2019-08-06 07:24
o. Stanisław Tomoń
BPJG/ es
100-lecie urodzin świętowała na Jasnej Górze s. Janina Więcek, służebniczka starowiejska i wieloletnia sekretarka częstochowskich biskupów. Mszy św. dziękczynnej, w dniu urodzin - w niedzielę, 4 sierpnia, przewodniczył abp senior Stanisław Nowak.
„Chwała Tobie Matko Najświętsza - to jest moje powołanie i moje życie zakonne, i moja nadzieja na przyszłość – powiedziała w rozmowie dla Radia Jasna Góra s. Janina Więcek - Wszyscy od Matki Bożej oczekują wielkich łaski i otrzymują je. Ja to czuję namacalnie. Wprost nieraz proszę o coś, bo się źle powiodło, i momentalnie się to odwraca. Matka Boża nikogo nie opuszcza, kto się do Niej ucieka, więc miejmy nadzieję, że wszyscy tutaj będą wysłuchani, ci, co u Matki Bożej dzisiaj proszą. Niech im Matka Boża błogosławi. Nic innego nie mogę, tylko modlitwa”.
O Częstochowie, w której od lat posługiwała, s. Janina mówi bardzo czule: „Częstochowa to jest taka cudowna miejscowość, że można się czuć, jak w przedsionku Nieba”.
Mszę św. koncelebrowali m.in.: o. Józef Płatek, były generał Zakonu Paulinów; ks. inf. Marian Mikołajczyk, długoletni wikariusz generalny i kanclerz Kurii Metropolitalnej oraz o. Jan Poteralski, podprzeor Jasnej Góry. Jubilatce towarzyszyły siostry ze zgromadzenia, a także rodzina.
Reklama
„Piękny dar życia składa Ona Bogu w ofierze – mówił podczas homilii abp Stanisław Nowak - Służyła Kościołowi przepięknie, przegorliwie, ku zbudowaniu wielu księży, ku zbudowaniu Częstochowy, poświęciła się Kościołowi. Ciężko pracowała jako sekretarka, służyła trzem biskupom, m.in. bp. Stefanowi Bareła. Pisała wtedy jeszcze na tej maszynie, na której ciężko się pisało. Pisała całymi dniami, a nieraz nocami, bo czasu nie szczędziła. A potem, w ostatnich latach, krótko służyła naszemu biskupowi Wacławowi. Ja byłem szczęśliwcem, 27 lat moje pisma, gryzmoły przepisywała. Powstawały książki, kilkadziesiąt pozycji grubych, książkowych, wszystko ona przepisała, wszystko upiększyła, robiła to z poświęceniem, bez szemrania, nie usłyszałem nigdy słowa jakiegoś grymasu, narzekania, to może za dużo, nic. Wstawała przed świtem i pisała. Diecezja szła, bo zastępowała kanclerzy, pomagała im, i tak Kościół częstochowski służył Kościołowi w Polsce”.
„Jakież dzięki należą się tej siostrze – kontynuował arcybiskup senior – Służebniczka, Ona to imię naprawdę wypełniła, zrealizowała. To była służebniczka Boża, służebniczka Kościoła. Praca, praca i pacierz. Służebniczka Niepokalanej, kochała Matkę Boską, Jasną Górę. Jedyna radość po ciężkiej pracy to biegnąć na Jasną Górę do Matki Bożej”.
„Siostrze składamy życzenia i bardzo Jej dziękujemy, dziękujemy za to życie, kochamy Ją za to, Kościół Ją ceni za to, została prze Ojca Świętego odznaczona, ks. abp Wacław z Rzymu przywiózł odznaczenie Ojca Świętego, odpowiedni medal – przypomniał abp Nowak - Bardzo się za naszą siostrę modlimy, ale też prosimy, niech się modli za nas, niech Jej życie dalej będzie pacierzem”.
Siostra Janina Adela Więcek urodziła się 4 sierpnia 1919 roku w Golcowej. 6 grudnia 1945 roku wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej w Starej Wsi i po odbytej formacji zakonnej 20 lipca 1953 roku złożyła wieczystą profesję zakonną.
W latach od 1953 roku do 1961 roku była nauczycielką w Szkole Zawodowej w Staniątkach i Liskowie, a także wychowawczynią w Domu Dziecka w Brzozowie Zdroju i w Domu Dziecka w Liskowie. W tym ostatnim pracowała również przez rok w kancelarii. W latach 1961 rok do 1972 rok podjęła posługę na rzecz prowincji pełniąc kolejno funkcję ekonomki prowincjalnej, wikarii i przełożonej domu prowincjalnego, a także sekretarki prowincjalnej. W 1973 roku została sekretarką bpa Stefana Bareły w diec. częstochowskiej, a później, w 1991 roku, sekretarką abp. Stanisława Nowaka.
W latach 1979-1988 roku była przełożoną domu zakonnego w Częstochowie i jednocześnie w latach 1976-1985 asystentką prowincjalną. Obecnie jako emerytka przebywa w domu zakonnym w Częstochowie.
W 2013 roku papież Benedykt XVI nadał s. Janinie odznaczenie - krzyż „Pro Ecclesia et Pontifice”. Jest on przyznawany przez papieża w dowód uznania dla zaangażowania w pracę na rzecz Kościoła, na wniosek biskupa diecezjalnego.
