Mariusz Rzymek: - Po raz kolejny „Sacrum in Musica” było rozegrane według sprawdzonego z ubiegłych edycji schematu: oratorium, muzyka żydowska, chorał gregoriański i gospel. Czy to wystarczyło, żeby znów na koncerty przyciągnąć tłumy słuchaczy?

Władysław Szczotka: - Wystarczy przyjrzeć się frekwencji, żeby stwierdzić, że był to bardzo udany festiwal. Koncertów wysłuchało łącznie ok. 3 tys. osób. Widać więc, że ten schemat jest wyjątkowo atrakcyjny.

- Jak kształtowała się frekwencja w poszczególnych dniach festiwalu?

- Kompletnie zaskoczyła mnie liczba osób, które przybyły wysłuchać chorału gregoriańskiego w wykonaniu „Choeur Gregorien de Paris” z Francji. W ewangelickim kościele Zbawiciela zgromadziło się niemal 1,5 tys. słuchaczy. Zdumiewające było dla mnie to, że na tak trudną w odbiorze muzykę przyszły tłumy. Widać, że jest na nią olbrzymie zapotrzebowanie. Drugi pod względem frekwencji był koncert w kościele św. Andrzeja Boboli, w którym zaprezentował się chór gospel „John Fisher and IDMC”. W sumie wysłuchało go 600 osób. W porównaniu z ubiegłym rokiem jest to liczba mniejsza o 300 widzów, ale nie wynika ona ze spadku zainteresowania tym gatunkiem muzyki; w kościele pojawiły się nowe ławki z klęcznikami i tym samym uległa ograniczeniu przestrzeń, którą mogliśmy zagospodarować. Świetną frekwencję mieliśmy także na występie Niny Stiller, wykonującej muzykę klezmerską. Na koncert przyszło 550 osób, a więc tyle, ile może pomieścić sala Bielskiego Centrum Kultury. Najsłabsze zainteresowanie towarzyszyło oratorium Giacomo Pucciniego „Messa di Gloria”, które obejrzało ok. 500 osób.

- W porównaniu z ubiegłym rokiem oratorium zgromadziło 200 widzów mniej. Czy to znaczy, że będziecie szukali nowej formuły na zagospodarowanie pierwszego dnia festiwalu?

- Prawie 500 osób na oratorium nie jest słabym wynikiem. Na festiwalach w całym kraju widać, że ten rodzaj muzyki nie gromadzi tłumów. Na koncerty oratoryjne w Warszawie czy Krakowie przychodzi raptem sto osób. Oratorium to bardzo piękna muzyka, która zasługuje na to, by nie spychać jej do lamusa. Podczas kolejnej edycji festiwalu trzeba ją będzie po prostu lepiej wypromować, zainteresować nią większe grono słuchaczy niż do tej pory.

- Po 9 latach istnienia, jakim festiwalem jest „Sacrum In Musica” - o zasięgu miejskim, diecezjalnym czy wojewódzkim?

- Zdecydowanie o zasięgu diecezjalnym. Mam wielu znajomych z różnych stron Podbeskidzia i widziałem, że znaczna ich część przyjechała na koncerty, które odbyły się w ramach festiwalu. Co roku grupę tę systematycznie zasilają melomani z Katowic, ale ich liczba nie pozwala mówić, że popularność „Sacrum in Musica” sięga województwa śląskiego.

- Jak staracie się rozreklamować „Sacrum in Musica”, by wiedza o nim dotarła do jak największego grona melomanów?

- Podstawowym narzędziem informacyjnym jest internet, a zaraz po nim lokalne media. W ten sposób wiadomość o rozpoczęciu festiwalu dociera do mieszkańców Bielska-Białej, Podbeskidzia, a za sprawą Radia Katowice także do ludzi z aglomeracji śląskiej.

- W przyszłym roku czeka nas jubileuszowa X edycja festiwalu. Czy już wiadomo, jaka ona będzie?

- Powoli rozpoczynamy prace nad jej przygotowaniem. Dziś mogę już powiedzieć, że z tej okazji będziemy gościć na festiwalu znacznie większą liczbę artystów niż dotychczas. I tak, zamiast 12-osobowego chóru gospel w przyszłym roku wystąpi prawie 30-osobowy. Co do zmian, to na zasadzie rotacji zamiast chorału gregoriańskiego będzie można wysłuchać śpiewu starocerkiewnego. Na razie zastanawiamy się, gdzie będziemy szukać chóru; w grę wchodzą artyści m.in. z Rosji, Bułgarii, ale też z Grecji, a nawet Turcji.

- Zaproszenie większych niż dotychczas grup wykonawców nie spowoduje konieczności szukania alternatywnych miejsc do organizacji koncertów?

- W tej materii mamy niewielkie pole manewru. Jedynym miejscem, które dodatkowo pozostaje do wykorzystania, to kościół św. Maksymiliana Kolbego w Aleksandrowicach. Ta przestronna świątynia może pomieścić bardzo dużo osób. Czy jednak do takiej zamiany dojdzie, ciężko w tej chwili powiedzieć. Na razie jesteśmy bardzo zadowoleni zarówno z kościoła Zbawiciela, który jest w stanie pomieścić 1,5 tys. słuchaczy, jak i ze świątyni św. Andrzeja Boboli, która mimo zmniejszenia liczby miejsc ma fenomenalną akustykę, czy kościoła Jezusa Chrystusa Odkupiciela Człowieka, w którym odbywają się koncerty oratoryjne (jak na liczbę przychodzących tam melomanów, idealnie wypełnia on swoje zadanie).