Dzieci po tragicznym finale uwięzienia przez terrorystów. Dzieci w rękach matek i ojców, dzieci w obcych rękach. Dzieci ratowane i uratowane przed śmiercią. Ich zakrwawione twarze, ich omdlewające ręce wyrywające się po kawałek chleba i wodę... Widok tragedii w Biesłanie, który wstrząsnął wszystkimi ludźmi na całym świecie. W tym samym dniu, gdy wszyscy z łzami w oczach patrzyli na wydarzenia w Biesłanie, w Radiu Watykańskim pojawiła się informacja o zliberalizowaniu eutanazji w Holandii. Dotychczas holenderskie prawo dopuszczało eutanazję dorosłych na ich wyraźne życzenie. Obecnie pozwolono na zabijanie dzieci, których nikt nie pyta o zgodę. Wymaga się tylko przyzwolenia rodziców czy opiekunów.
Dramat dzieci w Rosji i dramat dzieci w Holandii. Dzieci wyrwane z rąk terrorystów i dzieci pozostawione w rękach terrorystów. Dramat dzieci, który dokonuje się głośno i spektakularnie, oraz dramat dzieci, który dokonuje się w ciszy sal szpitalnych. W krajach oddalonych od siebie o setki i tysiące kilometrów, w każdym bądź razie daleko od Polski. Przez przekaz mediów możemy dowiedzieć się o wielu jeszcze innych straszliwych grzechach wobec dzieci. Czy wstrząśnięci tymi obrazami i informacjami, po otarciu łez, zastanowimy się nad losem polskich dzieci, nad naszym stosunkiem do nich? Przecież i u nas zabija się dzieci. Mówi o tym głośno w licznych wywiadach pełnomocnik ds. równego statusu kobiet i mężczyzn Magdalena Środa: „Będę starała się walczyć z hipokryzją, dokonanie aborcji nie jest w Polsce problemem. Zapewne co drugi gabinet ginekologiczny wykonuje zabiegi, bo to kilka tysięcy złotych bez podatku. Są powszechnie dostępne pigułki wczesnoporonne, są otwarte granice”. Pełnomocnik rządu wie o tym, nie czuje się zobowiązana poinformować prokuratury o tych przestępczych procederach, gdyż jest zdania, że „prawo do aborcji jest jednym z podstawowych praw wolnościowych”. O innych wypowiedziach pani pełnomocnik na temat dzieci i rodziny lepiej się nie rozpisywać.
Dzieci wyrwane z rąk terrorystów i dzieci pozostawione w rękach terrorystów. Dramat dzieci, który dokonuje się głośno i spektakularnie, oraz dramat dzieci, który dokonuje się w ciszy sal szpitalnych. O wszystkim wie Pan Bóg, o niektórych zbrodniach ksiądz. Nigdy nie zapomnę spowiedzi młodej kobiety. I nie chcę zapomnieć. Oby takich kobiet, po otarciu łez nad tragedią w Biesłanie, było także w polskich domach coraz więcej.