Wielu młodych naszej diecezji 18 września odpowiedziało „tak” na zaproszenie Jezusa wyrażone słowami księży biskupów, duszpasterza młodzieży, kapłanów i katechetów, i przybyło do sanktuarium Matki Bożej Królowej Rodzin w Wambierzycach. Młodzi od wczesnych godzin rannych pokonywali trasę ok. 20 km, pielgrzymując z różnych stron, aby potem uczestniczyć w bogatym programie, w którego centrum była Eucharystia. Przybyli do Matki, bo wierzą, że przez Jej wstawiennictwo mogą wyprosić najwięcej łask dla siebie i swoich bliskich. Swoje „tak” chcą połączyć z Maryjnym „fiat” ze zwiastowania. Modlitwa, sakrament pokuty i pojednania, wsłuchiwanie się w słowa bp. Adama Bałabucha, radość z rozwijania starych i nawiązywania nowych znajomości, wspólny taniec, śpiew, zabawa, odbiór treści sztuki teatralnej oraz przyjmowanie słów ostrzeżenia podczas konferencji - to główne punkty tegorocznego diecezjalnego dnia młodzieży. Takie wydarzenie nie zostaje bez echa w działalności parafii, pracy szkół, życiu rodzin; wytłacza w sercu młodych obraz Kościoła, w którym Jezus jest żywy i bliski, a Bóg interesuje się każdym i zależy Mu na nas. Nakłania do pogłębiania i pielęgnowania relacji, od której zależy wieczność...
Żar młodych serc rozpalonych pragnieniem spotkania Jezusa i wspólnego przebywania z tymi, którzy mają podobne marzenia, podgrzewał atmosferę chłodnego, sobotniego poranka. Wszyscy z wielkim entuzjazmem przybywali do miejsc, z których rozpoczynała się ich wędrówka do Wambierzyc. Powitania, uściski, serdeczność pokazywały, że niektórzy znają się dobrze; są to znajomości pielgrzymkowe, rekolekcyjne, a więc takie, których rdzeniem są nie tylko sprawy czysto ludzkie, ale także wspólne poszukiwanie Boga, słuchanie Go, rozważanie Jego słów. Chłopcy i dziewczyny, którzy mają doświadczenie pieszego pielgrzymowania na Jasną Górę, wspominali czas wakacyjny, na nowo przeżywali najpiękniejsze i najtrudniejsze chwile z tamtych dni oraz planowali kolejne spotkania podczas następnych wędrówek Bosko-ludzkimi szlakami.
„Nie mogę uwierzyć w to, że dziś idę na pielgrzymkę” - mówiła rano jedna z dziewczyn, która na tego typu spotkaniu była po raz pierwszy. Gdy ją spotkałem wieczorem, podczas odjazdu, stwierdziła, że już dziś w rozmowie telefonicznej namówiła kolejne osoby do uczestnictwa w spotkaniach młodzieży, bo pragnie, aby inni doświadczyli tego, co ona. „Jak oni są piękni! Popatrzcie!” - zawołała z nieukrywaną radością jedna z sióstr zakonnych, patrząc na to, co jej podopieczni „wyprawiali” pod sceną podczas koncertu zespołu „Etna”; „skaczą, uśmiechają się, a przy tym w oczach mają nadzieję na to, że wszystko będzie dobrze, że z Bożą pomocą dadzą radę...”. Widząc czystą, radosną i mądrą zabawę tylu młodych ludzi, aż chce się żyć! I jakoś spokojniej spogląda się w przyszłość. Bo jeśli ci młodzi pójdą w świat z ziarnem Dobrej Nowiny w sercu i będą to ziarno odżywiać i pielęgnować - to wyda ono plon!
„Cieszymy się, że jest nas tak wielu!” - mówił podczas słowa wstępnego bp Adam Bałabuch. - „Wielu z was przybyło tutaj pieszo. To dobry znak waszej wiary i miłości”. Ksiądz Biskup dał wyraz swojemu zrozumieniu wielkich pragnień i aspiracji, jakimi żyją ludzie młodzi. Postawił także wysoko poprzeczkę, nawiązując do słów Papieża Benedykta XVI z Orędzia na Światowy Dzień Młodzieży, który odbędzie się w Madrycie w 2011 r.: „Nie znajdziecie szczęścia na manowcach. Tylko zakorzenienie w Chrystusa daje prawdziwe szczęście - stwierdził biskup Adam. - Przykładem takiego zakorzenienia w Bogu jest patron dnia dzisiejszego, patron młodzieży św. Stanisław Kostka”. W czasie homilii słyszeliśmy zachętę do stawiania sobie pytań i udzielania samemu sobie i Panu Bogu odpowiedzi „na serio”: „Słuchając Chrystusa i rozmawiając z Nim, stajemy się naprawdę sobą”.
Z pewnością tym, który słuchał Jezusa, który z Nim rozmawiał, radził się, a także polecał Mu najbardziej bolesne momenty swojego życia był ks. Gerhard Hirschfelder. Dziś możemy już mówić o nim - błogosławiony. 18 września, w dniu pielgrzymki do Wambierzyckiej Królowej Rodzin, przeżywaliśmy wigilię jego beatyfikacji. To właśnie sylwetka tego kapłana urodzonego w Kłodzku, a zmarłego w tragicznych warunkach obozu koncentracyjnego w Dachau została przybliżona pielgrzymom w drodze do Wambierzyc. Każdy z pielgrzymów otrzymał obrazek ze zdjęciem ks. Gerharda oraz modlitwą ze „Wstępu” do Drogi Krzyżowej, którą nasz Błogosławiony napisał w kłodzkim więzieniu.
Po Eucharystii - pokarmie dla duszy przyszedł czas na pokarm dla ciała. Nie zabrakło go dla nikogo, a gorący posiłek dał nowy zapał do wspólnego przebywania w twórczym i radosnym klimacie; już po chwili zabrzmiały rytmy tańców integracyjnych, a szczególnie ulubionego sposobu poruszania się pielgrzymów w czasie wolnym - tańca belgijskiego. Nie sposób nie wspomnieć o pewnym specyficznym tańcu, w słowach którego króluje zwierzę uparte i krnąbrne, choć bardzo sympatyczne, a mianowicie - osioł. Bezpośrednim impulsem do odświeżenia pamięci związanej z tym tańcem było przypadkowe spotkanie dwóch przedstawicieli tego gatunku w jednym z mijanych na trasie gospodarstw. „Biegnie, biegnie mały osioł” to taniec tyle odważny, co zabawny...
Rytmy reggae-ska zespołu „Etna Kontrabande” porwały uczestników sobotniego spotkania do tańca i wspólnej zabawy. Jest to zespół, który śpiewa teksty nieobojętne, które często w lapidarnym stylu niosą duży ładunek prawdy, wzywają do odpowiedzialności, odsłaniają tajniki rzeczywistości, w której na co dzień się poruszamy. Bogactwo instrumentów, a także dynamizm artystów wprowadzają klimat, przy którym trudno usiedzieć w miejscu. Chłopaki z zespołu mówią, że nie mieli żadnych złudzeń, iż młodzież dobrze ich rozumiała; miernikiem może być liczba bisów.
Niewątpliwie Diecezjalna Pielgrzymka Młodzieży do Wambierzyc okazała się wspaniałym świętem chrześcijańskiej młodości Kościoła. Widok 1,5 tys. osób, które trwają na wspólnej modlitwie, Eucharystii i zabawie, jest optymistycznym znakiem na przyszłość, ale także wezwaniem do odważnego kształtowania młodych serc według wskazań Ewangelii. To będzie nas mobilizowało do kolejnych inicjatyw, ale także do modlitwy w intencji młodzieży” - mówił ks. Dominik Wargacki, który od niedawna pełni posługę diecezjalnego duszpasterza młodzieży w naszej diecezji. Jakie to inicjatywy? „Zbyt dużo narzekamy na młodych, a tak mało za nich się modlimy - to trzeba zmienić... Warto byłoby wpisać w działania parafialnych grup modlitwę za młodzież. Zachęcać się wzajemnie do odnowienia i ożywienia pracy w parafialnych duszpasterstwach młodzieży. Nie należy bać się radości, którą wnosi w życie Kościoła młodzież, bo - jak mawiał św. Jan Bosko - «szatan boi się ludzi radosnych»”.
Kolejne spotkanie młodzieży dopiero 16 kwietnia 2011 r. w Dzierżoniowie, na które już dziś zapraszamy! A teraz przed nami dni i miesiące „owocowania”; zadanie na ten czas zostało wytyczone przez bp. Adama Bałabucha „Słuchać słów Chrystusa, jak dobrego przyjaciela, który nam wskazuje drogę”.