W uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, przy ul. Popiełuszki 28B w Lublinie, odbyło się poświęcenie krzyża i placu pod budowę świątyni w nowej parafii bł. bp. Władysława Gorala. Mszy św. przewodniczył abp Józef Życiński. We wprowadzeniu do Liturgii proboszcz, ks. Mariusz Nakonieczny, dziękując za obecność Metropolity, prosił o poświęcenie krzyża - symbolu wiary i placu budowy „domu spotkań modlitewnych”. Budowany kościół ma być miejscem słuchania Słowa Bożego, przyjmowania sakramentów; miejscem, w którym będzie dokonywała się przemiana serc wiernych. Szczególnie serdecznie zostali powitani przedstawiciele rodziny bł. bp. Wł. Gorala oraz obecni wraz ze swoim proboszczem wierni z parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy ze Świdnika Dużego, którzy - jako wyraz jedności z ks. Mariuszem i nową parafią - ufundowali krzyż. Specjalne słowa życzliwości wypowiedziane zostały do chorych z miejscowego domu opieki społecznej, obecnych sióstr zakonnych oraz do sióstr kapucynek i ich podopiecznych. Abp Życiński wyraził radość z licznej obecności wiernych, wyrażającą solidarność z ks. Mariuszem. W takich chwilach każdy gest życzliwości i pomocna dłoń są cennym skarbem. Metropolita podziękował także za więź modlitewną i wyrażenie swojego poparcia dla budowy nowej świątyni.
Homilię Ksiądz Arcybiskup rozpoczął od rozważenia ewangelicznego spotkania Maryi i św. Elżbiety. Święte niewiasty w jednym czasie doświadczają radości oraz tragicznych chwil życia własnych synów. Radość wymieszana z bólem uczą umiejętnego szukania radości w każdym pejzażu. Maryja w drodze do Elżbiety „pod górkę” nie narzekała na trudy. Większość późniejszych wydarzeń z Jej życia to nie pasmo sukcesów. Tajemnicą wielkości Maryi jest umiejętność wielbienia Boga w każdych warunkach. Wobec pojawiających się „chrześcijańskich specjalistów od odcisków”, ciągle narzekających i widzących wszystko w czarnych barwach, trzeba życiem ukazywać świadectwo wiary w zmartwychwstanie. Skrytykowane zostały przejawy walki klas współczesnej socjaldemokracji w sprawie projektu zabrania prawa do ubezpieczeń społecznych dla katolickich misjonarzy, ambasadorów polskiej kultury. Współczesne „wnuki Dzierżyńskiego”, żyjące nienawiścią i walką, ciągle tropią niebezpieczeństwa w Kościele. Trudniejszym problemem jest przenoszenie walki klas na teren Kościoła i wprowadzania na miejsce modlitwy polityki, aby we wspólnotach kościelnych tworzyć poparcie dla tylko jednej partii. Tropienie na Lubelszczyźnie spisku masońsko-żydowskiego, gdzie w jedną noc podczas ostatniej wojny na Majdanku wymordowano 18 tys. Żydów, jest nietaktowne i barbarzyńskie. Dogmat Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, ogłoszony w 5 lat po zakończeniu krwawej II wojny światowej, jest przesłaniem o niebiańskim wyniesieniu godności ludzkiego ciała. Wobec pamięci o ginących w zaskoczeniu podczas zawieruchy wojennej trzeba głosić prawdę o życiu wiecznym. O. Maksymilian i bł. bp Władysław swoim życiem prawdę nazywali prawdą i żyli bez nienawiści do swoich oprawców. Świadectwem dojrzałości jest dla nas świadomość tworzonej historii, radosne wejście w optymistyczną przyszłość nowej parafii, aby budując nowe świątynie umacniać wiarę i mieć świadomość stałej obecności Zbawiciela. Szczególne słowa uznania Metropolita skierował do parafian ze Świdnika Dużego, wyrażających swoją obecnością, wzruszeniem i uśmiechem solidarność z poprzednim proboszczem, ks. Mariuszem. Ksiądz Arcybiskup zachęcił parafian do bycia razem z duszpasterzami celem odbudowywania nadziei i życia mocą Eucharystii.
Po Liturgii podziękowanie wyrazili proboszcz oraz przedstawiciele nowej parafii. Wystąpienie przenikało głębokie doświadcznie ważności chwili, świadomość ogromu prac przy wznoszeniu świątyni oraz potrzeby wsparcia modlitewnego i materialnego całej społeczności Lublina. Po przemówieniach nastąpiło pobłogosławienie krzyża, placu i wiązanek z tegorocznych plonów.
Redakcja i Czytelnicy lubelskiej edycji Tygodnika Katolickiego Niedziela gratulują ks. Mariuszowi Nakoniecznemu, wikariuszowi ks. Stanisławowi Denysowi oraz wiernym nowej parafii pięknej uroczystości i życzą jak najszybszej konsekracji nowej świątyni.

Modlitwy poświęcenia

Boże, Ojcze Święty, Ty postanowiłeś, aby krzyż Twojego Syna stał się źródłem wszelkich łask. Prosimy Cię, niech Twoi wierni, czcząc ten zbawczy znak krzyża, dostępują owoców Odkupienia, które Jezus Chrystus wysłużył nam swoją męką. Niech u stóp krzyża znajdują siłę w słabości, w ucisku niech czerpią pociechę, w niebezpieczeństwie szukają w nim ratunku. Wspierani mocą krzyża, niech szczęśliwie przechodzą drogami świata, aż Ty, Ojcze, przyjmiesz ich na wieki do swojego domu w niebie.
Wszechmogący Boże, Ojcze miłosierdzia. Ty przez swojego Syna wszystko stworzyłeś i ustanowiłeś Go trwałym fundamentem swojego królestwa. Spraw prosimy, abyśmy umocnieni darem Twojej odwiecznej mądrości mogli doprowadzić do pomyślnego końca dzieło budowy nowej świątyni, które dzisiaj rozpoczynamy dla naszego pożytku i ku chwale Twojego imienia.