Półwiecze życia zakonnego obchodził niedawno ojciec Marian Lipiński, imię zakonne Doroteusz, urodzony 25 lutego 1932 r. w Teodorówce, w dawnym województwie zamojskim (obecnie lubelskie). Z tej okazji do Koła przyjechali goście, zakonnicy z klasztorów w Łęczycy, Piotrkowie Trybunalskim, Łodzi i Warcie. Kazanie jubileuszowe wygłosił o. Józef Żuk ze Skępego, przyjaciel Jubilata, który przedstawił postać Ojca Doroteusza, jego pracę i osiągnięcia. "Nasz Jubilat to taka braterska dusza, zawsze uśmiechnięty, zadowolony (...). Drogi Ojcze, życzymy ci zdrowia i wszelkiej pomyślności w następnych 50 latach" - powiedział Kaznodzieja. Po zakończeniu Mszy św. złoty Jubilat przyjmował życzenia i kwiaty od ministrantów, asysty kościelnej, chóru "Dzwon", od Rodziny Franciszkańskiej, Koła Misyjnego i Koła Różańcowego.

Ojciec Doroteusz wstąpił do nowicjatu Zakonu Ojców Bernardynów w Leżajsku. Po ukończeniu studiów, 3 maja 1959 r., w Kalwarii Zebrzydowskiej przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa sufragana krakowskiego Karola Wojtyły. Pierwszą placówką, do której został posłany, był Radom. Tak się składało, że co 2 lata zmieniał klasztor. Po Radomiu był Piotrków Trybunalski, Rzeszów, Łęczyca (w której pracował ponad cztery i pół roku). W 1969 r., po 10 latach kapłaństwa, trafił do Koła, mianowany gwardianem tutejszego klasztoru. W Kole przebywał 6 lat. "Tutaj rozpocząłem remont klasztoru. Jedną z najważniejszych prac było założenie centralnego ogrzewania. Istniały wtedy wielkie trudności w zdobyciu materiałów, wszystko było na zlecenia - mówi Ojciec Doroteusz. - Współpraca z ówczesnymi władzami była trudna... Jednak udało się także wybudować w gospodarstwie klasztornym cieplarnię, do tej pory funkcjonującą; ogrodnictwo należy do moich zainteresowań" .

Z Koła przeniesiono Ojca Doroteusza do Olsztyna, gdzie pracował 3 lata, potem był ponownie Radom - 3 lata pracy, w Imakowie ( w olsztyńskim) pracował 6 lat. Tam m.in. rozbudował klasztor, ogrodził cmentarz, uzyskał plac pod nowy cmentarz. Pracował też w Warszawie - 3 lata, z powrotem trafił do Leżajska na 1,5 roku, a następnie na 8 lat do Jelna, gdzie zajął się remontem kościoła. W tym czasie Ojciec Doroteusz odkrył w sobie zdolności artystyczne. "Namalowałem kilka obrazów, które pozostały w Jelnie - mówi. - Jest wśród nich duży, wykonany techniką olejną na płótnie obraz przedstawiający krzyż św. Franciszka z Asyżu (Pan Jezus na krzyżu). W Łukowej namalowałem 7 obrazów do ołtarza głównego. Jeden z nich przedstawia Jezusa Miłosiernego, a pozostałe zawierają treści ewangeliczne, mówiące o triumfie Chrystusa. Namalowałem obrazy przestawiające 15 tajemnic Różańca, Drogę Krzyżową, a na suficie postacie Pana Jezusa, Matki Najświętszej i Dwunastu Apostołów".

Po 30 latach duszpasterzowania Ojca Doroteusz trafił z powrotem do Koła. Wcześniejszy pobyt w tym mieście dobrze wspomina: " Są tu tacy mili, sympatyczni ludzie, z którymi łatwo nawiązać kontakt..." . Po trzykrotnej kadencji na stanowisku gwardiana jest obecnie na zasłużonej emeryturze. Nie kryje zadowolenia, że mógł zrealizować swoje powołanie kapłańskie. Teraz, jako emeryt, ma więcej czasu dla siebie. Przeznacza go w dużej mierze na oddawanie się zainteresowaniom, tj. malarstwu i ogrodnictwu. W latach wcześniejszych pasjonował się też rzeźbą w drewnie, m.in. wykonał ołtarz soborowy, a z jego inspiracji powstały stojące do dziś w kościele w Kole konfesjonały.

"Bez powołania trudno sobie wyobrazić życie zakonne. Kiedy wstępowałem do zakonu w latach 50., był to trudny czas. Wśród prześladowanych i aresztowanych było wielu zakonników, także nasi Ojcowie, z Ojcem Prowincjałem na czele. Teraz represje ustały, ale czy tak będzie zawsze?" - martwi się Ojciec Doroteusz. Obecny gwardian klasztoru - o. Henryk Hajzler krótko charakteryzując postać Jubilata, powiedział: "Ojciec Doroteusz służy nam w wielu pracach swoim doświadczeniem. Bierzemy pod uwagę jego sugestie przy wykonywaniu prac remontowych i ogrodowych. Tak samo jeśli chodzi o duszpasterstwo: jest niezastąpiony" . Zdaniem o. Hajzlera, w ten sposób procentują wiedza i umiejętności nabyte przez lata kapłaństwa oraz sprawowanie przez trzy kadencje funkcji gwardiana.