Mszę św. z metropolitą częstochowskim koncelebrowali m. in. ks. prał. Włodzimierz Kowalik, proboszcz parafii archikatedralnej, ks. prał. Stanisław Iłczyk, proboszcz parafii św. Wojciecha w Częstochowie. W uroczystościach wzięli udział m. in. kanonicy kapituły bazyliki archikatedralnej, alumni i klerycy Wyższego Seminarium Duchownego w Częstochowie, osoby życia konsekrowanego. Liturgię ubogacił śpiew chóru Basilica Cantans pod kierunkiem Włodzimierza Krawczyńskiego.

Ks. Mariusz Frukacz/Niedziela

– Bóg nie wyklucza nikogo – podkreślił w homilii abp Depo i odnosząc się do nauczania św. Pawła apostoła pytał: - Na czym polega wspólnota Kościoła Chrystusowego? – Apostoł kładzie przede wszystkim nacisk na świętość Boga, a jednocześnie mówi o nas i naszej ludzkiej kondycji, w której jest niestety również przestrzeń, poprzez wolność wyboru, na zło – dodał arcybiskup.

Metropolita częstochowski pytał również, co to znaczy, że jesteśmy święci świętością Boga? – Fundamentem, który założył sam Bóg jest Jezus Chrystus. Świątynia jest święta, bo jest wezwana do świętości. Kościół jako wspólnota jest powołany do tego, aby głosić i wielbić miłość Boga. Kim jest dla nas Jezus Chrystus? Jest naszym Panem i Zbawicielem – mówił abp Depo.

– Przypatrując się współczesnemu światu z niepokojem dostrzegamy, że nie rozumie on i dlatego nie ceni sobie świętości, która jest obecnością Boga pośród ludzi – kontynuował arcybiskup.

Ks. Mariusz Frukacz

Metropolita częstochowski przypomniał, że Benedykt XVI na zakończenie synodu w 2012 r. wskazał na „pilną potrzebę spotkania się z Chrystusem, który pomoże nam na nowo otworzyć oczy i wskazać drogę”. – Gdzie osłabło światło wiary, gdzie ludzie oddalili się od Boga, tam człowiek zaczyna uważać, że Bóg nie jest kimś ważnym w życiu, że można żyć poza Nim i ustanawiać swoje prawa, a wtedy ci sami ludzie stają się świadomie lub nieświadomie żebrzącymi o sens swojego życia, zostając na bezdrożach – przypomniał za Benedyktem XVI abp Depo.

– Benedykt XVI zaznaczył również, że pierwszym elementem nowej ewangelizacji jest nawrócenie własnego serca, przemiana od wewnątrz. W przeciwnym wypadku zostaje się ślepcem na zawsze – mówił arcybiskup.

– Również niektórzy wierzący ulegają iluzjom i dają się zwieść na manowce doktrynom, które wskazują na najkrótszą drogę do szczęścia. Tak jest chociażby w sprawie obrony życia, zarówno dzieci nienarodzonych, jak i również eutanazji, wskazując drogę po niskiej cenie, która zaczyna się najpierw zaćmieniem sumień. A to zawsze prowadzi do bolesnych rozczarowań i osobistych, czy rodzinnych dramatów – kontynuował metropolita częstochowski.

Abp Depo zaznaczył, że „historia ostatnich dziesiątków lat zarówno w Europie oraz w naszej, jak nazywamy bardzo często, wolnej Polsce ukazuje, że poszukiwanie Chrystusa i rozumienie Kościoła po zaniżonej cenie w imię wolności bez granic uwydatnia wcześniej, czy później wszelkie kłamstwa, rozczarowania, które ono przynosi”.

– Trzeba nam jak nigdy dotąd wrócić do Ewangelii. Jakże bolesny jest fakt odejścia od Ewangelii, czy od spotkania z samym Jezusem Chrystusem naszych dzieci wypisujących się z lekcji religii. Czyż nie zawstydzają nas dzieci z historii Polski, chociażby z Wrześni, które były bite i poddane represji, gdy wołały po polsku do Boga „Ojcze nasz”? – podkreślił arcybiskup i dodał: „Zastanówmy się, czy odrzucenie światła wiary, które idzie od Chrystusa i Jego Ewangelii nie jest decyzją dzieci i młodzieży aprobowaną przez rodziców, by żyły w ciemności grzechu, który wcześniej, czy później prowadzi do śmierci”.

– Trzeba z pomocą Ducha Świętego podjąć odważna walkę o rodzinę, jako podstawową wspólnotę męża i żony, daru dzieci, walkę duchową we własnych rodzinach, by demaskować fałszywych proroków i manipulatorów, jak w tzw. „Tęczowym Piątku”. Przykładem mogą być powoływane na ziemi polskiej, jak za czasów komunizmu, organizacje i manifesty świeckości, które nie są nastawione na żaden dialog, na żadną współpracę z Kościołem. Czyż nie staliśmy się już w wolnej Polsce, jak ostrzegał nas Juliusz Słowacki „papugą narodów” ? – kontynuował arcybiskup.

– Maryjo Matko Kościoła, Matko rodzin nie przestawaj nas przybliżać do swojego Syna, który jest jedynym Odkupicielem człowieka – zakończył metropolita częstochowski.

Projekt nowej świątyni opracował w 1900 r. Konstanty Wojciechowski, architekt warszawski. Przewidywał on świątynię w stylu neogotyckim i w monumentalnych rozmiarach, jedną z największych w ówczesnej Polsce. 7 września 1902 r. bp Henryk Kossowski, ówczesny administrator diecezji kujawsko-kaliskiej, poświęcił kamień węgielny kościoła. W 1902 r. świątyni, która pierwotnie miała być pod wezwaniem św. Józefa, nadano tytuł Świętej Rodziny.

8 grudnia 1908 r. w prowizorycznie przysposobionym kościele została odprawiona pierwsza Msza św. przez o. Euzebiusza Rejmana, paulina. Wskutek braku funduszów, trudnych warunków niewoli narodowej oraz dramatu I wojny światowej na kilka lat (1908-17) stanęły prace wykończeniowe.

Niestety, wskutek braku funduszy, trudnych warunków czasów zaborów oraz I wojny światowej prace wykończeniowe zwolniły na kilka lat, by zatrzymać się zupełnie w 1914 r. Dopiero utworzenie przy wznoszonym kościele przez biskupa włocławskiego Stanisława Zdzitowieckiego, dekretem z dnia 22 sierpnia 1917 r., odrębnej parafii pw. Świętej Rodziny i uroczystość erekcyjna, do której doszło 28 października tego roku, dały impuls do podjęcia ich na nowo. Pierwszym proboszczem parafii został ks. Bolesław Wróblewski, a w roku powstania parafia sięgała do parków podjasnogórskich, obejmowała swym zasięgiem także Ostatni Grosz.

28 października 1925 r., na mocy bulli papieża Piusa XI „Vixdum Poloniae unitas”, Częstochowa została wyznaczona na stolicę nowej diecezji, a będący w stanie budowy kościół Świętej Rodziny – na kościół katedralny. Odtąd troskę o losy tej sakralnej budowli, obok niestrudzonego ks. inf. Bolesława Wróblewskiego, wziął na siebie pierwszy biskup częstochowski Teodor Kubina (1925 -51) oraz cała diecezja.

29 października 1950 r., w uroczystość Chrystusa Króla bp Teodor Kubina, zamykając zasadniczy etap budowy i wyposażenia świątyni, dokonał uroczystej konsekracji katedry. 5 sierpnia 1951 r. na mocy bulli Piusa XII „Per oportune sane” została erygowana Kapituła Katedralna. 22 czerwca 1962 r. – papież Jan XXIII na prośbę bp. Zdzisława Golińskiego nadał katedrze Świętej Rodziny tytuł bazyliki mniejszej.

W dziejach parafii bardzo mocno zapisały się pobyty w częstochowskiej katedrze Jana Pawła II: 6 czerwca 1979 r. i 18 czerwca 1983 r.

25 marca 1992 r. katedra częstochowska została podniesiona do rangi archikatedry przez papieża Jana Pawła II. 7 kwietnia 1997 r. – na prośbę abp. Stanisława Nowaka czwarty proboszcz katedry ks. prał. dr hab. Marian Duda (1996 – 2003) rozpoczął realizację ukończenia budowy archikatedry i zwieńczenia jej wieżami W dziele tym uczestniczyła Kapituła Archikatedralna, zwłaszcza księża infułaci – Marian Mikołajczyk i Ireneusz Skubiś.21 listopada 1997 r. budowa wież została ukończona. Uroczystego poświęcenia nowo wzniesionych wież dokonał abp Stanisław Nowak 23 listopada 1997 r.

26 maja 2002 r. w archikatedrze modlił się kard. Joseph Ratzinger, późniejszy papież Benedykt XVI

Ks. Mariusz Frukacz