„Bogu samemu oddała”

Zofia Czeska, pochodząca z rodziny Maciejowskich, 37-letnia samotna wdowa, zainspirowana słowami Chrystusa: „Cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”, dostrzegając potrzebę ówczesnego świata, odkrywa wolę Boga względem siebie. Realizuje ją konsekwentnie przez kolejnych 29 lat. Owocem współpracy z Bożą łaską staje się pierwsza zorganizowana w Polsce szkoła żeńska.
Osierocone i ubogie dziewczynki oraz dorastające dziewczęta znajdują miejsce, w którym pobierają naukę. Spod ich piór wychodzą krągłe litery, spod igieł - hafty i odzież. W ten sposób zdobywają umiejętność uczciwego zarabiania na własne utrzymanie w dorosłości. Szlachcianki i mieszczanki zajmują razem ławę szkolną, czytając i rachując, wspólnie zasiadają do posiłków, a w domowej kaplicy spotykają się z Jezusem na modlitwie. Zofia dba o ich integralny, rozwój, zarówno intelektualny, jak i duchowy. Przechodzi ponad obowiązującymi wówczas podziałami stanowymi, biorącymi pod uwagę stan posiadania i pochodzenie społeczne. Dla Zofii ważny jest człowiek. I to dla niego złożyła swoją majętność jako dar. W służbie rozwoju człowieka złożyła też swoje życie.
Dzieło Zofii cieszy się aprobatą i poparciem króla Władysława IV oraz kolejnych władców. Siedemnastowieczna szkoła, zatwierdzona przez bp. Marcina Szyszkowskiego w 1627 r., działa do dziś. W budynku, będącym niegdyś własnością Zofii, przy ul. Szpitalnej nadal, zgodnie ze współczesnymi wymaganiami edukacyjnymi, kontynuowane jest dzieło kształcenia i wychowania młodzieży w duchu chrześcijańskim.
Zrządzeniem Bożej Opatrzności, dzięki wstawiennictwu swej Założycielki, szkoła trwa mimo rozbiorów, wojen światowych i reżimu komunistycznego. Przybiera na przestrzeni dziejów różne formy, zmienia miejsce, ale trwa. Istnieje do dziś, bo jest to dzieło, które za fundament przyjęło postawę daru.

„Maryjo, naucz nas oddawać siebie...”

Duchową przewodniczką dla Zofii i jej wychowanek staje się Najświętsza Panna w tajemnicy ofiarowania w świątyni. Tradycja podaje, że Maryja jako trzyletnia dziewczynka została, według złożonego przez rodziców ślubu, oddana na służbę Bogu. Od tej tajemnicy maryjnej wzięła nazwę fundacja Zofii - Dom Panieński pod wezwaniem Ofiarowania Najświętszej Panny. Mała Miriam we wszystkim posłuszna Bogu jest wzorem i patronką dla dziewcząt oraz dla sióstr zgromadzenia, które Zofia zakłada dla kontynuowania swego dzieła.
Zarówno szkoła, jak i zamysł utworzenia wspólnoty zakonnej jest jak na owe czasy nowatorski. Zofia umiera w roku 1650, nie doczekawszy zatwierdzenia Zgromadzenia. Nie ma też złudzeń co do swoich współpracownic. Przez prawie kolejnych pięćdziesiąt lat Dom Panieński przeżywa spore trudności, na co ma wpływ również sytuacja polityczna i gospodarcza kraju. Wezwane do pomocy siostry z innych zakonów nie mogą zmienić swych reguł, aby podjąć zadanie służby dziewczętom. Wreszcie Pan Bóg przerywa próbę. Powołuje osoby, które jak Maryja wielkodusznie odpowiadają na wezwanie uczynienia daru ze swego życia w służbie nauczania i wychowania dzieci i młodzieży.
Łacińskie brzmienie aktu ofiarowania Maryi - „praesentatio” - stanowi skróconą nazwę Zgromadzenia Sióstr Prezentek. Każda z sióstr przez konsekrację zakonną i życie tajemnicą ofiarowania na modlitwie, w cierpieniu i pracy jest darem dla Boga oraz dla wszystkich, szczególnie „tych najmniejszych”.

„Ja, siostra oddaję i poświęcam”

Złożenie ślubów zakonnych - pierwszych po dwuletnim nowicjacie i wieczystych po pięciu latach formacji juniorackiej - odbywa się przed obrazem Matki Bożej noszącym trzy tytuły. Matka Wolności w Jej koronowanym przez abp. Karola Wojtyłę w 1965 r. wizerunku wyprasza duchową wolność wszystkim, którzy modlą się do Niej i którzy są polecani Jej opiece. U Matki Bożej od Wykupu Niewolników siostry szukają pomocy i wskazówek, jak służyć, a nikogo nie zawłaszczyć. To krakowskie sanktuarium Matki Bożej Świętojańskiej oddaje zgromadzeniu. bp Konstanty F. Szaniawski w 1726 r. od dnia zamieszkania sióstr w klasztorze przy ul. św. Jana, obok kościoła, po ponad 100 latach od rozpoczęcia działalności przez Zofię Czeską. Dziś w tym samym budynku mieści się szkoła i klasztor. Gimnazjaliści i licealiści wzrastają duchowo i intelektualnie w szkole, czerpiącej z tradycji dzieła Zofii Czeskiej. Z niej wywodzą swe korzenie wszystkie dzieła oświatowo-wychowawcze, które w ciągu wieków zgromadzenie zakładało i prowadzi.
Trwają starania o beatyfikację sługi Bożej Zofii Czeskiej. Siostry Prezentki od 380 lat kontynuują dzieło wychowania i nauczania dzieci i młodzieży, wzywając wstawiennictwa swojej Założycielki.

Dom Generalny Zgromadzenia Sióstr Prezentek znajduje się w Krakowie, przy ul. św. Jana 7; tel. 012 4226500.
O Zgromadzeniu, charyzmacie, warunkach przyjęcia więcej informacji mozna uzyskac w Internecie: www.prezentki.opoka.net.pl adres emailowy Zgromadzenia: prezentki@zakon.opoka.org.pl

Pomóc każdej młodej duszy przeżyć własną tajemnicę „Prezentacji”, pomóc jej stanąć wobec Boga żywego, który jest miłością i ukształtować z tej świadomości życie jako odpowiedź na tę miłość - to powołanie, któremu warto poświęcić (…) wszystkie siły umysłu, woli i serca, ducha i ciała - poświęcić siebie całą. Właśnie tak widzę powołanie Sióstr Prezentek, wszystkich i każdej.
Kard. Karol Wojtyła, fragment listu z okazji 350-lecia istnienia szkoły

Opiece Sióstr Prezentek Pan Bóg powierza ludzi bardzo młodych, dorastających i dorosłych. Siostry pracują w Polsce, na Ukrainie i we Włoszech. Swą troską ogarniają: