Muzeum ma być otwarte 3 maja, ale już dziś zrobiło się wokół niego dużo szumu

W ich ręce dostarczył też materiały dotyczące zamiarów wprowadzenia w Polsce stanu wojennego skierowanego przeciwko „Solidarności”. Odtajniona niedawno przez Ministra Obrony Narodowej Radka Sikorskiego część planów i map, przekazanych przez Kuklińskiego Amerykanom, dostarcza wstrząsającej wiedzy, o której Polacy nie mieli pojęcia.
Teraz na Kanonii płk. Kukliński będzie miał Izbę Pamięci swego imienia. Zbiory zgromadził i opiekuje się nimi wieloletni przyjaciel Pułkownika Józef Szaniawski, historyk z wykształcenia.

Temat zastępczy

Zgromadził tam pamiątki takie jak: maszyna do pisania, czapka wojskowa Pułkownika, radio, jego dokumenty oraz ponad sto powiększonych fotografii. W tym zdjęcie z Papieżem Janem Pawłem II, który odbył z Pułkownikiem godzinną rozmowę w Watykanie (niektórzy mówią, że była to spowiedź życia). Jest zdjęcie z kard. Macharskim i ze Zbigniewem Herbertem, które okazało się ostatnią fotografią poety. Trafiła tam ofiarowana Pułkownikowi przez górników cegła z kopalni „Wujek”, ze sforsowanego w stanie wojennym przez czołgi muru. Znalazł się piękny gobelin haftowany złotą nicią z symbolami CIA: białym orłem na biało-czerwonym tle.
Lokal na izbę pamięci Pułkownika otrzymał Szaniawski od władz gminy Centrum za staraniem prezydenta Warszawy Lecha Kaczyńskiego i Ministra Obrony Narodowej Radka Sikorskiego. Czyni starania, aby ściągnąć z Ameryki wszystkie raporty Kuklińskiego, by pokazać ich znaczenie dla Polski i całego świata. Na podłodze, w tej izbie leży flaga Związku Sowieckiego z sierpem i młotem.
- Chciałbym, aby nad tą sowiecką flagą wisiał sztandar Armii Krajowej VII Pułku Piechoty z Matką Bożą Częstochowską i wyhaftowanym napisem „Bóg Honor i Ojczyzna”. I dwa inne. 11 listopada ub.r. światowy Związek Żołnierzy AK przekazał muzeum Kuklińskiego sztandary, dołączając do swego sztandar zgrupowania „Chrobry” z Powstania Warszawskiego - objaśnia Szaniawski.
Muzeum ma być otwarte 3 maja, ale już dziś zrobiło się wokół niego dużo szumu. Niektóre gazety napisały, że w muzeum będzie się deptać sowiecką flagę, co fatalnie wpłynie na i tak mocno zmrożone stosunki z Rosją, gdzie sentymenty proradzieckie są jeszcze bardzo silne. Głos w tej sprawie zabrali byli ministrowie obrony narodowej: Bronisław Komorowski (dziś PO) i Jerzy Szmajdziński z SLD mówiąc, że „chwały nam to nie przyniesie”. Skrytykował pomysł Antoni Dudek z Instytutu Pamięci Narodowej. Zabrał głos nawet Maciej Łopiński odpowiedzialny za kontakty z mediami w Kancelarii Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego. Powiedział, że Prezydent nie dopuszcza możliwości deptania flagi i gdyby do tego doszło, możliwe jest nawet cofnięcie decyzji o przyznaniu lokalu.
Szaniawski pogłoskom zaprzecza. - Nikt flagi sowieckiej, mimo że Rosja sama ją odrzuciła jako symbolikę państwa, odcinając się od swej przeszłości, deptać nie będzie - mówi stanowczo. Przypomina, że w Muzeum Wolności Węgier w Budapeszcie, w byłym gmachu „bezpieki” widział leżącą na podłodze jak dywan flagę z sierpem i młotem. Nad nią wisiał trójkolorowy sztandar węgierski, symbolizujący wolne Węgry. Chciałby po prostu zastosować ten sam pomysł. - Cała ekspozycja dotyczy tego, jak Polak pomógł Ameryce pokonać komunistyczną Rosję w okresie zimnej wojny - mówi Szaniawski.

Miało być piekło

Jak ujawnił niedawno minister Radek Sikorski, terytorium Polski w razie nuklearnego konfliktu z Zachodem miało być miejscem, na którym przewidywano atomowe starcie. Zakładano, że podczas tych działań może zginąć 3 miliony ludzi a z kilku wielkich polskich miast pozostałyby ponuklearne zgliszcza. Kukliński o tym wiedział, ponieważ jako wysoki rangą, zaufany oficer pracował w Sztabie Generalnym i był dopuszczony do wszelkich tajemnic. Świadom tych strasznych zagrożeń, nie chciał milczeć. Dlatego od roku 1971, kiedy nawiązał kontakty z Amerykanami przekazał w ich ręce 40 tysięcy dokumentów i analiz. Dostarczenie tajnych informacji Amerykanom miało na celu zahamowanie tych planów, ponieważ jako „spalone” traciły na znaczeniu. Dawały Amerykanom do ręki argumenty, że znając tajemnice Kremla są oni w stanie planom tym przeciwdziałać.
Płk. Ryszard Kukliński został wraz z rodziną ewakuowany z Polski amerykańskim samolotem w listopadzie 1981 r. tuż przed wprowadzeniem stanu wojennego. Wiadomość o jego zniknięciu przedarła się do zachodnich rozgłośni i wywołała ogromną sensację, podobnie jak wyemitowany przez radio okrzyk: „Niech żyje Solidarność!”, którym pożegnał się z ojczyzną. „Zdrada” Kuklińskiego wywołała trwogę najwyższych władz wojskowych PRL i Moskwy. Generał Wojciech Jaruzelski, który uważał Kuklińskiego za swego przyjaciela przeżył szok. Był pewien dotrzymania tajemnic przez Pułkownika jak chyba nikt inny.

Na karę śmierci

W roku 1984 płk. Kukliński został skazany wyrokiem polskiego sądu na karę śmierci. W Stanach Zjednoczonych, gdzie osiadł, był pilnie strzeżony, by nie dosięgła go zemsta KGB, które swego czasu Trockiego wytropiło i zlikwidowało nawet w Meksyku.
Ponieważ nie sposób było im zlikwidować samego Pułkownika, uśmiercono jego synów. Pierwszego „przypadkowo” śmiertelnie potrącił samochód prowadzony przez „nieznanych sprawców”, drugi wypłynął jachtem na wody zatoki i ślad po nim zaginął.
Czy Kukliński spodziewał się zemsty? Na pewno brał ją pod uwagę. Jednak nawet ryzykując życie najbliższych nie zawahał się przedłożyć spokojną egzystencję w willi na Starym Mieście i wysoką pensję „sztabowca” na wiecznie zagrożony żywot żołnierza tułacza.
W wolnej już Polsce rozpoczęto batalię o anulowanie ciążącego na Kuklińskim wyroku śmierci. W akcję zbierania podpisów pod apelem o cofnięcie kary śmierci włączył się m.in. Tygodnik Solidarność i Zbigniew Herbert, który na łamach tego pisma opublikował swój słynny wiersz Do pułkownika i wystosował list otwarty w tej sprawie do prezydenta Lecha Wałęsy. „Kapral Wałęsa”, jak o sobie mówił ówczesny prezydent RP, nie kiwnął palcem by zmienić prawny stan rzeczy i np. uniewinnić Kuklińskiego. Miał wątpliwości. Mówił, że zdrada pozostaje zdradą i trzeba ponosić jej konsekwencje. Nie spotkał się nawet z Kuklińskim podczas swego pobytu w Stanach. Jednak Pułkownik nie był osamotniony. Zbyt wielu Polaków było po jego stronie i walczyło o uznanie jego zasług. Jednak kara śmierci została anulowana dopiero w roku 1998 r.

Triumf na Wiejskiej

Wtedy nastąpił triumfalny przyjazd Pułkownika do kraju. Był gościem parlamentarzystów w Sejmie na Wiejskiej, którzy zgotowali mu gorące przyjęcie. Przypomnijmy, że u władzy była wtedy Akcja Wyborcza Solidarność i premier Jerzy Buzek. Współczesny Wallenrod doczekał się satysfakcji. Podczas pobytu w Krakowie był gościem kard. Franciszka Macharskiego. Nadal jednak nie przez wszystkie gremia jest traktowany z szacunkiem. Generał Jaruzelski i „twardogłowi” nie są mu w stanie „zdrady” wybaczyć. Jakby zapomnieli, że Powstanie Listopadowe wywołane przez podchorążych w 1830 r. też było zdradą wobec okupanta, któremu wcześniej jako wojskowi służyli.
Płk. Kukliński marzył, że pod koniec życia wróci do ojczyzny, między swoich. Nie zdążył. Zmarł dwa lata temu w USA. Jego prochy, wraz z prochami syna Waldemara spoczęły na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Alei Zasłużonych. Miejsce wyznaczył ówczesny prezydent Warszawy Lech Kaczyński. Od jesieni ubiegłego roku jest to już grób z granitu. Zawsze leżą na nim świeże kwiaty.