Tradycją stała się uroczysta Msza św., sprawowana w Dzień Życia Konsekrowanego w bazylice łowickiej, zawsze o godzinie 12.00. Przy Eucharystycznym stole gromadzą się wówczas siostry i ojcowie zakonni z całej diecezji, a wspólnej modlitwie przewodniczy Biskup łowicki.
Również i w tym roku oprawę muzyczną Mszy św. zapewnił Chór Ojców Kapucynów i sióstr z bezhabitowych zgromadzeń honorackich, które przybyły do Łowicza aż z Nowego Miasta nad Pilicą.
Mszy św. koncelebrowanej w intencji osób żyjących życiem konsekrowanym przewodniczył bp Andrzej F. Dziuba. Obecny był także bp Józef Zawitkowski - dyrektor Wydziału Spraw Zakonnych Diecezji Łowickiej.
Zgromadzenie modlitewne rozpoczęło się od poświęcenia gromnic przy kaplicy Świętego Krzyża. Bp Dziuba podkreślił wówczas: „W naszej polskiej tradycji, którą winniśmy kultywować i być jej wierni, dzień dzisiejszy obchodzony jest jako święto Matki Bożej Gromnicznej. Nie wstydźmy się gromnic! Nie wstydźmy się światła, które jest dobre!”. Ksiądz Biskup przypomniał również, iż z woli Ojca Świętego, jest to dzień modlitw za osoby życia konsekrowanego. „Dziękujmy Bogu za to, że tak ochoczo i twórczo odpowiedziały kiedyś na Boże wezwanie i swoim życiem zachęcają wiernych do wiary i modlitwy”. Biskup Dziuba poprosił wiernych o modlitwę w intencji nowych powołań zakonnych i kapłańskich.
Po dopełnieniu obrzędu poświęcenia gromnic, kapłani i siostry zakonne z zapalonymi świecami w dłoniach przeszli procesyjnie przed ołtarz.
Bp Andrzej Dziuba wezwał obecnych na Eucharystii do radosnego zaśpiewania Chwała na wysokości Bogu, po czym rozpoczęła się Msza św.
W swej homilii Ksiądz Biskup zaprosił wiernych do rozważenia znaku ubóstwa, jakim było dopełnienie przez Maryję i Józefa prawa stanowiącego o zaniesieniu pierworodnego syna do świątyni i złożenie w ofierze pary gołębic. Bogatsi rodzice „wykupywali” swe dzieci hojniejszą ofiarą.
„Święty Łukasz Ewangelista podkreśla prawdę, - mówił dalej bp Dziuba - że Jezus jest pierworodnym synem nie tylko Józefa i Maryi, ale Jego Ojca Niebieskiego. Jako takiemu, na Jego spotkanie w świątyni wychodzą przedstawiciele narodu Starego Przymierza. Symeon i Anna witają pierworodnego Syna Bożego i to jako oczekiwanego Mesjasza. W imieniu całego narodu mówią »Tak, to jest ten, na którego czekaliśmy i tęsknili, który przynosi zbawienie!« - mówił Kaznodzieja - „Ofiarowanie Jezusa w świątyni jest też znakiem przyszłej ofiary Jezusa na krzyżu, podczas której już nic ani nikt Go nie wykupi. Podczas tego ofiarowania Chrystus pozostanie sam i dopełni ofiarowania jako pierworodny Syn Ojca Niebieskiego. W tym ofiarowaniu stanie się autentycznym Zbawieniem wszystkich narodów”.
„I to jest prawda dzisiejszego święta - nauczał Biskup łowicki - od pełnego ciepła ofiarowania Chrystusa w świątyni, do pełnego dramatyzmu ofiarowania się do końca na krzyżu. W takim kontekście Ojciec Święty wprowadził Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Poświęcenie musi być integralne z uświęceniem i złożeniem w ofierze. Trzeba nam poświęcać i uświęcać swoją konsekrację.
Ksiądz Biskup podkreślił, że zadanie dążenia do świętości stoi przed wszystkimi ochrzczonymi, niezależnie od ich dróg życiowego powołania. „Wszyscy mamy być świętymi - mówił - bo nasza droga opiera się na pierwszej konsekracji, jaką jest sakrament Chrztu. To jest fundament każdej konsekracji”.
Bp Dziuba wezwał wiernych do wdzięczności Bogu za dar posługi, jakim jest życie konsekrowane. Jako Biskup łowicki podziękował osobom konsekrowanym, za dar świadectwa, za dobro, a czasem i za ostrą krytykę.
Na zakończenie Ksiądz Biskup życzył obecnym osobom konsekrowanym wierności drogom rad ewangelicznych i umiejętności umacniania innych ludzi, podążających odmiennymi drogami do tego samego dla wszystkich celu. Wezwał też do modlitwy o „dobre i szczere powołania zakonne, takie które będą chlubą Kościoła, rodzin i siebie samych, bo będą odpowiedzią na Boże wezwanie”.
Ważnym momentem liturgii Mszy św. w Dniu Życia Konsekrowanego było odnowienie ślubów zakonnych. Obecne na Mszy św. zakonnice i zakonnicy modlili się słowami: „Wszechmogący, wieczny Boże, w Trójcy Jedyny. Poruszeni głosem Namiestnika Chrystusowego Jana Pawła II stajemy dziś przed Twoim obliczem. W łączności z rodzinami zakonnymi całego Kościoła Świętego i wobec naszego Arcypasterza odnawiamy złożone Tobie przyrzeczenia i śluby. Przyjmij, Ojcze Miłości i Miłosierdzia, nasze oddanie się Tobie. Za wstawiennictwem Najświętszej Maryi Panny, Matki Chrystusa Odkupiciela, umocnij nas swą łaską, byśmy żyjąc święcie, byli dla współczesnego świata czytelnym znakiem Twojej obecności. Amen”.