Pierwszą audycję nadano w Środę Popielcową 1973 r. Od 1976 do 1984 r. prowadzenie programu przejął całkowicie o. Z. Górecki. Gdy został przełożonym domu przy Avers w lipcu 1979 r., wprowadził dodatkowy półtoragodzinny program Apostolstwa Modlitwy w niedzielę (konferencje religijne, wiadomości i lokalne komunikaty przeplatane muzyką religijną), nadawany ze stacji WCEV. Okazją do tego stało się wykupienie połowy wspomnianej stacji przez polską rodzinę Migałów, którzy zwrócili się do jezuitów z propozycją nadawania w niedzielę Mszy św. „na żywo”. Pierwszą Mszę św. radiową w uroczystość Chrystusa Króla w 1979 r. celebrował o. Zbigniew Górecki.
O. Augustyn Smydza, następca o. Góreckiego, zredukował czas programu radiowego do jednej godziny (40 minut Mszy św. i 20 minut programu). W listopadzie 1984 r. o. Leszek Balczewski nagrywał w studiu 20-minutowy program Godzina wiary. Msza św. odprawiana była uroczyście ze śpiewem. 1 stycznia 1986 r. program został podzielony. Właściciel stacji ograniczył czas ranny w niedzielę tylko do pół godziny: od godz. 7.00 do 7.30. Został on przeznaczony na nadawanie Mszy św. Drugie pół godziny programu przeniesiono na sobotę, na godz. 19.30-20.00. Godziny wiary trwały więc pół godziny. Pół godziny na Mszę św. to było jednak za mało, a rozpoczynanie Eucharystii o godz. 7.00 zbyt wczesne. Od lipca 1987 r. Mszę św. radiową zaczęto nadawać o godz. 8.00 rano. Trwała 40 minut, a po niej 20 minut poświęcone było konferencji religijnej.
W połowie lutego 1992 r. prowadzenie programu radiowego przejął o. Janusz Iwan. Od października 1992 r. do współpracy przystąpił o. Jerzy Sermak, który zajął się wygłaszaniem konferencji religijnych. Współpracą z programem radiowym zainteresował się Andrzej Czuma, prowadzący program Radio Czuma na stacji WNVR (1030 AM). Najpierw przyjął Mszę św. radiową „na żywo” w niedzielę o godz. 8.00, która w związku z tym od 21 listopada 1993 r. była nadawana równocześnie na dwóch stacjach: WCEV (1450 AM) i WNVR (1030 AM). Poza tym od początku 1994 r. wprowadził półgodzinną audycję religijną, przygotowywaną przez jezuitów w soboty o godz. 6.30 rano. W styczniu 1995 r. studio radiowe wyposażono w całkowicie nową aparaturę i podjęto próbę rozszerzenia audycji na inne stany. Do maja 1995 r. audycje nasze nadawało radio w Buffalo, w audycji Polonia Varieties Program.
Od czerwca 1995 r. kierownikiem programu radiowego został o. Jerzy Sermak, który wprowadził do audycji rozmowy z zaproszonymi gośćmi i nawiązał współpracę z o. Stanisławem Groniem. Od kwietnia 1996 r. do lipca 1997 r. audycje religijne były nadawane również przez program Sami Swoi na stacji WNDZ (750 AM). W czerwcu 1998 r. obchodzono uroczyście 25-lecie nadawania religijnych programów radiowych przez polskich jezuitów. We wrześniu 1998 r. o. Sermaka zastąpił w prowadzeniu programów radiowych diakon Wojciech Buś. Nawiązał on kontakty z polską sekcją Radia Watykańskiego, co bardzo urozmaiciło programy. Msze św. radiowe odprawiał w tamtym okresie o. Leszek Balczewski. Pod koniec lutego 1999 r. prowadzenie programów radiowych przejął o. Eugeniusz Senko, który przez wiele lat pracował w polskiej sekcji Radia Watykańskiego. Od września 1999 r. prowadzenie programów podjął o. Paweł Kosiński, przełożony domu jezuickiego w Chicago. Msze św. w tym czasie nadawane były z kaplicy Jezuitów przy Avers o godz. 8.00, a po nich nadawane było 20 minut programu religijnego.
20 lutego 2000 r., w ramach obchodów 65-lecia obecności polskich Jezuitów w Wietrznym Mieście, w kaplicy przy Avers gościł kard. Francis George OMI, arcybiskup Chicago. Odprawił on Mszę św. radiową. W historii polskich Jezuitów w Chicago oraz Mszy św. radiowych był to z pewnością ważny moment, zwłaszcza że przypadł w czasie Wielkiego Jubileuszu Roku 2000.
4 września 2000 r. Andrzej Czuma opuścił stację radiową WNVR, ale coniedzielna Msza św. wrosła już na tyle w panoramę stacji, że ten punkt programu pozostał i dodatkowo było jeszcze kilkanaście minut na program religijny, przygotowywany przez polskich jezuitów. Na początku 2004 r. przesunięto ten program na godz. 17.30.
7 grudnia 2000 r. sąd podjął decyzję, iż na Avers nie może być obecnych w kaplicy więcej niż 80 osób, co w praktyce oznaczało, iż należy wszystkie Msze św. zlikwidować albo przenieść w inne miejsce. Prawdziwym azylem okazała się parafia Niepokalanego Serca Maryi przy N. Spaulding w Chicago, a jej parafianie wraz z proboszczem ks. Jamesem Blazkiem - prawdziwymi przyjaciółmi w biedzie.
Przez kilka miesięcy, aż do maja 2001 r., Msza św. radiowa była nadawana jeszcze na żywo z kaplicy przy Avers. Potem, kiedy jezuici zaczęli odprawiać Eucharystię w prowizorycznej kaplicy przy Irving Park w Jezuickim Ośrodku Milenijnym, także Msza św. radiowa została tam przeniesiona. W tym czasie celebrowali ją na przemian o. Paweł Kosiński oraz o. Leszek Balczewski. Msza św. radiowa była nadawana z prowizorycznej kaplicy przy Irving Park do końca października 2002 r., czyli do czasu rozpoczęcia remontu Ośrodka. W tym okresie polscy jezuici wraz z gromadzącą się przy Ośrodku wspólnotą skorzystali z gościnności parafii Niepokalanego Serca Maryi. Msza św. była nadawana przez kilka miesięcy, do maja 2003 r., z kościoła przy N. Spaulding. We wrześniu 2001 r. w przygotowanie audycji radiowych włączył się o. Mariusz Han, a Msze św. celebrowane były na przemian przez niego oraz o. Pawła Kosińskiego. Msza św. nadawana była wówczas na falach stacji WCEV oraz WNVR o godz. 8.00, a po niej na stacji WCEV było jeszcze 20 min programu religijnego.
Msze św. w odnowionym Ośrodku są odprawiane od 10 maja 2003 r. i cieszą się dużą popularnością wśród wiernych.
Programy radiowe, przygotowywane przez polskich jezuitów w Chicago, nie mają reklam i utrzymywane są wyłącznie z ofiar słuchaczy. Pół godziny nadawania Mszy św. radiowej na stacji WCEV jest pokrywane przez właścicieli radiostacji i zebranych przez nich sponsorów, którymi są główne organizacje polonijne. Msza św. oraz program radiowy na stacji WNVR są nadawane bezpłatnie, dzięki uprzejmości właścicieli stacji.
Programy radiowe polskich jezuitów w Chicago nadawane są już od ponad 30 lat, natomiast Msza św. radiowa od lat 25. Jest to wielkie i ważne dzieło. Docenić je mogą przede wszystkim ci, którzy nie są w stanie uczestniczyć w niedzielnej Mszy św. z różnych przyczyn, przede wszystkim z powodu choroby, czasami z racji zbyt dużej odległości od kościoła, której się nie da pokonać bez własnych środków transportu. Docenić je mogą także ci, którzy, budząc się w niedzielny poranek, włączają odbiornik radiowy po to, by wysłuchać czytań mszalnych po polsku, usłyszeć homilię po polsku, a następnie lepiej i pełniej uczestniczyć we Mszy św. po angielsku, odprawianej w najbliżej położonym kościele katolickim. Przez 25 lat polscy jezuici bez specjalnego rozgłosu spełniali tę posługę niesienia Chrystusa chorym i zmuszonym do pozostania w domu. W tym czasie wielu z nich podejmowało i przekazywało dalej przywilej i radość tej posługi. Wsłuchując się dzisiaj w echa najnowszej historii, można usłyszeć bardzo proste, a zarazem jakże potrzebne słowa: „Jesteśmy dalej. Do usłyszenia w następną niedzielę”.