Ojczyzna - to samo życie.

Jak krew bije w tętnach, jak serce w piersiach uderza,

Jak myśl w mózgu przepływa - tak w nas żyje Ojczyzna...

Stefan Żeromski, "Sułkowski"

W czasach, kiedy Ojczyzna i patriotyzm są dla wielu tylko pustymi słowami, w przeddzień kolejnej rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości zapytałam młodzież, co dla nich znaczą słowa "Ojczyzna", "patriotyzm" . Najczęściej padała odpowiedź, że Ojczyzna to kraj, w którym mieszkamy, dom, wspólne dobro. "Ojczyzna jest dla mnie domem. Czuję się w niej bezpiecznie" ( Piotr). "Ojczyzna to nie tylko obszar ziemi wraz z budynkami i miastami, ale to także ludzie, z którymi żyjemy, posługujemy się takim samym językiem i posiadamy wspólną historię. Ojczyzna to ja i ty, my jesteśmy częścią Ojczyzny" (Katarzyna). "Ojczyzna kojarzy mi się z moim domem, miastem, patriotyzmem. Kojarzy mi się również z Kościołem, a konkretnie z Maryją Matką Kościoła" (Beniamin). "Ojczyzna kojarzy mi się z Matką, która kocha ludzi, daje im bezpieczeństwo" ( Magda).

Patriotyzm nieodłącznie wiąże się z pojęciem Ojczyzny. " Jest to oddanie się dla Ojczyzny, miłość do niej" (Anita). "Patriotyzm to miłość do Ojczyzny i poświęcenie swojego życia dla wolności innych" ( Diana). "To służenie rozumem i sercem, bycie dobrym obywatelem" ( Adrian), "to przedkładanie interesów własnych nad losy Ojczyzny, obchodzenie wszystkich świąt narodowych" (Magda), "szanowanie i kochanie Ojczyzny" (Aneta), "to działanie na rzecz Ojczyzny, duma z naszej tożsamości narodowej" (Katarzyna).

Nikt z młodzieży nie miał wątpliwości, co wydarzyło się 11 listopada 1918 r. Po długoletniej niewoli Polska odzyskała suwerenność. Zawdzięcza ją wspaniałej postaci, która przeszła do legendy - Józefowi Piłsudskiemu. Nie wszyscy potrafili powiązać fakt odzyskania przez Polskę niepodległości z osobą Marszałka Piłsudskiego.

Warto przypomnieć w wielkim skrócie postać tego bohatera narodowego. Nie ulega wątpliwości, że był jedną z najbardziej wpływowych postaci dwudziestolecia międzywojennego. Urodził się 5 grudnia 1867 r. w Zułowie na Wileńszczyźnie. Rodzina należała do najstarszych, zamożnych rodów szlachty litewskiej. Atmosfera domu rodzinnego przesycona duchem patriotyzmu wycisnęła piętno na osobowości Józefa. Po ukończeniu gimnazjum w 1885 r. Piłsudski zdecydował się na studia medyczne w Wilnie. W tym czasie zaangażował się w pracę konspiracyjną wśród studentów. W 1887 r. konspiracja wileńska związała się z terrorystyczną frakcją Narodowej Woli, która postanowiła przeprowadzić zamach na cara rosyjskiego Aleksandra III. Spiskowców, wśród których znaleźli się dwaj bracia Piłsudccy, aresztowano. Józef został skazany na 5 lat zesłania na Syberię, a Bronisławowi wymierzono karę 15 lat katorgi. Po powrocie do kraju 30 czerwca 1892 r. Józef związał się ściśle z PPS, wydając czasopismo Robotnik. Wkrótce został aresztowany. Jednak po krótkim pobycie w więzieniu uciekł do Galicji, a następnie wraz z żoną wyjechał do Londynu. Jeszcze przed I wojną światową wypracował własną koncepcję odzyskania przez Polskę niepodległości, która w opinii współczesnych wydawała się pozbawioną sensu utopią. Po latach okazało się, że była to najwłaściwsza droga. Z działacza partyjnego wyrósł na dowódcę. Stawał się coraz bardziej apodyktyczny i z trudem uznawał nad sobą jakiekolwiek autorytety, a pracując z młodzieżą, tym łatwiej mógł narzucać swoją wolę. Stworzone przez Józefa Piłsudskiego Legiony stanowiły zalążek sił zbrojnych odradzającego się państwa. Gdy 10 listopada 1918 r. zwolniono go z twierdzy w Magdeburgu, gdzie został osadzony przez Niemców za odmowę złożenia przysięgi, przybył do Warszawy. Następnego dnia objął naczelne dowództwo nad wojskiem polskim i został Naczelnikiem Państwa.

Cały czas szukał oparcia w wojsku. Potrafił zjednać sobie żołnierzy, w faworyzowanych dywizjach zdobył bezgraniczne poparcie dla swoich poczynań.

Odszedł do wieczności 12 maja 1935 r., ale stworzył nam państwo, zbudował jego zręby, ustalił granice, obronił Polskę od niebezpieczeństw zewnętrznych. Swoją pracą, przemówieniami i licznymi publikacjami wychował duże rzesze ludzi. Własną postawą stworzył nam wielkie tradycje, które przez wiele lat podtrzymywał nasz naród w najszlachetniejszych uczuciach dla państwa.