Historia tej parafii to jednoczesne budowanie kościoła duchowego oraz materialnego.
11 maja 1980 r. bp Tadeusz Błaszkiewicz z Przemyśla poświęcił kaplicę, w której parafianie przez kilkanaście lat gromadzili się na Eucharystii i nabożeństwach. Dzisiaj nie ma już tej kaplicy. Od lat nad Baranówką widnieje strzelista wieża nowej świątyni, a od ponad 6 lat wspólnota parafialna gromadzi się na modlitwie w pięknym i dużym kościele. Budowa świątyni i zaplecza duszpasterskiego to jedno z najważniejszych dzieł w krótkiej historii parafii.
Od 25 lat proboszczem parafii jest ks. Henryk Wojtyło. 30 maja 1980 r. został on najpierw rektorem, a 1 lipca 1982 r. proboszczem parafii. Na przestrzeni tego czasu w parafii pracowało 29 wikariuszy.
Początki parafii to również - jak mówi ks. Henryk Wojtyło - budowanie Kościoła jako wspólnoty. To troska o świątynię, którą jest każdy z nas od momentu chrztu św. O ile w 1999 r. skończyła się budowa kościoła materialnego, o tyle budowanie i troska o świątynię, którą stanowimy sami, nigdy się nie skończy.
Pytany o plany na przyszłość, Ksiądz Proboszcz odpowiada, że w sferze materialnej obecnie nie przewiduje żadnych większych inwestycji. „Musimy dokończyć spłatę rat za nowe ogrzewanie, które zainstalowane zostało w tym roku. Chciałbym zrobić kilka zmian w oświetleniu prezbiterium, które nie jest należycie wyeksponowane. Są też inne potrzeby, ale tym będziemy się zajmować w przyszłości. W sferze duchowej moim wielkim marzeniem jest koronacja figury Matki Bożej z Lourdes - współpatronki parafii. Niestety, to nie zależy tylko ode mnie. Potrzeba, aby tutejsi parafianie chcieli tego równie mocno”.