25 maja br. parafianie przywitali relikwie swej Patronki. Licznie zgromadzeni wierni: mieszkańcy parafii, zaproszeni goście, dzieci w strojach pierwszokomunijnych, uczniowie i nauczyciele Szkoły Podstawowej nr 17 i Katolickiego Zespołu Szkół im. św. Teresy oraz kapłani, siostry Opatrzności Bożej i Liturgiczna Służba Ołtarza - wypełnili świątynię i plac przykościelny. Wszyscy oczekiwali niezwykłego Gościa. Wspaniały relikwiarz został przeniesiony przez delegację mężczyzn do kościoła, gdzie słowa powitania wypowiedzieli proboszcz parafii - ks. kan. Stanisław Chomicz, dzieci oraz młodzież. Mszy św. koncelebrowanej przewodniczył ks. prof. Walerian Słomka, który wygłosił homilię. Przypomniał o „małej drodze” św. Teresy, o jej ufności i miłości wobec Boga. Zachęcił do bezgranicznego zaufania Bogu i realizowania świętości pośród zwykłych wydarzeń codzienności. Przypomniał, że w ciągu życia św. Teresa starała się wszystko czynić z miłości do Boga. Mówiła: „Jedyne moje zajęcie to zbieranie kwiatów miłości i ofiary i ofiarowywanie ich Bogu, aby Mu sprawić przyjemność”. Z wielką czcią rzucała płatki róż na krzyż znajdujący się w zakonnym ogrodzie. Na szlaku nawiedzenia relikwii wierni zawsze przychodzą z różami w ręku, tak też było i tym razem. Na zakończenie Mszy św. zostały poświęcone róże i płatki, którymi dziewczynki pierwszokomunijne obsypywały relikwiarz. Wierni mogli podejść i ucałować relikwie. Wielu starało się zabrać pamiątkę z tego miejsca - różę, płatki róż, obrazek z wizerunkiem Świętej dotknięty o relikwiarz. Uczczeniu relikwii towarzyszyło skupienie i modlitwa. Tutaj promieniowała świętość Teresy, towarzyszyła wiara, że dotknięcie relikwii może przynieść ukojenie serca, uzdrowienie duszy i ciała. Po Mszy św. przy relikwiarzu czuwali dzieci, nauczyciele i katecheci ze Szkoły Podstawowej nr 17. Dziewczęta i chłopcy, recytując słowa Świętej i rozważając o Jej życiu, starali się przybliżyć wszystkim zebranym ideę „dziecięctwa duchowego”. Czuwanie zakończyło się gorącą modlitwą dzieci przy relikwiach. Był to czas na wypowiedzenie swoich próśb i pragnień. Wszyscy wypraszali wstawiennictwa Świętej przed Bożym tronem. Następnie Patronkę swojej szkoły uczcili uczniowie i grono pedagogiczne z dyrektorem Antonim Leśniakiem z Zespołu Szkół Katolickich im. św. Teresy. Młodzież w imieniu swoich rówieśników pytała Świętą o drogę świętości, starając się ukazać rolę bezgranicznego zaufania i miłości wobec Boga. Cała społeczność szkolna powierzyła się orędownictwu św. Teresy. Godzina Miłosierdzia połączyła wszystkich we wspólnej modlitwie Koronką do Miłosierdzia Bożego z rozważaniem słów Świętej o męce Jezusa. Modlitwę prowadziły osoby należące do Legionu Maryi i Kółek Żywego Różańca. Był też czas na cichą, osobistą modlitwę. Każdy mógł podejść i przez chwilę pomodlić się, dotknąć relikwiarza. Ileż wiary można było zobaczyć w oczach modlących się ludzi! Później rozpoczęło się nabożeństwo majowe. Św. Teresa wielką czcią otaczała Maryję, mówiła: „A oto ja, nędzne stworzenie, nie jestem służebnicą, ale Twoim dzieckiem, jesteś Matką Jezusa i jesteś moją Matką”. Jakże wymowny był ten śpiew Litanii do Matki Bożej w obecności relikwii. O godz. 17.00 rozpoczęła się koncelebrowana Msza św. pod przewodnictwem ks. kan. Stanisława Chomicza. Ksiądz Proboszcz powierzył całą parafię Jezusowi w akcie oddania Miłości Miłosiernej wg słów św. Teresy. Czas nawiedzenia minął szybko i rozpoczęła się ceremonia pożegnania. Ks. kan. Stanisław Chomicz zapewniał, że na miarę sił i zdolności każdy będzie starał się trwać na „małej drodze”, dzieląc się dobrem i miłością z bliźnimi. O godz. 18.30 relikwie - żegnane przez parafian i przybyłych gości - przy śpiewie hymnu Z ufnością i miłością, zostały przekazane do archikatedry lubelskiej.
Św. Teresa tak mocno ukochała Boga, że pragnęła rozpalać serca do świętości. Intensywność tego pragnienia wzrastała w niej wraz ze zbliżającą się śmiercią. Mówiła: „Teraz zacznie się moje posłannictwo, posłannictwo dusz do miłowania Boga tak, jak ja Go miłuję, wskazywania im mojej małej drogi… Moje niebo będzie - aż do końca świata - na ziemi!”. Tego dnia słowa św. Teresy spełniły się w czasie uroczystości nawiedzenia w tej parafii - rozpaliły serca wiernych w miłości i ufności. Oczy wpatrzone w odjeżdżający relikwiarz zdawały się zapewniać: „Św. Tereso, ty nie odchodzisz, byłaś tutaj od tylu lat i zostajesz, by wstawiać się za nami”.