, także i okolice Wojnowa, przykrywał wysoki na kilkaset metrów lodowiec. Ocieplenie klimatu spowodowało stopienie się lodów. Powstało wówczas Jezioro Wojnowskie, które zajmowało większą powierzchnię niż obecnie. Schodzące się w Wojnowie Jezioro Wojnowskie Zachodnie (pow. 148 ha) i Jezioro Wojnowskie Wschodnie (pow. 82 ha) mają kształt dwóch schodzących się rynien. Oba jeziora zalicza się do jezior żyznych, o dnach mulistych, porośniętych podwodną roślinnością. Przez Jezioro Wojnowskie Wschodnie przepływa Leniwa Obra, zaś z Jeziora Zachodniego bierze początek Obrzyca. Wschodnie jest ciekawsze pod względem przyrodniczym. Oba jeziora zaliczane są do II klasy czystości wód. Jezioro Wojnowskie ma malownicze kręte brzegi, wijące się wśród morenowych wzgórz i wytwarzających lokalny mikroklimat sosnowych borów. Miejsce to znajduje się pod wpływem klimatu oceanicznego i należy w Polsce do jednych z najcieplejszych.
W jeziorze żyją szczupaki, węgorze, leszcze, sandacze, płocie, karpie, liny, amury i okonie. W jego wodach i nad brzegami spotkać można rzadkie gatunki roślin i zwierząt. Osobliwością jest zbiorowisko lilii wodnych z chronionym grążelem żółtym oraz grzybieniem białym. W pobliżu jeziora znajduje się stanowisko kruszczyka szerokolistnego. Przy brzegach gnieżdżą się kolonie czapli siwych, a od niedawna na terenach bagiennych jeziora przy ujściu Obrzycy zadomowiły się bobry.
Na długości 400 m linii brzegowej graniczącej z zespołem parkowo-pałacowym w Wojnowie powstała wspólna ostoja przyrody Lubuskiego Klubu Przyrodników i Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Wojnowie. Głównym przedmiotem ochrony ostoi są miejsca lęgów wielu gatunków ptaków wodnych: gągoła, cyranki, gęgawy, bączka, błotniaka stawowego, dziwoni, łyski, perkoza dwuczubego, krzyżówki i łabędzia niemego. Obserwowano tu także rzadko pojawiającą się w głębi lądu markaczkę, uhlę, edredona, nura czarnoszyjego i łabędzia krzykliwego. Przez teren parku oraz nad brzegiem jeziora wytyczono ścieżkę dydaktyczną, na trasie której stoi osiem tablic informacyjnych.
Innym znanym i lubianym przez turystów pobliskim jeziorem jest jezioro Liny, przy którym znajdują się ważne stanowiska archeologiczne dokumentujące prehistorię tych ziem sprzed 12 500 lat.

Pomniki przyrody na terenie ziemi babimojskiej

- Aleja Lipowa o charakterze zabytkowym, dł. 900 m, szer. 10 m z I poł. XIX w. Położona w obrębie miasta Babimost przy ul. Lipowej.
- Dąb szypułkowy „Kazimierz” w obwodzie 432 cm, wys. 28 m, rozpiętość korony 24 m, wiek 195 lat. Położony przy leśniczówce „Laski”.
- Buk zwyczajny o obwodzie 520 cm, wys. 32 m, wiek 190 lat. Położony na terenie rezerwatu „Laski”.
- Klon jawor o obwodzie 350 cm, wys. 20 m, wiek 160 lat. Położony na terenie leśnictwa „Wąchabno”.
- Grupa trzech dębów szypułkowych o obwodzie 350-460 cm, wys. 25-30 m, wiek 210 lat. Położenie w obrębie wsi Podmokłe Małe, przy polnej drodze do Kręcka.
- Dąb szypułkowy o obwodzie 370 cm, wys. 20 m, wiek 160 lat. Położony na skraju przy drodze Kolesin - Stare Kramsko.
- Lipa szerokolistna o obwodzie pnia 730 cm. Położona na terenie parku w Kolesinie.
- Lipa o obwodzie pnia 500 cm. Położona we wsi Kolesin - prawa strona drogi w kierunku Starego Kramska.
- Wiąz w obwodzie pnia 310 cm. wys. 25 m. Położony na terenie parku w Kolesinie.
- Klon zwyczajny o obwodzie 280 cm wys. 15 m. Położony na terenie parku w Kolesinie.