Poprzez nowennę miesięcy trwa w naszej archidiecezji duchowe przygotowanie na przyjęcie Matki Bożej Częstochowskiej w kopii Jej jasnogórskiego obrazu. Pragniemy towarzyszyć tym przygotowaniom poprzez prezentację na łamach "Niedzieli" historii diecezjalnych "zakątków maryjnych". Zaczynamy od Jodłówki i oczekujemy na teksty z innych miejsc naznaczonych szczególną obecnością Maryi.

"W zacisznej tej ustroni dźwięk pieśni w dal rozbrzmiewa" . W okresie letnim wzrasta liczba pielgrzymów przybywających do sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Jodłówce. Nie ma właściwie dnia, żeby tego miejsca ktoś nie odwiedził, ludzie pielgrzymują tu zarówno indywidualnie, jak i w zorganizowanych grupach. Klękają przed cudownym obrazem i modlą się. Mają nadzieję, że zostaną uzdrowieni, umocnieni w wierze i pocieszeni.

Jodłowiecka nasza Pani

Historia powstania obrazu Matki Bożej Pocieszenia sięga XVII w. Wtedy został namalowany. Nie wiadomo do końca, w jaki sposób znalazł się w Jodłówce. Istnieje na ten temat kilka wersji. Według jednej z nich znajdował się on w zamku Herburtów w Dobromilu i przywędrował tu w czasie wojen kozackich i tatarskich wraz z żołnierzami Rzeczypospolitej.

Początkowo obraz Matki Bożej - autorstwa anonimowego malarza - wisiał na drzewie w pobliżu źródełka. Wtedy nie istniała jeszcze parafia w Jodłówce. Ludzie chodzili do kościoła w Pruchniku.

Pewnego dnia zrozpaczona matka przyniosła do Maryi swoje dziecko, które zostało ukąszone przez żmiję. Obmyła je w źródełku i żarliwie prosiła Matkę Bożą o pomoc. Jej prośba została wysłuchana - dziecko wyzdrowiało. To wydarzenie jest uznawane oficjalnie za początek cudów w Jodłówce. Odtąd wzrastała stale liczba pielgrzymów. Wzrastała też liczba doznanych tutaj uzdrowień.

Było to przyczyną powołania w 1724 r. przez bp. Krzysztofa Szembeka specjalnej komisji do zbadania cudów i łask. Nad źródełkiem została wybudowana kaplica, do której przeniesiono obraz. Tu kapłani z Pruchnika odprawiali Msze św. - początkowo tylko w niedziele i święta, a od 1731 r. codziennie. W 1772 r. - dzięki ofiarom pielgrzymów i parafian - nad źródełkiem powstała nowa drewniana kaplica, a wyżej murowana. W niej to umieszczono teraz obraz. Dwa lata później papież Klemens XIV udzielił dla tej świątyni odpustu zupełnego na poniedziałek i wtorek po Zielonych Świątkach. Obecnie odpust odbywa się tylko w poniedziałek po Zesłaniu Ducha Świętego. Drugi odpust - ku czci Matki Bożej Pocieszenia - został ustanowiony przez papieża Piusa IX w 1824 r. i odbywa się w ostatnią niedzielę sierpnia. Murowana kaplica okazała się jednak za mała dla gromadzących się stale przed cudownym obrazem wiernych obrządków rzymsko- i greckokatolickiego. Podjęto więc decyzję o budowie kościoła. W 1863 r. poświęcono kamień węgielny i rozpoczęto prace... Dzieło zostało ukończone w 1870 r., a rok później świątyni nadano wezwanie Matki Bożej Pocieszenia.

Samodzielna parafia w Jodłówce powstała jednak dopiero w 1908 r., a pierwszym proboszczem został ks. Aleksander Pawłowski. Dzięki staraniom tego czcigodnego duszpasterza rozbudowano kościół i pokryto go blachą, wzniesiono nad źródełkiem stylową kaplicę, w kościele pojawiły się organy. Wybudowano także plebanię i budynki gospodarcze. Z inicjatywy ks. Pawłowskiego dokonano renowacji obrazu Matki Bożej. Ze względu na niezliczone cuda i łaski dążył on do uroczystej koronacji. Staranie ks. Pawłowskiego kontynuował jego następca - ks. Ignacy Jarek.

W 1932 r. biskup przemyski Anatol Nowak powołał Komisję do Przygotowania Aktu Koronacji Obrazu Matki Bożej Jodłowieckiej. Jednak inna była wola Boża. Wybuch wojny przerwał prace komisji. O koronację starał się ponownie po wojnie kolejny proboszcz - ks. Franciszek Pelczar. Przez wiele lat gromadził on dokumenty potwierdzające, że wydarzenia w Jodłówce są nadzwyczajne i że za przyczyną Maryi dzieją się tu cuda. Dekret biskupa ordynariusza Franciszka Bardy z 5 sierpnia 1946 r. głosił, że obraz Matki Bożej Pocieszenia w kościele parafialnym w Jodłówce uznaje się za "łaskami słynący". Oprócz starań o dobre przygotowanie parafian do przyszłej koronacji, ks. Pelczar zadbał także o wygląd świątyni. Przebudował i odnowił kościół, zamówił ołtarz główny, położył posadzkę i boazerię, postarał się o ławki i konfesjonały. W 1973 r. nadeszła zgoda Stolicy Apostolskiej na koronację obrazu. Miało to nastąpić za dwa lata. Ks. Pelczar nie doczekał jednak tego momentu. Jego następca - ks. Stanisław Mokrzycki, poprzez dziewięciotygodniową nowennę i Misje Święte przygotował duchowo parafian do koronacji, która odbyła się 31 sier-pnia 1975 r. - po wielu latach oczekiwań i starań. Być może to Matka Boża wybrała sobie ten czas i te ręce, które włożyły na Jej skronie korony. Były to ręce metropolity krakowskiego - kard. Karola Wojtyły. Świadkami koronacji byli licznie zgromadzeni duchowni i 50-tysięczna rzesza wiernych.

Kult Maryi po tym wydarzeniu stale wzrastał. Ciągle przybywali nowi pielgrzymi, zgłaszano nowe uzdrowienia. Aż wreszcie nadeszła tragiczna noc z 21 na 22 października 1987 r. Mieszkańcy wsi wspominają ją ze zgrozą. Wtedy to świętokradcy wtargnęli do świątyni i zerwali z cudownego obrazu korony. Prowadzone w tej sprawie śledztwo zostało szybko umorzone, a sprawcy do dziś pozostają nieznani.

Stale przybywa nowych cudów

Za sprawą ks. Kazimierza Wójcikowskiego doszło do rekoronacji obrazu. Wcześniej jodłowiecki proboszcz organizował nabożeństwa wynagradzające za świętokradztwo i przygotował duchowo parafian do ponownej koronacji. Przez półtora roku trwało nawiedzanie rodzin przez kopię cudownego obrazu Matki Bożej Pocieszenia. Finałem tych przygotowań była rekoronacja, której dokonał Ojciec Święty Jan Paweł II - 2 czerwca 1991 r. w Rzeszowie, w czasie swojej IV pielgrzymki do Ojczyzny. Do Rzeszowa wyruszyli liczni mieszkańcy Jodłówki, Świebodnej, Parcelacji i Woli Rzeplińskiej wraz ze swymi duszpasterzami. Z niejednych oczu popłynęły wtedy łzy wzruszenia. Tym razem świadkami koronacji było licznie zgromadzone duchowieństwo z kraju i z zagranicy i nie 50-tysięczna, ale kilkusettysięczna rzesza wiernych.

Od tamtego czasu stale przybywa nowych cudów i nawróceń. Woda ze źródełka trafia do chorych zarówno z Polski, jak i innych krajów. Do rozprzestrzeniania się kultu Maryi przyczynia się ciągle Jej niestrudzony czciciel i orędownik - kustosz sanktuarium - ks. Kazimierz Wójcikowski. Zawsze znajduje czas dla pielgrzymów, aby opowiedzieć im o historii obrazu i kościoła, przytoczyć przykłady doznanych tutaj łask. Przez ponad dziewiętnaście lat swojej posługi duszpasterskiej w Jodłówce ks. Kazimierz bardzo dużo zrobił dla parafii. Z jego inicjatywy doszło do odnowienia i modernizacji kościoła. W latach 1982-86 zamontowano centralne ogrzewanie, zmieniono instalację elektryczną, ocieplono sklepienie, uzupełniono tynki i wymalowano kościół. Na miejsce starej pojawiła się nowa marmurowa posadzka, ustawiono marmurowy ołtarz i ambonkę. Wykonano też dębowe ławki i boazerię, wyremontowano organy. Po pokryciu ścian nową polichromią świątynia nabrała blasku. Ksiądz Proboszcz zatroszczył się także o odnowienie kaplicy cmentarnej i Studzienki. Dzięki ofiarnej pomocy parafian wybudował w la tach 1989-90 nową plebanię. Na 20-lecie koronacji cudownego obrazu odnowił polichromię wewnątrz kościoła, ołtarz polowy i dokonał złocenia ołtarza głównego. Obecnie trwają prace konserwatorskie w kościółku z 1772 r.

Ks. Kazimierz jest człowiekiem głębokiej i żywej wiary. Swoim nabożeństwem do Matki Bożej przekonuje parafian do tego, żeby oddali się w opiekę Maryi.

W Jodłówce na górze nam się objawiłaś

Jodłówka jest wsią pięknie położoną. Przeważa tu teren górzysty. Ludzie są przyzwyczajeni do tego, że wszędzie mają "pod górkę". Również do kościoła. Sanktuarium znajduje się bowiem na wzniesieniu, zwanym Górą św. Maryi. Do kościoła ze wsi należących do parafii trzeba iść co najmniej pół godziny. Być może Maryja wybrała sobie to miejsce, aby tutejsza ludność musiała do Niej pielgrzymować, aby ta droga do Matki była jakąś ofiarą, poświęceniem. Zapewne wielu parafian nie docenia skarbu, jaki posiada, a może po prostu ludzie nie do końca uświadamiają sobie to, że zostali wybrani.

Dwa coroczne odpusty są dobrą okazją do tego, aby się zatrzymać, wyciszyć i zastanowić.

Do Ciebie, Maryjo idziemy

Niedziela, 26 sierpnia 2001 r. Odpust ku czci Matki Bożej Pocieszenia. Od samego rana przybywają pielgrzymki. Piesze i autokarowe. Kramarzówka, Pruchnik, Tyniowice, Łopuszka Wielka, Jarosław, Kańczuga, Urzejowice, Gniewczyna, Krzeczowice. To nazwy tylko niektórych, miejscowości, z których przybyli ludzie. Tuż przed jedenastą trudno dojechać do kościoła. Na drodze od strony Jodłówki utworzył się potężny korek. Bardziej zniecierpliwieni kierowcy próbują wyprzedzać. Na placu kościelnym ogromne tłumy. Przy wystawionych na zewnątrz konfesjonałach ustawiły się długie kolejki. Rozpoczyna się uroczysta Suma odpustowa. Głównym celebransem jest bp Adam Szal.

Ks. Kazimierz Wójcikowski wita wszystkich przybyłych. Mówi, że od czasu rekoronacji zanotowano około 120 cudów. Jako dowód przytacza dwa z nich. Chory na raka płuc mężczyzna z Białegostoku po wypiciu wody z cudownego źródełka i po modlitwach jego bliskich w Jodłówce - wraca do zdrowia. Małżeństwo z Opola przez wiele lat nie mogło mieć dzieci. Bezskuteczna okazała się pomoc lekarska. Pomogły zaś prośby zanoszone do Boga za przyczyną Jodłowieckiej Pani. Dzisiaj szczęśliwi rodzice spodziewają się trzeciego dziecka.

W kazaniu bp Szal zwraca uwagę na to, jak ważne jest zawierzenie Maryi. Współczesny człowiek nie znajdzie bowiem pocieszenia ani w rzeczach materialnych, ani w używkach. Matka Boża jest jedyną pocieszycielką i każdy, kto Jej zaufa, odejdzie wzmocniony.

Do Komunii przystępują ogromne rzesze wiernych. Później Biskup poświęca dewocjonalia i wieńce dożynkowe. Odbywa się procesja wokół kościoła. Na zakończenie Ksiądz Proboszcz dziękuje wszystkim i zaprasza na następny odpust, który odbędzie się w poniedziałek po Zielonych Świątkach. Jeszcze długo po zakończeniu Mszy św. ludzie gromadzą się w kościele i na placu kościelnym.

Ołtarz na klęczkach obchodzi zarówno zmęczony, starszy pan, jak też kobieta z zabandażowaną nogą i uśmiechnięte dziecko. Każdy zostawia tu nadzieję i prosi Matkę o wstawiennictwo. Modlitewne czuwanie przy obrazie Jodłowieckiej Pani uświetnia swoim śpiewem schola parafialna, kierowana przez mgr Małgorzatę Serafin.

Nieopodal kościoła odpoczywa grupa pielgrzymów z Krzeczowic. " Przychodzimy tutaj co roku" - mówią pątnicy. Szli do Maryi trzy godziny. Na pewno są zmęczeni, ale nie widać tego na ich twarzach. Nie zniechęca ich też trud powrotu. Ofiarowali bowiem swój czas, wysiłek i zmęczenie Matce Bożej.

Informacje

Odpust to nie jedyna okazja, aby odwiedzić Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia. Do Jodłówki można przyjechać codziennie.

Msze św. w niedziele i święta są odprawiane w godzinach 7.00. 9.00. 11.00 oraz 16.00 (czas zimowy) lub 17.00. (czas letni) .

W dni powszednie w okresie letnim Msze św. odbywają się o godz. 7.00 i 18.30.

Grupy zorganizowane powinny umówić się wcześniej telefonicznie z kustoszem Sanktuarium - ks. Kazimierzem Wójcikowskim, tel. (0-16) 628-83-06.

Kiedy jest ciepło na dworze i drzwi kościoła są otwarte można usłyszeć pieśń, która dociera do odległych od świątyni domostw. W pieśni tej zawarta jest prośba i zawierzenie Maryi.

W zacisznej tej ustroni dźwięk pieśni

w dal rozbrzmiewa,

Z Anioły lud złączony

opieki Maryi wzywa.

Ref.: O Matko Jodłowiecka

błogosław polski lud.

O Matko Jodłowiecka

błogosław polski lud.

Tyś miejsce to wybrała

na łaski swej stolicę.

Tu wiecznie brzmi Twa chwała.

Lud Bożą czci Dziewicę.

My Tobie, o Królowo

swe serca poświęcamy.

Ty odnów je na nowo -

pokornie Cię błagamy...

Elżbieta Kwaśniak