Któż z nas nie pamięta prawdziwych odpustów z lat dziecięcych? Odświętnie udekorowany kościół, świąteczny nastrój, wysprzątane gospodarstwa, odświętne ubranie i oczywiście niezapomniane stragany z różnorakimi świecidełkami. Wielu ludzi powiada, że takich odpustów jak te sprzed lat dziś już nie ma. Czy rzeczywiście?

Rozalia. Malutka miejscowość położona w lasach w parafii Szelków. Mała kapliczka, zapewne zapomniana przez wielu przez cały rok, ożywia się każdego 4 września. Tysiące ludzi podąża do niej poprzez leśne i polne drogi, aby przed obrazem św. Rozalii prosić Boga o potrzebne łaski.

Najpierw zajechałem do parafialnej plebanii w Szelkowie. Zapytałem o Księdza Proboszcza. "Nie ma go tu. Proboszcz od rana modli się w Rozali. Niech ksiądz jedzie tam, chociaż będzie pewnie trudno dojechać, ale trzeba spróbować" - usłyszałem. Razem z księdzem Ryszardem udaliśmy się na leśne, później polne drogi wiodące do szczególnego miejsca. Po drodze pogadaliśmy sobie o starych, dobrych znajomych. Droga szybko minęła.

Już na dwa kilometry przed Rozalią można było zobaczyć wzmożony ruch. Pielgrzymi z dekanatu różańskiego, a także z całej Polski wolno udawali się w stronę małej świątyni. Przejeżdżaliśmy wolno pomiędzy pielgrzymami i straganami. W miarę przybliżania się do Rozalii widzieliśmy coraz więcej ludzi. Zajechaliśmy przed piękną leśniczówkę. Tam przywitaliśmy się z kapłanami, gospodarzami. Zaczęliśmy rozmawiać. Gdzieś z oddali słychać było znane religijne pieśni oraz piosenki, te najnowsze, z list przebojów. Kolorowe balony strzelały ku górze, zachęcając najmłodszych do ich zakupu.

O godz. 12.00 ksiądz dziekan Jan Pawłowski rozpoczął Eucharystię. Powitały go delegacje rolników, młodzieży i dzieci. Gospodarz terenu - ks. kan. Stanisław Marzec powitał wszystkich zgromadzonych, tych, którzy Rozalię odwiedzili po raz pierwszy, i tych, którzy w pielgrzymkach przychodzą do tego miejsca od lat, m.in. pielgrzymów z: Wyszkowa, Lubiela, Gąsewa, Makowa Mazowieckiego, Szwelic, Rzewni, Kunina. Najserdeczniej powitał przybyłych z wieńcami dożynkowymi rolników, którzy dziękowali Bogu za tegoroczne zbiory. Starostowie dożynek Romualda i Jerzy Głażewscy wyrazili swoją radość, że mogą wraz z innymi rolnikami podziękować za trudny rok rolnika. Do trudu pracy na roli nawiązał w homilii ks. Stanisław Kossakowski. Przypomniał zgromadzonym na uroczystości, że praca rolnika wymaga wielkiego poświęcenia i oddania. Zapoznał również wiernych z życiorysem św. Rozalii i zachęcał, aby stała się ona dla nas wzorem modlitwy i zaufania Bogu. Nawoływał także do jedności, która jego zdaniem jest bardzo ważna w dobie rozłamów i podziałów.

W procesji z darami poszczególne delegacje z dekanatu różańskiego przyniosły do ołtarza dożynkowe wieńce. Parafia Rzewnie zaprezentowała wieniec nawiązujący do Roku Prymasa Tysiąclecia. Ponad trzy tysiące wiernych zgromadzonych przed kaplicą w Rozalii mogło także podziwiać wieńce z Kunina, Szelkowa, Różana. Wszystkie były piękne i estetyczne. Widzialnym świadectwem łączności z Bogiem była liczna Komunia święta. Cieszy zapewne fakt, że Rozalia gromadzi wokół siebie dużą grupę ludzi młodych, dla których to miejsce staje się miejscem szczególnej modlitwy i rozważań. W słowie końcowym ks. kan. Stanisław Marzec zaznaczył, że "Rozalia, w ten wrześniowy dzień zgromadziła wiernych z trzech diecezji: warszawsko-praskiej, płockiej i łomżyńskiej" .

Uroczystość odpustową zakończyła eucharystyczna procesja i Boże błogosławieństwo. "Cieszę się, że już od siedmiu lat mogę w pielgrzymim szlaku wędrować tu, do Rozalii. Kilka lat temu pielgrzymowałam z mężem. On zmarł, a ja przyrzekłam sobie, że w jego intencji będę każdego roku stawać tu, przed obrazem św. Rozalii" - powiedziała jedna z pątniczek.