- Wiara jest jedną z najcenniejszych wartości posiadanych przez
chrześcijanina. Ona pomaga mu nie tylko poznawać Boga i własne powołanie,
ale także-realizować życiowe obowiązki. W związku z tym nasuwa się
pytanie: czym jest wiara?
- Wiara jest cnotą nadprzyrodzoną, daną przez Boga, dzięki
której uznaje się za prawdę to wszystko, co Bóg objawił, a Kościół
katolicki do wierzenia podaje. Rodzi się ona w człowieku z łaski
Bożej. Wiara jest zatem cnotą boską, bo Bóg jest jej źródłem, pobudką,
przedmiotem i kresem. Jest ona fundamentem i początkiem życia duchowego,
gdyż najpierw wprowadza człowieka w świat Boży, otwiera niejako jego
podwoje, których sam rozum otworzyć nigdy nie zdoła, a następnie
pokazuje mu Boga, Jego doskonałości i tajemnice; ukazuje mu też te
dobra, które Bóg człowiekowi przyobiecał oraz te dzieła, które z
miłości ku niemu spełnił. Bez wiary zatem nie można żyć po chrześcijańsku
i stać się doskonałym.
- Na powstanie i wzrost wiary składa się wiele czynników.
Przede wszystkim, jako cnota boska została ona zaszczepiona w duszy
człowieka przez Boga, który jest zarazem jej stwórcą oraz źródłem
wzrostu. Niebagatelną rolę mają tu też do odegrania dwa inne podmioty:
człowiek wierzący i wspólnota Kościoła. Na czym polega działanie
tych podmiotów?
- Posługując się porównaniem do świata roślinnego, można
powiedzieć, że wiara jest rośliną, pochodzącą ze świata nadziemskiego,
której nasienie składa Bóg w duszy podczas chrztu świętego, a która
następnie, przy pomocy ożywczego światła łaski, nauki Kościoła i
współdziałania człowieka, wyrasta w kłos piękny i plenny. Aby wierzyć
po chrześcijańsku trzeba więc poznać prawdę umysłem i skłonić swoją
wolę do jej przyjęcia. Skoro prawdy naucza Kościół, a wolę skłania
łaska Boża, to bez nauki Kościoła i łaski Ducha Świętego nie ma prawdziwej
wiary. Prócz tego w rozwoju wiary niezbędne jest też współdziałanie
człowieka, polegające na jego otwarciu się na łaskę Bożą i nauczanie
Kościoła.
- Z powyższego wynika, iż wiara jest wartością niezbędną
w życiu chrześcijanina. Skoro tak, to pojawia się tu kolejne, bardzo
ważne pytanie: w co i dlaczego mamy wierzyć?
- Przedmiotem wiary są wszystkie prawdy objawione przez
Boga i oddane pod straż Kościoła, który je nieskazitelnie przechowuje
i nieomylnie ogłasza. Wiara w te prawdy opiera się oczywiście na
autorytecie samego Boga, Jedynej Prawdy i Najwyższej Mądrości; bo
nie dlatego wierzymy, że tak się rozumowi podoba, ani dlatego, że
nas ludzie wiarygodni o tym pouczają, ale dlatego, że te prawdy zostały
przekazane przez nieomylnego Boga.
- Wiara często podaje nam prawdy trudne do zrozumienia oraz
zobowiązuje nas do wysiłku, tak duchowego, jak i fizycznego. Trzeba
tu jednak zaznaczyć, że od ich przyjęcia i realizacji zależy owocność
wiary. Jakie są najważniejsze owoce wiary?
- Wiara jest dla człowieka pierwszym przejawem życia duchowego.
Z niej wynikają więc błogosławione owoce. Ona przede wszystkim zbliża
człowieka do Boga, u którego wyjednuje potrzebne mu łaski. Wiara
daje nadto duszy światło i mądrość, gdyż odkrywa i pomaga zrozumieć
tajemnice Boże niedostępnie dla rozumu. Jej owocami są też: pokój,
szczęście oraz siła duchowa, pomagająca zwyciężyć pokusy, pogróżki
i niebezpieczeństwa. Nadto, jeżeli wiara jest żywa, to jest, połączona
z uczynkami miłości, zapewnia duszy zbawienie. Wiara jest więc skarbem
bezcennym, którego należy strzec nieustannie.
- Jesteśmy ludźmi wierzącymi i chcemy trwać w wierze. Na
co więc trzeba tu zwrócić uwagę?
- Obowiązkiem chrześcijanina jest nieustanna troska o pomnażanie
wiary, zaszczepionej na chrzcie świętym. Trzeba więc poznawać prawdy
Boże, modlić się, przystępować do sakramentów, czytać lekturę religijną.
Nadto starać się należy zawsze żyć wiarą i z wiary, czyli kierować
się w życiu duchem wiary. Oznacza to, że trzeba tak głęboko i silnie
przejąć się prawdami wiary, żeby były one stale w pamięci i wpływały
przez to na życie wewnętrzne i zewnętrzne. Wiara winna więc przeniknąć
na wskroś wszystkie przejawy życia, ważne i małe, religijne i powszednie,
a także uczynić życie chrześcijanina podobnym do życia Chrystusowego.
Wymaga to ciągłego czuwania i niemałej pracy, ale też za to rodzi
nieocenione owoce. Z ducha wiary płynie bowiem swoboda duszy, wesele
serca, uświęcenie życia, światło wewnętrzne i mądrość prawdziwa.
Należy więc starać się żyć wiarą i z wiary!
Pomóż w rozwoju naszego portalu