Kawałek historii
Różańca nie można zrozumieć bez historii jego powstania. Przypomnijmy podstawowe fakty z jego historii. Początek związany jest z osobą św. Dominika, powszechnie uznanego za „ojca różańca”. Legenda głosi, że Matka Boża objawiła się Dominikowi i poleciła mu, aby odmawiał Psałterz Najświętszej Maryi Panny, czyli modlitwy złożonej ze 150 Zdrowaś Maryjo i 15 Ojcze nasz. Dominik posłuchał Maryi, głosił słowo i przeplatał je rozważaniem połączonym z odmawianiem Różańca. Z czasem zaczęto łączyć odmawianie modlitwy z rozważaniem tajemnic z życia Chrystusa i Maryi. W wieku XVI ostatecznie ustalono 15 tajemnic, podzielonych na 3 części (radosne, bolesne i chwalebne). Tak było do roku 2002, kiedy to Jan Paweł II dodał część IV Różańca świętego - tajemnice światła. Papież Pius V ustanowił Święto Matki Bożej Różańcowej 7 października w 1571 r. Leon XIII polecił odmawianie różańca przez cały październik i wprowadził do Litanii Loretańskiej wezwanie: „Królowo Różańca Świętego, módl się za nami”.
Istota Różańca
Reklama
Specyfiką Różańca jest odmawianie i rozmyślanie. Papież Leon XIII w encyklice różańcowej uczył, że „bez rozważania tajemnic nie ma Różańca”. Rozważanie wydarzeń zawartych w tajemnicach różańcowych prowadzi nas do pogłębienia wiary. Matka Najświętsza podczas objawień w Lourdes, Fatimie czy Gietrzwałdzie prosi nas o modlitwę różańcową, przez którą mamy poznać tajemnice wiary i żyć nimi. Tak więc w poszczególnych tajemnicach części pierwszej Różańca rozważajmy dzieciństwo i młodzieńczą działalności Jezusa. W drugiej (światła) zastanówmy się nad publiczną działalnością Jezusa. W części bolesnej rozważajmy mękę Jezusa, a w części chwalebnej wydarzenia związane ze zmartwychwstaniem Jezusa i późniejsze. W tych tajemnicach człowiek może odnaleźć swoje życie, bowiem w naszym życiu, tak jak w Różańcu, są tajemnice radosne, bolesne i chwalebne.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Żywy Różaniec
Często słyszymy o różach różańcowych, o żywym różańcu, ale nie każdy do końca wie, co kryje się pod tymi określeniami. Spróbujmy to wyjaśnić - nazwą Żywy Różaniec określa się grupę 20 osób (do niedawna było to 15 osób), z których każda odmawia w ciągu dnia „swój” jeden dziesiątek Różańca. W ten sposób codziennie odmawiany jest przez „Róże” cały Różaniec (od 2003 r. czteroczęściowy). Każda z tych osób należących do „Żywego Różańca” rozważa w ciągu miesiąca tylko jedną tajemnicę - w każdym miesiącu inną. Zmiany tych tajemnic odbywają się w każdą pierwszą niedzielę miesiąca. Istnieje podwójny system zmiany tajemnic, mianowicie przez losowanie lub przez ciągłą kolejność tajemnic. Zmiana tajemnic zazwyczaj następuje w kościele po Mszy św. lub po wieczornym nabożeństwie. Zawsze przewodniczy jej kapłan, który w kilku słowach zachęca do życia chrześcijańskiego, podaje miesięczną intencję, błogosławi tajemnice przyniesione przez zelatora do ołtarza, wymienia nazwiska zmarłych członków Żywego Różańca, odmawia jeden dziesiątek Różańca i kończy nabożeństwo pieśnią maryjną. Do „róży” może należeć w zasadzie każdy. Są „róże” męskie, żeńskie, młodzieżowe, dziecięce. Na czele każdej „róży” stoi zelator (zelatorka), do którego należy dbanie o poprawne funkcjonowanie grupy „Żywych Róż”.
Reklama
Mamy więc październik i tajemnice różańcowe. Zachęcam do pięknych spotkań, pięknych przeżyć i radości z obecności Boga w historii Zbawienia człowieka w różańcowej modlitewnej zadumie. „Proszę weźcie znów ufnie do rąk koronkę Różańca, odkrywając na nowo w świetle Pisma Świętego jego przeogromną moc” - pisał Jan Paweł II Rosarium Virginis Mariae.
„Jest to modlitwa, którą bardzo ukochałem. Przedziwna modlitwa! Przedziwna w swojej prostocie i głębi zarazem” - Jan Paweł II
„Wśród różnych modlitw, przez które możemy skutecznie zwracać się do Niepokalanej Matki Bożej, różaniec zajmuje bezsprzeczne całkiem wyjątkowe miejsce” - Pius XI
„Dlatego nie będzie to przesadnym twierdzeniem, że w miejscowościach, w rodzinach i w narodach, które zachowały zwyczaj uczczenia Maryi Panny modlitwą różańcową, nie ma obawy o utratę wiary”. „Zapewne jest wiele sposobów uproszenia opieki Maryi. Uważamy jednak, że Różaniec jest z nich najlepszy i najskuteczniejszy” - Leon XIII
„Różaniec - to Pismo Święte Nowego Testamentu w przedziwnym skrócie i w przedziwnej formie; źródło natchnienia sił Chrystusowych dla życia i śmierci największego prostaczka i dla mędrca. Nośmy go zawsze ze sobą, przesuwajmy te perły, z których się składa, nie tylko palcami naszej ręki, ale palcami naszej duszy” - bp Teodor Kubina