W czasach PRL nieliczne monumenty Jana Pawła II stawiane były na terenach przykościelnych, często w miejscach ukrytych i dyskretnych. Od 1998 r. dynamika powstawania tychże pomników przybrała na sile, swoje maksimum uzyskując w roku 2000. Był to Rok Jubileuszowy oraz 1. rocznica najdłuższej, siódmej pielgrzymki Jana Pawła II do Polski w roku 1999. Odsłonięto wówczas blisko 50 pomników Papieża. Do momentu śmierci Jana Pawła II, 2 kwietnia 2005 r., w Polsce stało 230 rzeźbiarskich, przestrzennych pomników Papieża Polaka. Najwięcej na terenach południowej Polski, w okolicach Krakowa oraz Tarnowa. Analiza rozmieszczenia geograficznego tych dzieł wykazuje, że najwięcej jest ich na terenach dawnych zaborów: austriackiego i rosyjskiego, najmniej jest ich na zachodzie i północy kraju. Pierwszy pomnik odsłonięto jesienią 1980 na dziedzińcu Kurii Krakowskiej. Stojąca statua jest dziełem włoskiej rzeźbiarki Iole Sensi Croci. Rzeźbiarzami mającymi największy wkład w tworzenie tego zjawiska są: Czesław Dźwigaj, Gustaw Zemła, Bogdana Ligęza-Drwal, Krystyna Fałdyga-Solska, Wawrzyniec Samp, Władysław Dudek.

W hołdzie Ojcu Świętemu

W naszej diecezji, w ostatnim czasie także mnożą się papieskie pomniki. Obok tego, który zna prawie każdy - z pl. Papieskiego, w mniejszych miejscowościach stawia się papieskie monumenty. 16 października ordynariusz sosnowiecki, bp Adam Śmigielski SDB dokonał odsłonięcia pomnika Ojca Świętego w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Strzegowej. Pomnik został umieszczony na placu kościelnym i jest hołdem wdzięczności ludzi tej ziemi za pontyfikat naszego Rodaka. 20 października z kolei bp Piotr Skucha odsłonił papieski pomnik w Siewierzu. Ten został ustawiony w sąsiedztwie parafialnego kościoła św. Macieja Ap.

Tworzenie żywych pomników

W ostatnim czasie coraz większą uwagę zwraca się na tworzenie tzw. żywych pomników Jana Pawła II. Największym takim pomnikiem jest Fundacja „Dzieło Nowego Tysiąclecia, powołana w 2000 r. jako organizacja, której działalność ma upamiętniać pontyfikat Jana Pawła II poprzez promowanie nauczania Papieża i wspieranie określonych przedsięwzięć społecznych, głównie w dziedzinie edukacji i kultury. Do „żywych pomników” należą też papieskie dęby, czyli drzewka z żołędzi najstarszego polskiego dębu „Chrobry”, poświęcone w 2004 r. przez Jana Pawła II. W tym roku w naszym kraju zostało posadzonych ponad 500 dębów-pomników, których wielkość obecnie jest zbliżona do kwiatka hodowanego w naszych domach, a na pomnikowe wymiary trzeba będzie poczekać około 250 lat! Leśnicy polscy postanowili uczcić pamięć naszego wielkiego Rodaka sadząc na terenie każdego nadleśnictwa w Polsce sadzonkę im. Jana Pawła II, jako kontynuację życia, które pobłogosławił jeszcze za swojego żywota nasz Ojciec Święty. Z uwagi na niezwykły charakter tych sadzonek, nie są one sadzone pośród innych w lesie. Każdej uroczyście posadzonej sadzonce towarzyszy stosowny, trwały napis wykuty w kamieniu lub umieszczony na mosiężnej tabliczce. Pod korzeniami dębu w szklanym, szczelnie zamkniętym naczyniu umieszcza się certyfikaty potwierdzające niezwykły charakter tego drzewka. „Wiadomo, że nie jest to tylko sadzenie dębu, ale uczestnictwo w katechezie, którą Ojciec Święty Jan Paweł II głosi nam z domu Ojca” - zaznacza diecezjalny duszpasterz leśników, proboszcz parafii św. Mikołaja w Targoszycach, ks. kan. Janusz Rakoczy, który uczestniczył w wielu uroczystościach sadzenia papieskich drzewek. Ostatnio ks. Rakoczy był jednym z tych, który przyczynił się do posadzenia dębu o nazwie „Pielgrzym” w Złotym Potoku. W niedzielne popołudnie, 22 października w uroczystościach sadzenia dębu uczestniczył także były proboszcz parafii św. Jana Chrzciciela w Złotym Potoku, a obecny duszpasterz w parafii św. Tomasza Ap. w Sosnowcu-Pogoni, ks. prał. Jan Szkoc.