Chrystolog dziejów
bp Kazimierz Ryczan
Papież Polak formułował swoją myśl teologiczną, odwołując się wprost do doświadczenia religijnego. Jego chrystologiczne myślenie jest mocno związane z doświadczeniem Kościoła żyjącego w Polsce. Według Jana Pawła II tylko Chrystus obecny w świadomości społecznej jako król pozwala właściwie zrozumieć naród i jego dzieje. Jan Paweł II zawsze podkreślał, że Jezus Chrystus jest zasadniczą drogą Kościoła. Antropologia i chrystologia są nierozłączne. Tylko wtedy zrozumiemy, kim jest człowiek, gdy będziemy się wpatrywać w Chrystusa. Człowiek nie może być inaczej w komunii z Bogiem, jak tylko przez Chrystusa. Chrystocentryzm Jana Pawła II sprowadza moralność chrześcijańską do jej jednego źródła - upodobnienia się do Chrystusa. Horyzont działalności i egzystencji ludzkiej jest rzeczywistością wcielania się Syna Bożego.
Mistrz młodzieży
ks. prof. Stanisław Wilk
Reklama
Pontyfikat Jana Pawła II stanowi całkowite otwarcie się Kościoła na młodzież. Podczas inauguracji pontyfikatu Jan Paweł II zwraca się do młodzieży ze słowami: „Wy jesteście przyszłością świata, przyszłością Kościoła, moją nadzieją”. Od tego momentu osobowość Papieża jak magnes zaczyna przyciągać młodzież. Inicjatywy Papieża spotkały się z oczekiwaniami młodych. Ojciec Święty czekał na to, co młodzież mu powie o swoim życiu, o sobie, społeczeństwie, Kościele. Jan Paweł II był mistrzem dla młodzieży, chociaż swoją osobą nie przesłaniał Mistrza z Nazaretu. Cechował go charyzmat i autentyczna miłość do ludzi młodych. Jego umiłowanie młodzieży wypływało także z troski o jej przyszłość i przyszłość Kościoła. Ojciec Święty uczył miłości i odkrycia Chrystusa, ale też stawiał wymagania, co powodowało, że jego przesłanie było przyjęte i prawdziwe.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Piewca kultury
abp Józef Życiński
Tym, co uderza w różnych dziedzinach posługi Jana Pawła II, jest szukanie jedności. Poszukiwał dialogu z nauką współczesną, nowych form integracji i poczucia współodpowiedzialności w podzielonym społeczeństwie zglobalizowanego świata. U Jana Pawła II godność osoby ludzkiej i wizja humanizmu chrześcijańskiego jest czymś podstawowym. Odnajdujemy u niego fascynującą wizję wartości, które powinny nas jednoczyć, tworząc świat ekologii ludzkiej, w którym jest możliwy integralny, pełny rozwój osoby ludzkiej. W świecie, który nieraz epatuje brzydotą, Jan Paweł II wskazuje przykłady, w których piękno i wartości wyznaczające horyzont pełnego rozwoju człowieka okazują się sugestywne i istotne. Papież wskazywał, że trzeba podejmować dialog ukierunkowany w stronę osoby ludzkiej, otwarty na piękno, sens, prawdę. Papieskie „Nie bójcie się” pojawia się jako motyw przewodni chrześcijańskiej postawy wobec wyzwań kulturowych.
Sumienie świata
ks. prof. Andrzej Szostek
Reklama
Wezwanie Papieża skierowane jest do ludzkich sumień i zachęca do prawidłowego ich kształtowania. Jeśli człowiek jest pierwszą i podstawową drogą Kościoła, to też on powinien być pierwszą i podstawową drogą sumienia. We wszelkich napomnieniach Jana Pawła II kierowanych odważnie i bezkompromisowo, w wyrzutach, których nie szczędził na nie zasługującym, trzeba pamiętać, że we wszystkim tym widział Boga. Każde, nawet najsurowsze napomnienie, jest głosem nadziei, ukazującym drogę nawrócenia i pojednania z Bogiem i ludźmi. Tak brzmi głos jego sumienia i takie sumienie pragnie w nas ukształtować. Jan Paweł II miał dla nas nie tylko upomnienia, ale i słowa nadziei. Usiłował odrzeć nas ze złudzeń, że sam postęp ekonomiczny i techniczny uleczy świat z jego nędzy. Apelował, że kondycja współczesnego świata potrzebuje nawrócenia, więc wszyscy jesteśmy wezwani i zobowiązani do stawiania czoła trudnościom.
Promotor małżeństwa i rodziny
prof. Alicja Grześkowiak
Jan Paweł II, który już na początku pontyfikatu wskazał, że człowiek jest drogą Kościoła, wielokrotnie podkreślał, że rodzina jest tą drogą, którą idzie Kościół. Działania, jakie podjął wobec rodziny, miały charakter wielowymiarowy, obejmowały nie tylko nauczanie prowadzone w różnych formach wobec różnych podmiotów, ale miało także postać inicjatyw o charakterze instytucjonalnym. Wszystkie one dowodzą, że papieska wizja promocji rodziny była głęboko przemyślanym kompleksem poczynań. Ojciec Święty, świadomy tego, że małżeństwo i rodzina stanowią jedno z najcenniejszych dóbr ludzkości, swoją nauką niósł prawdę o wartości rodziny i ofiarował pomoc poszukującym prawdy o niej. Był dynamicznym ewangelizatorem rodziny.
„Santo Subito”
ks. prof. Tadeusz Styczeń
Jeśli są przypadki, to tylko nieprzypadkowe przypadki i takim przypadkiem było, że w rzeczywiście byłem bardzo blisko Jana Pawła II. A on pozostał dla mnie tym, kim był. Tak bliski. Jeśli się ktoś spotkał z tym człowiekiem i kto szanuje drugiego jako osobę, to nie musi nic więcej dodawać. Najlepsze jest po prostu milczenie.
Zebrała Agnieszka Strzępka