1. Niedziela zwykła, rok „C” Iz 66, 18-21; Hbr 12, 5-7. 11-13; Łk 13, 22-30.

„Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi i są pierwsi, którzy będą ostatnimi”.
„Potrzeba wyrzec się fałszywej mądrości świata”.

„Światem złym nazywamy to wszystko, co na ziemi jest zepsutego wskutek grzechu i co odwodzi od Boga. Tu należą dobra i pociechy ziemskie, o ile ich człowiek nie według woli Bożej używa, przede wszystkim zaś źli ludzie, z ich błędnymi zasadami i przewrotnymi dążeniami. Ten to świat nazywa się słusznie królestwem szatana, bo nad nim panuje i przez niego działa książę tego świata.
Przed Chrystusem Panem i w pierwszych wiekach Kościoła światem złym było pogaństwo; kiedy zaś narody przyjęły wiarę Chrystusową, utworzył się wśród nich takiż świat, w którym panują wszystkie błędy pogaństwa. Ukrywszy się pod maską chrześcijańską dąży on ciągle do tego, by jeżeli nie usunąć, tedy przynajmniej zmienić zakon Boży, a tak z niektórych prawd Ewangelii i z błędów swoich utworzyć mieszaninę na pół chrześcijańską, a na pół pogańską. Dziś ten świat tworzą już to jawni niedowiarkowie i zawzięci nieprzyjaciele Chrystusa Pana - już to ludzie obojętni dla religii, bo oddani bałwochwalczej czci i miłości dóbr tego świata - już to wreszcie pół-chrześcijanie, to jest ludzie kierujący się więcej mądrością własną i prawem ciała, aniżeli duchem i zakonem wiary, którzy radzi by pogodzić Baala z Panem Bogiem, świat z Bogiem, a stąd chromają na obie strony. Otóż wśród tego świata mam żyć, z tym światem walczyć, nad nawróceniem tego świata pracować.
Chrystus i świat sprzeciwiają się sobie, tak że co według Chrystusa jest mądrością, światu wydaje się głupstwem, co Chrystus nakazuje, z tego świat się urąga, co zaś zakazuje, na to świat pozwala. I tak, Pan Jezus mówi: poznajcie prawdę, a prawda was wyswobodzi; a świat: nie troszczcie się o prawdę Bożą, bo takiej prawdy nie ma, co zaś imię jej nosi, to jest tylko wynalazkiem ludzkim. Pan Jezus mówi: miłujcie Boga nade wszystko, wszystko zaś inne dla Boga; a świat: miłujcie siebie nade wszystko, wszystko zaś inne dla siebie. Pan Jezus mówi: szukajcie najpierw królestwa Bożego i sprawiedliwości jego; a świat: szukajcie przede wszystkim pieniędzy, rozkoszy i zaszczytu. Pan Jezus mówi: pamiętajcie tylko na sąd Boży, aby wszystko czynić dla chwały Bożej; a świat: pamiętajcie tylko na sąd ludzki, aby wszystko czynić dla chwały ludzkiej. Pan Jezus mówi: zaprzyjcie się siebie i wydajcie walkę namiętnościom; a świat; żyjcie bez wędzidła i folgujcie swym żądzom, byle tylko zachować zewnętrzną przyzwoitość.
Inne są też cnoty według Chrystusa, inne według świata; świat bowiem prostotę ewangeliczną nazywa głupotą, poświęcenie się dla Boga i bliźnich szaleństwem, pokutę samobójstwem, modlitwę stratą czasu, pokorę upodleniem się, posłuszeństwo niewolniczością, samolubstwo roztropnością, rozwiązłość słabością, pychę poczuciem własnej godności. On też radzi serce pokrywać zdradą, a myśl słowem kłamliwym; prawdę przedstawiać jako fałsz, a fałsz jako prawdę; tym zaś, którzy za nim idą, każe piąć się na szczyty honorów - gdy się wspięli, cieszyć się próżną chwałą; jeżeli im ktoś krzywdę wyrządził, każe dziesięć kroć więcej oddać; jeżeli siły starczą, nikomu nie ustąpić - gdy ich nie ma, czego złością nie zrobią, tego obłudną dobrocią dokonać. Świat zatem sprzeciwia się Chrystusowi, a między nim i Chrystusem nie ma pojednania, nie ma nawet zbliżenia, jako sam Zbawiciel powiedział: «Nie możecie dwom panom służyć» (Mt 6,24)”.

(Św. Józef Sebastian Pelczar, Rozmyślania o życiu kapłańskim, czyli ascetyka kapłańska, Poznań 2003, s. 244-245).