Uroczyste obchody 81. rocznicy "Cudu nad Wisłą" przypadające w patronalne święto Wojska Polskiego i uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielsku Podlaskim rozpoczęły się już we wtorek 14 sierpnia akademią w Bielskim Domu Kultury, pod patronatem Komitetu Obchodów Świąt i Rocznic Narodowych.

W wigilię uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bielskim Domu Kultury, podczas uroczystej akademii, starosta Marek Łukaszewicz w imieniu mieszkańców powiatu i lokalnych władz wyraził wdzięczność prawicowym parlamentarzystom za okazywaną pomoc w rozwoju powiatu, a następnie wręczył upominki - prace lokalnych artystów kultywujących tradycje naszego regionu. Senatorzy Jan Chojnowski i Lech Feszler oraz poseł Marian Blecharczyk otrzymali pamiątkowe obrazy z wizerunkami kościoła pokarmelickiego, bielskiego ratusza i pałacu Ossolińskich w Rudce. Poseł Krzysztof Jurgiel otrzymał szablę z życzeniem, aby służyła mu do "uporządkowania prawicy" w naszym regionie. Starosta za osobisty wkład wniesiony w utrwalanie prawdziwego wizerunku Polski uhonorował pamiątkową tablicą - grawertonem nadleśniczego Jerzego Andrzejuka, Jana Radkiewicza oraz Józefa Łagodę. Wręczył także grawerton Towarzystwu Pamięci Józefa Piłsudskiego - jego prezesowi Jerzemu Piontkowskiemu z podziękowaniem za dotychczasową pracę. Przewodniczący Rady Ochrony Pamięci i Męczeństwa - Andrzej Przewoźnik nadał naszym mieszkańcom cenne medale "Opiekuna Miejsc Pamięci Narodowej". Medale otrzymali: harcmistrz Stanisława Korzeniewska, Wiesław Nawarenko i Wiktor Andrzejczuk. Ceremonii odznaczenia dokonał poseł Krzysztof Jurgiel.

Referat okolicznościowy poświęcony bitwie warszawskiej wygłosił historyk z Brańska Zbigniew Romaniuk. Podkreślił, że w pierwszych dniach sierpnia 1920 r. dowódcy sowieccy, urzeczeni dotychczasowymi sukcesami, postanowili powtórzyć manewr Paszkiewicza z 1831 r., sforsować Wisłę i wejść do Warszawy od północy. Istota polskiego planu bitwy, polegała na ściągnięciu wojsk w rejon Modlina i Warszawy, obronie stolicy na jej przedpolach i podjęciu działań zaczepnych na tyłach wroga znad górnego Wieprza. Plan został zmodyfikowany 10 sierpnia po ujawnieniu zamiarów bolszewickich - okrążenia Warszawy od północnego zachodu. Centralnym punktem obrony okazał się Radzymin, zdobyty najpierw przez Sowietów 13 sierpnia. 14 sierpnia w krwawych bojach pod Ossowem zginął z krzyżem w ręku kapelan ks. Ignacy Skorupka. W tej sytuacji generał Józef Haller przyśpieszył natarcie V Armii generała Władysława Sikorskiego. Kontrnatarcie pod dowództwem generała Lucjana Żeligowskiego w dniu 15 sierpnia odzyskało Radzymin. Jednak dopiero 19 sierpnia Sowieci rozpoczęli rozpaczliwą ucieczkę.

Koncert Orkiestry Dętej pod kierunkiem Józefa Deniziaka oraz występ Chóru Polskiej Pieśni Narodowej pod kierunkiem Krystyny Kamińskiej dostarczył wielu wrażeń i wzruszeń.

15 sierpnia przy Pomniku Pamięci Narodowej na Cmentarzu Wojennym uroczystą Mszę św. w intencji Wojska Polskiego, Ojczyzny i poległych w wojnie polsko-bolszewickiej odprawił oraz homilię wygłosił ks. kan. Marian Wyszkowski, proboszcz parafii Miłosierdzia Bożego. We Mszy św. uczestniczyli proboszczowie bielscy: dziekan ks. Ludwik Olszewski oraz ks. prał. Wojciech Wasak, starosta Marek Łukaszewicz, senator RP Lech Feszler, przewodnicząca Rady Powiatu Bożena Grotowicz, przedstawiciele Wojska Polskiego, Straży Pożarnej, Policji, kombatantów, radnych powiatu i miasta, harcerze, poczty sztandarowe i mieszkańcy miasta. Witając licznie przybyłych ks. Wyszkowski powiedział: "Maryjo, któraś uwierzyła, że spełnią Ci się słowa powiedziane od Pana. Tak oto dziś Kościół pozdrawia Maryję wspominając uroczyście Jej Wniebowzięcie - święto, w którym wspomina się doskonałość i szczęśliwość do jakiej została przeznaczona". W homilii przypomniał, że Wniebowzięcie jest największym świętem Matki Syna Bożego. "Jak utrzymuje starożytna tradycja, Zaśnięcie i Wniebowzięcie Bożej Rodzicielki nastąpiło 48 r. po Chrystusie, czyli 15 lat po Jego Wniebowstąpieniu. Jej zaśnięcie nie było śmiercią w naszym rozumieniu i pojęciu. Jeśli była jakaś przyczyna śmierci Maryi, to przede wszystkim Jej ogromna tęsknota serca, aby odejść i być z Chrystusem. Będąc wzięta do nieba z ciałem i duszą zjednoczyła się z całą Trójcą Świętą. Jako Królowa nieba i ziemi i Współpośredniczka łaski Bożej, które hojnie rozdziela między swoje duchowe dzieci żyjące na ziemi. (...) Maryja - świętość niezwykła, ale człowiecza, nasza polska, bliska sercu wielu pokoleń w naszej Ojczyźnie. Nawiedzała nas w swoim obrazie, bo prosili Ją o to ludzie pobożni, uczciwi, zatroskani, którzy w każdym pokoleniu podejmowali się wspinaczki, tej podniebnej, ku wolności i bliskości z Bogiem i ze sobą". Przypomniał, że winniśmy Jej okazywać szczególną wdzięczność za wszystkie nawiedzenia naszej ziemi ojczystej i naszych serc. Za niejeden cud dokonany w naszych dziejach i ten, którego pamiątkę dziś uroczyście obchodzimy - "Cud nad Wisłą", który jest bliski sercu każdego Polaka. Dlatego w uroczystość narodową i kościelną przynosimy najpiękniejsze kwiaty z naszych ogrodów, jako równianki do poświęcenia. Kwiaty te składamy pod krzyżami, na grobach naszych żołnierzy - obrońców granic, powstańców, więźniów, którzy złożyli dar swojego życia dla wolności Ojczyzny ziemskiej i miłości Ojca w niebie".

Przedstawiciele samorządowi w modlitwie wiernych polecali intencje przez wstawiennictwo Maryi Królowej Polski do Boga: za Ojczyznę, Polaków i ład moralny w narodzie, pokój oraz poległych w obronie Ojczyzny.

Patronalne uroczystości Wojska Polskiego w Bielsku Podlaskim już od kilku lat mają szczególną wymowę. Przed rokiem w nowo budowanym kościele Miłosierdzia Bożego została odsłonięta i poświęcona przez ks. inf. Eugeniusza Borowskiego tablica upamiętniająca bitwę warszawską, którą ufundowało społeczeństwo powiatu. Inicjatorem upamiętnienia 80. rocznicy "Cudu nad Wisłą" był Związek Piłsudczyków Rzeczpospolitej Polskiej Towarzystwa Pamięci Józefa Piłsudskiego Oddział w Bielsku Podlaskim.

Podczas uroczystości na Cmentarzu Wojennym wartę przy Pomniku Pamięci Narodowej pełnili harcerze z bielskiego hufca. Chór Polskiej Pieśni Narodowej wykonaniem pieśni Maryjnych i narodowych uświetnił uroczystości. Po poświęceniu kwiatów i ziół - równianek przyniesionych do kościoła przez wiernych Ksiądz Proboszcz powiedział: " Składam serdeczne Bóg zapłać wszystkim obecnym, którzy zanieśli do Boga ze swoich serc modlitwę, w dłoniach przynieśli wiązanki kwiatów, w ustach śpiew ku czci Matki Bożej. Dziękuję za dar miłości, wyrażony wobec tych, którzy przed nami ten dar największy - życie ofiarowali naszej Ojczyźnie. Umiejmy uszanować wielkość ich ofiary, z której zrodziła się wolność, z której dziś korzystamy".

Akcent bitwy warszawskiej upamiętnia na Cmentarzu Wojennym V stacja Polskiej Drogi Krzyżowej, na której napisane są słowa: " 1919-1920 - Wojna Polsko - Sowiecka. Cud nad Wisłą". Dalej wypisane są miasta: Lwów, Warszawa, Niemen, Zamość i słowa:

Mówili, żeśmy stumanieni,

Nie wierząc nam, że chcieć to móc

Leliśmy krew osamotnieni,

A z nami był nasz drogi Wódz...

My chcemy Boga Panno Święta

Fundatorem tej stacji Drogi Krzyżowej jest Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej w Bielsku Podlaskim.

Dwudniowe uroczystości patriotyczno-religijne zakończyły się złożeniem kwiatów i wiązanek przed pomnikiem Pamięci Narodowej i przy V stacji Polskiej Drogi Krzyżowej. Po raz kolejny społeczeństwo Bielska Podlaskiego oddało hołd wdzięczności tym, którzy walczyli o wolną i niepodległą Polskę. Nie było w historii innej bitwy, którą by określano jako "Cud nad Wisłą ". Zdaniem historyków walki pod Warszawą w 1920 r. były starciem dwóch ideologii i dwóch cywilizacji. Polska postawiła wtedy tamę przed inwazją komunistycznego systemu. 15 sierpnia 1920 r. Polacy powstrzymali natarcie bolszewików pod Ossowem, zaledwie 15 km od Warszawy. Natarcie polskiej ofensywy znad Wieprza i Wkry zmusiło czerwonoarmistów do odwrotu na całym froncie. 31 sierpnia pod Zamościem Polacy osaczyli i rozbili konną armię Siemiona Budionnego. W październiku zostało podpisane zawieszenie broni.

Przypomnijmy, święto Wojska Polskiego ustanowiono 15 sierpnia 1923 r. dla uczczenia zwycięstwa polskiej armii w bitwie warszawskiej. Zwycięska wojna stała się największym wydarzeniem dwudziestolecia międzywojennego dla młodej, odrodzonej Polski. W okresie PRL - władze zniosły to święto. Dopiero w 1992 r. Sejm RP ponownie przywrócił jego obchody i przeniósł je na dzień 15 sierpnia w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

Rocznicę tamtych wydarzeń obchodzono w niedzielę 12 sierpnia także w prawosławnym Soborze Trójcy Świętej w Hajnówce. Prawosławnemu nabożeństwu w intencji Ojczyzny, Wojska Polskiego i żołnierzy przewodniczył zwierzchnik prawosławnego ordynariatu biskup hajnowski Miron w asyście wojskowych kapelanów. W uroczystości uczestniczyli przedstawiciele wojska i innych służb mundurowych, przedstawiciele rumuńskiego ordynariatu polowego, biskup polowy Wojska Polskiego generał Leszek Sławoj Głódź. Biskup Miron wręczył przedstawicielowi armii rumuńskiej pamiątkowy krzyż świadczący o duszpasterstwie w wojsku. Obecny na uroczystościach biskup Głódź powiedział m.in.: "Ile krwi, z którego wyznania było więcej? Było tak, jakie były proporcje w Polsce wielowyznaniowej. I o tym świadczą cmentarze tych bitew w roku 1920 i tych także w II wojnie światowej, czego symbolem jest chociażby cmentarz na Monte Cassino czy pod Lenino. Bywamy razem na konferencjach międzynarodowych, to mogę stwierdzić, że ekumenizm w wojsku najbardziej realizuje się poprzez służbę duszpasterską dla wojska".

Prawosławny ordynariat w Wojsku Polskim istnieje 8 lat. W jednostkach wojskowych i Straży Granicznej pracuje obecnie blisko 20 prawosławnych kapłanów. Tradycja prawosławnych nabożeństw sięga lat 90., gdy zwierzchnikiem ordynariatu Wojska Polskiego został ordynariusz diecezji białostocko-gdańskiej arcybiskup Sawa, obecny metropolita Warszawy i całej Polski.

Obchody "Cudu nad Wisłą", które obchodzone były bardzo uroczyście w całym kraju zakończmy refleksją Stanisława Charytona, wiceprzewodniczącego rady Powiatu Bielskiego, którą na falach Radia Maryja 15 sierpnia podzielił się ze słuchaczami:

Z miłości do Boga i Ojczyzny Matki,

Do Polskiej ziemi i chłopskiej chatki,

Do słów poetów, co za Polską tęsknili,

Ojcowie nasi oręż uczynili

I tym orężem bolszewików prali,

Że z naszej Ojczyzny w popłochu uciekali.

Czy ta ofiara przodków krwią znaczona

Nie jest przez nas dziś marnotrawiona?