W jednym ze swoich wierszy R. Brandstaetter modlił się, by nasze chrześcijaństwo było chrześcijaństwem każdej chwili, byśmy " wpuścili" Pana Boga w każdą dziedzinę naszego życia. I właśnie dlatego już po raz drugi Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży, działające przy parafii Matki Bożej z Góry Karmel w Bielsku Podlaskim i młodzież zgromadzona w Ruchu Światło-Życie przy parafii Narodzenia Matki Bożej wspólnymi siłami zorganizowały Tydzień Kultury Chrześcijańskiej. Nad całością czuwał ks. Robert Solka.

O poniedziałku mówi się zazwyczaj "szewski". Inni, powtarzając tytuł jednego z filmów mówią, że "nie lubią poniedziałku", ale to właśnie w poniedziałek rozpoczęliśmy ów Tydzień. Bardzo wydawałoby się lekko, bo filmem i to amerykańskim pt. Pearl Harbor. Tyle tylko, że po ostatnich wydarzeniach w USA film wcale nie okazał się lekkim - zmusił do refleksji o miłości, także o miłości do Ojczyzny, przyjaźni, poświęceniu, wierności.

Wtorek to dobry dzień, by zagrać w kosza. Pewnie równie dobry jak każdy inny, ale my właśnie we wtorek kibicowaliśmy czterem drużynom; księży i kleryków z naszego seminarium, nauczycielom, drużynie organizatorów i drużynie chłopców z Zespołu Szkół Ekonomicznych. I choć puchar powędrował do drużyny nauczycieli, to i tak największą frajdę sprawiło wszystkim zawodnikom samo granie.

A w środę - cóż, w środę nikt nie chciał opuścić sali koncertowej szkoły muzycznej, bo "koncertowo" rozbawił wszystkich kabaret "Na żywo". Żywe też były dialogi między sceną, a publicznością, która bardzo spontanicznie reagowała na wszystkie poczynania grających.

Czwartek. To już tradycja kilkuletnia, ze w każdy czwartek w Karmelu młodzi ludzie gromadzą się przed Najświętszym Sakramentem, bo modlitwa jest mocą, by codzienność miała smak i sens.

A piątek to już 9 Diecezjalny Festiwal Piosenki Religijnej. Uroczyste rozpoczęcie, przesłuchania i znów chwila refleksji - tym razem dotycząca narkotyków. "Lustra" to tytuł sztuki, którą mieliśmy okazję obejrzeć i to ona właśnie dotyczyła problemu narkomanii.

Sobota to też przesłuchania konkursowe i koncert zespołu " Sunday" i mnóstwo spotkań w tzw. kuluarach. To wszystko tworzy bardzo specyficzna atmosferę Festiwalu, niepowtarzalny klimat.

Niedziela - pierwszy dzień tygodnia, a ostatni dzień Tygodnia Kultury Chrześcijańskiej. Rozpoczynamy Mszą św. w bazylice mniejszej, którą celebruje ks. Wiesław Niemyjski, ubiegłoroczny dyrektor Festiwalu. A po południu finał. Ogłoszenie wyników, koncert laureatów, pożegnania ze znajomymi i możnaby powiedzieć: "koniec". Koniec i Tygodnia Kultury Chrześcijańskiej i Festiwalu. Można to wszystko co się działo jakoś podsumować, podliczyć, ale to nie tak. To nie jest koniec, bo znów jest poniedziałek i wtorek, i środa - zwyczajna codzienność. I właśnie ta codzienność ma być pełna Boga. Tak naprawdę nic się nie kończy, coś w nas zostaje, a przede wszystkim ma trwać zakorzenione w Bogu, by chrześcijaństwo nasze było rzeczywiście chrześcijaństwem chwil powszednich.