Słowa te wypowiadali wierni zgromadzeni przed nową świątynią w Krzeczowie. 23 lipca ta mała miejscowość przeżywała największą uroczystość od chwili utworzenia tutaj parafii. Zebrani parafianie wzięli udział w uroczystej Mszy św., podczas której abp Stanisław Nowak dokonał konsekracji nowo wybudowanej świątyni.

Szczególny dzień

Tego dnia od rana pięknie świeciło słońce. Był to jakby znak, że Opatrzność czuwa nad wiernymi z tej parafii. Bo przecież poprzednie dni były deszczowe. Wierni zebrali się na miejscowym rynku, aby powitać Jego Ekscelencję. Obecni byli także księża z dekanatu działoszyńskiego, Wielunia, Kłobucka oraz specjalnie zaproszeni na tę uroczystość księża z diecezji kaliskiej i sosnowieckiej. W tej podniosłej uroczystości wzięli również udział strażacy z orkiestrą z OSP Siemkowice, schola z Brąszewic, poczty sztandarowe, harcerze, klerycy, ministranci i wierni z tutejszej parafii św. Zofii, jak i okolicznych miejscowości. Uroczystość rozpoczęła się o godz. 11.00, przybyły abp Stanisław Nowak został gorąco powitany przez proboszcza tutejszej parafii ks. Jana Skibińskiego i wiernych. Jego Ekscelencja wyraził wielką radość z faktu, że mamy nową świątynię, podkreślił, że jest to pierwszy w całości nasz kościół, bo poprzedni stanowiła mała kaplica poprotestancka, która nie pozwalała na dogodne uczestniczenie w nabożeństwach liturgicznych. Następnie wezwał wiernych do podążenia za nim w procesji do świątyni i przestrzegał, aby nigdy tej drogi nie zapomnieli, ale często i licznie tu przybywali.

Piękno świątyni

Otwierając drzwi kościoła kluczem, który otrzymał od parafian, Ksiądz Arcybiskup zaprosił wiernych, by z nim wkroczyli do Domu Pana. Wszyscy wchodzący do świątyni mogli podziwiać jej piękno. Uwagę przykuwają wspaniałe boazerie, rzeźbiona droga krzyżowa, boczne ołtarze Matki Bożej Nieustającej Pomocy i św. Kingi, która jest jednocześnie patronką tej świątyni; a przede wszystkim kamienny ołtarz z rzeźbą przedstawiającą Ostatnią Wieczerzę i wznoszący się za nim krzyż.

Homilia Arcypasterza

Po wejściu miało miejsce pokropienie kościoła i wiernych wodą święconą. Następnie odbyła się liturgia słowa. W homilii Nasz Pasterz przypomniał, że konsekracja to oddanie Bogu świątyni, a wraz z nią serc parafian. Mówił: "Ta świątynia będzie naprawdę piękna, gdy wypełni się wiernymi, którzy tu przyjdą, aby słuchać Słowa Bożego". Podkreślał także, że konsekracja to wiązanie się parafii z Chrystusem na śmierć i życie. Chrystus, który znajdować się będzie w tabernakulum, ma być dla mieszkańców Krzeczowa pomocą w trudnych chwilach, a także wytchnieniem. On będzie zawsze na nich czekał, bo jest miłością, a parafianie powinni tę miłość odwzajemniać przykładem życia zgodnego z Ewangelią. Następnie Ksiądz Arcybiskup dokonał wmurowania w ołtarz relikwii św. Jozafata, biskupa i męczennika.

Moment konsekracji

Kolejnym elementem uroczystości była modlitwa konsekracyjna, namaszczenie ołtarza i ścian świątyni, okadzenie i zapalenie świateł. Namaszczenie ołtarza - będącego znakiem Chrystusa, którego Ojciec ustanowił Najwyższym Kapłanem. Okadzenie to spalanie się ofiary, jaką jest Jezus Chrystus, a dym to modlitwa wiernych unosząca się do nieba. Światło zaś to Jezus - światłość świata. Po tych obrzędach do ołtarza przyniesione zostały przez wiernych dary: chleb i wino, puszka z komunikantami, chorągiew z podobizną św. Kingi i druga przedstawiająca Miłosierdzie Boże. Dalsza część Mszy św. była wzbogacona śpiewem scholi i grą orkiestry OSP Siemkowice.

Podziękowania

Na zakończenie uroczystości Ksiądz Arcybiskup odebrał podziękowania od dzieci, młodzieży i dorosłych. Ci ostatni dziękowali za przewodnictwo Liturgii, wygłoszone słowo i za proboszcza ks. Jana Skibińskiego, który kierował pracami budowlanymi od początku. Następnie głos zabrał Ksiądz Proboszcz. Podziękował Naszemu Pasterzowi za przybycie i przewodzenie Liturgii, przybyłym księżom, straży pożarnej, scholi i wszystkim, którzy przyczynili się do ubogacenia tej uroczystości. Wyraził też słowa uznania dla wszystkich parafian, którzy ochoczo pomagali w budowie kościoła poprzez ofiary i pracę przy budowie. Szczególne podziękowania skierował pod adresem państwa Mirosławy i Andrzeja Ślusarskich, którzy w znacznej mierze przyczynili się do budowy tej świątyni poprzez pomoc materialną i nieodpłatny transport materiałów potrzebnych przy budowie i wyposażeniu kościoła. Ostatnie słowo należało do Księdza Arcybiskupa, który także podziękował parafianom, którzy budowali tę świątynię, a zwłaszcza ks. Janowi, który z wielką ochotą, zaangażowaniem i ofiarnością nadzorował budowę świątyni - wotum dziękczynne za dwa tysiące lat chrześcijaństwa. W uznaniu wkładu ks. Jana w rozwój parafii mianował go kanonikiem. Następnie na zakończenie uroczystości udzielił zebranym błogosławieństwa jubileuszowego.

Historia świątyni

Historia budowy kościoła jest krótka. W sierpniu 1998 r. proboszczem parafii św. Zofii w Krzeczowie został ks. Jan Skibiński. Kiedy przybył na placówkę, po uzgodnieniu z wiernymi stwierdził, iż konieczna jest budowa nowej świątyni. Do tej pory za kościół parafialny służyła kaplica poprotestancka, która była zbyt mała i zniszczona. 14 września 1998 r., w święto Podwyższenia Krzyża Świętego, Ksiądz Proboszcz udał się wraz z wiernymi do abp. Stanisława Nowaka z prośbą o pozwolenie na budowę nowego kościoła. Ucieszony tą inicjatywą Arcypasterz zaakceptował ją i pobłogosławił przybyłych. W kwietniu 1999 r. obiera na patronkę świątyni bł. Kingę. Kamień węgielny pod budowę poświęcił Ojciec Święty Jan Paweł II podczas kanonizacji bł. Kingi w Starym Sączu 16 czerwca 1999 r. Kamień ten wmurował 8 sierpnia 1999 r. abp Stanisław Nowak. Wtedy Ksiądz Proboszcz obiecywał, że Pasterka w 1999 r. będzie się odbywać w murach świątyni, a konsekracja odbędzie się w Roku Jubileuszowym jako dar dziękczynny za dwa tysiące lat chrześcijaństwa. Jak się potem okazało, danego słowa dotrzymał, czego świadkami byli wierni 23 lipca 2000 r.

Budowa kościoła trwała 13 miesięcy. Tak krótki czas prac to efekt wielkiego zaangażowania wiernych w budowę. Cały czas czuwała nad nimi Opatrzność. Za ten wielki dar dla parafii św. Zofii w Krzeczowie i Kościoła częstochowskiego Bogu niech będą dzięki!