Już 50. lat minęło od czasu gdy do parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Jaworznie - Byczynie przybyły siostry ze Zgromadzenia Córek Matki Bożej Bolesnej. Siostry, popularnie zwane Serafitkami, zżyły się z parafią i ludźmi mieszkającymi w Byczynie, służąc im w ramach swojego charyzmatu.

A wszystko zaczęło się w 1951 roku od zaproszenia ks. Władysław Bendka, ówczesnego proboszcza w Byczynie. Jeszcze w grudniu tego roku przyjechały 3 siostry. Jak podaje kronika parafialna jedna siostra była organistką, druga opiekowała się chorymi, a trzecia została intendentką w miejscowym przedszkolu. Oprócz tego siostry zajmowały się katechizacją, prowadzeniem kancelarii. Pracowały także w Ośrodku Zdrowia i prowadziły aptekę. Z czasem sióstr przybywało i trzeba było wybudować dom zakonny.

W 1956 roku, korzystając z politycznej "odwilży" na linii państwo - Kościół, s. Otylia Babiarz zakupiła, na swoje nazwisko, parcelę pod budowę domu zakonnego. Po kilku latach, przy wydatnej pomocy parafian, dom został wybudowany.

Dzisiaj w parafii mieszka 6 sióstr: s. Róża, przełożona domu, s. Joanita, s. Łucja, s. Emilia, s. Lutosława, s. Miriam. Siostry zajmują się katechezą, odwiedzają chorych, pracują w zakrystii i przy parafii. Z czego zadowolony jest obecny proboszcz ks. kan. Eugeniusz Cebulski. Siostry prowadzą także ochronkę dla dzieci. Codziennie, od poniedziałku do piątku, w zajęciach od 6.30 - 16.00 bierze udział około 20 maluchów w wieku od 2 do 6 lat.

Zgodnie z charyzmatem siostry służą najuboższym, opuszczonym, potrzebującym pomocy w domach prywatnych i domach opieki. Zajmują się przede wszystkim ludźmi niesamodzielnymi, nieuleczalnie chorymi, osobami starszymi i upośledzonymi dziećmi. "Do dzisiaj starsi mieszkańcy Byczyny wspominają s. Judytę, która wiele serca wkładała w pomoc i odwiedziny chorych", opowiada s. Róża.

Zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej opiera swą duchowość na duchowości franciszkańskiej. Matka Boża Bolesna jest dla serafitek przykładem żarliwego umiłowania Boga i zjednoczenia z Chrystusem. Za jej przykładem siostry jednoczą się z Bogiem Wcielonym w tajemnicach Jego życia, zwłaszcza cierpienia. Zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej jest wspólnotą apostolską, w której za szczególny dar Boga uważa się pracę wśród ubogich i chorych. Za przykładem założycieli siostry są otwarte na wszelkie przejawy ubóstwa materialnego i duchowego, aby móc zaspokajać potrzeby duszy i ciała biednych.

Zgromadzenie Córek Matki Bożej Bolesnej powstało w 1881 r. w Zakroczymiu z inicjatywy bł. Honorata Koźmińskiego i m. Małgorzaty Łucji Szewczyk. W początkowym okresie siostry pracowały na terenie zaboru rosyjskiego i mimo trudności opiekowały się chorymi i bezdomnymi staruszkami. W 1891 r. przeniosły swą działalność na teren ówczesnej Galicji. W sierpniu 1891 r. siostry przyjęły habity z rąk ordynariusza krakowskiego kard. Albina Dunajewskiego i odtąd zgromadzenie zaczęło występować jako habitowe. W 1932 r. utworzono prowincje: poznańską, lwowską (obecnie przemyską) i oświęcimską. Po II wojnie światowej siostry objęły działalnością charytatywną biednych i chorych poza granicami Polski: w Algierii, Francji, Szwecji, USA, Włoszech oraz na Białorusi i Ukrainie.