Serdeczne, pełne ciepła, niemal rodzinne spotkanie z Księdzem Biskupem stało się okazją nie tylko do podsumowania tego, co dotychczas udało się zrobić, ale nade wszystko do wspólnej modlitwy, słów pokrzepienia i biskupiego błogosławieństwa dla działań podejmowanych w tej wspólnocie na rzecz wspólnego dobra.
Parafia pw. Matki Bożej Różańcowej jest jedną z młodszych i jednocześnie największych lubelskich wspólnot. Istnieje 15 lat, co wystarczyło, by powstała tu szybko i prężnie rozwijająca się parafia o wyraźnie skrystalizowanym obliczu. Utworzono ją w miejscu wyjątkowym, bo uświęconym obecnością Jana Pawła II. Swoim zasięgiem objęła osiedle Widok w dzielnicy Czuby, który to teren jeszcze w 1987 r. stanowił miejsce zgromadzenia wiernych, uczestniczących w spotkaniu z Ojcem Świętym. Skarbem tego miejsca są ludzie, którzy chętnie włączyli się w dzieło budowy nowej wspólnoty parafialnej, zawsze chętnie wspierając duszpasterzy. A byli i są oni wyjątkowi, całym sercem oddani temu zadaniu.
Akt erekcyjny wydał 15 stycznia 1993 r. abp Bolesław Pylak i od tego momentu dzieło tworzenia parafii rozpoczął jej pierwszy proboszcz ks. Lech Kuna. Kontynuował je z wielkim poświęceniem ks. kan. Janusz Kiełbasa. Wybudowana w latach 1992-93 kaplica szybko stała się zbyt mała na potrzeby rozrastającego się osiedla. Zaistniała więc konieczność budowy nowej świątyni. Temu zadaniu bezgranicznie poświęcił się obecny proboszcz ks. kan. Józef Dziduch. Dziś nad osiedlem Widok góruje wspaniała bryła świątyni, wzniesiona dzięki harmonijnej współpracy parafian i duszpasterzy.
„Prace budowlane rozpoczęto w maju 2001 r. - wspomina Ksiądz Proboszcz - na czas poprzedniej wizytacji w listopadzie 2001 r. mury częściowo były wykonane już do tzw. wysokości zerowej, a dziś cieszymy się, że udało się dokończyć prace związane z zadaszeniem całego obiektu. Było to dla nas ważne, bowiem powierzchnia świątyni ma ponad 2000 m². W najbliższym czasie rozpoczną się kolejne prace przy docieplaniu dachu i wykonaniu podsufitki. Zamontowane są okna na powierzchni ok. 140 m², drzwi wejściowe, niezbędne media, jednocześnie kontynuowane są prace tynkarskie zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz obiektu. Jeszcze w tym roku chcemy rozpocząć prace przy ogrzewaniu podłogowym, ale to wymaga ułożenia warstwy izolacji ze styropianu na powierzchni ponad 1000 m² oraz przewodów grzewczych o długości 8 km. To wielkie wyzwanie, niemniej jednak celem naszym jest, by w tym roku odprawić Pasterkę już w nowym kościele”.
Mimo rozlicznych prac budowlanych, w parafii toczy się bogate życie duszpasterskie, będące czynnikiem integracyjnym dla całej wspólnoty. „Na tej drodze niezapomnianym wydarzeniem w krótkiej historii parafii, które tak bardzo nas zjednoczyło, była peregrynacja obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej w marcu 2005 r., wówczas to odprawiliśmy pierwszą Mszę św. w budującym się kościele, choć jeszcze bez dachu nad głową i przy padającym śniegu - mówi ks. Dziduch. - Wkrótce połączyło nas ponownie czuwanie przy chorym Janie Pawle II, a po jego śmierci w budowanej świątyni odprawiliśmy nabożeństwo żałobne w intencji Papieża”. W parafii działa wiele grup i wspólnot duszpasterskich, w których dzieci, młodzież oraz dorośli odnajdują drogę swojego życiowego powołania. Są to: schola dziecięca „Soli Deo”, róże żywego Różańca, Legion Maryi, Oaza Rodzin, Akcja Katolicka, neokatechumenat, KSM, Odnowa w Duchu Świętym, Eucharystyczny Ruch Młodych, Wspólnota Miłosierdzia, Koło Misyjne, ZHR i Duszpasterstwo Akademickie. „Radością naszą są powołania duchowne i zakonne z parafii. Mamy czterech kapłanów pracujących na terenie archidiecezji, jest czterech alumnów oraz dwie siostry zakonne po ślubach wieczystych” - z dumą podkreśla Ksiądz Proboszcz. „Naszą troską w szczególny sposób obejmujemy dzieci i młodzież, osoby starsze, chore, osamotnione. Wsparciem otaczamy bezrobotnych i osoby ubogie. Chcemy, by nikt nie czuł się w naszej wspólnocie odrzucony” - dodaje.