Rozwijający się dynamicznie w Toruniu kult Matki Bożej Nieustającej Pomocy miał wpływ na ogłoszenie patronatu maryjnego nad diecezją chełmińską. Postacią kluczową dla starań o ten patronat była osoba biskupa chełmińskiego Kazimierza Józefa Kowalskiego (1896-1972), który pełnił funkcję ordynariusza diecezji w latach 1946-72. Jego biografowie podkreślają ogromny wpływ, jaki wywarł na kształtowanie się maryjności w diecezji. Wyjątkowe miejsce w inspirowaniu duchowości maryjnej zajmował ośrodek toruński, którego częstym gościem był bp Kowalski. historia patronatu maryjnego nad diecezją chełmińską przedstawia się następująco:
W 1960 r. podczas wizyty „ad limina apostolorum” w Rzymie bp Kowalski poprosił papieża Jana XXIII o zatwierdzenie patronów dla diecezji chełmińskiej oraz dla stolicy w Pelplinie. Ojciec Święty, przychylając się do prośby, ustanowił św. Wawrzyńca i św. Wojciecha głównymi patronami oraz św. Jerzego drugorzędnym patronem diecezji chełmińskiej. Patronem Pelplina został św. Bernard.
31 sierpnia 1962 r., na prośbę prymasa Stefana Wyszyńskiego, Stolica Apostolska wydała dekret ustanawiający patronów dla całej Polski. Zostali nimi: Najświętsza Maryja Panna, św. Wojciech i św. Stanisław. Po tym wydarzeniu Biskup Chełmiński, opierając się na zasadzie, że nie ma zwyczaju podwójnego patronatu (chodziło tu o osobę św. Wojciecha), poprosił papieża o uczynienie Matki Bożej Nieustającej Pomocy główną patronką diecezji. Papież Jan XXIII przychylił się do prośby i wydał 29 listopada 1962 r. dekret, na mocy którego ustanowił Matkę Bożą Nieustającej Pomocy, obok św. Wawrzyńca, główną patronką diecezji chełmińskiej.
Kiedy w następnym roku obchodzono w diecezji chełmińskiej wspomnienie liturgiczne święta Matki Bożej Nieustającej Pomocy, do Torunia przyjechał Ordynariusz Chełmiński. 23 czerwca 1963 r. przewodniczył on toruńskiej procesji maryjnej. Wydarzenie to świadczy o ważności, a także o symbolicznej roli ośrodka kultu Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Toruniu dla całej diecezji chełmińskiej.
Ogłoszenie Matki Bożej Nieustającej Pomocy patronką diecezji było bardzo ważnym wydarzeniem dla diecezji chełmińskiej i pociągnęło za sobą kolejne decyzje. Latem 1963 r. bp Kowalski, odwołując się do dekretu papieża Pawła VI, podał do publicznej wiadomości, że na terenie diecezji wierni mogą uzyskać odpusty w świątyniach, w których jest czczona kopia rzymskiego obrazu Matki Bożej Nieustającej Pomocy.
Także w 1963 r. Ordynariusz Chełmiński zwrócił się z prośbą do papieża Pawła VI o udzielenie zezwolenia celebrowania na terenie diecezji chełmińskiej Mszy św. wotywnej ku czci Matki Bożej Nieustającej Pomocy, jako pierwszej patronki diecezji. Stosowny dokument obowiązujący pięć lat został wydany w Watykanie 8 listopada 1963 r. W dekrecie odnotowano, że Mszę św. kapłani mogą sprawować tylko w jedną ze śród każdego miesiąca. Przywilej Mszy św. wotywnej przedłużył w 1967 r. prymas Stefan Wyszyński. W jego dokumencie czytamy ponadto, że Mszę św. wotywną można odprawiać we wszystkich kościołach i kaplicach diecezji chełmińskiej w łączności z Nieustanną Nowenną.
Następne chronologicznie wydarzenie dotyczyło koronacji papieskimi koronami łaskami słynącego obrazu w Toruniu. Przybliżymy je w kolejnych tekstach. W tym miejscu wspomnijmy jeszcze jeden dekret, który był pokłosiem ogłoszenia Matki Bożej Nieustającej Pomocy patronką diecezji chełmińskiej. W czerwcu 1968 r. podczas pobytu w Rzymie Ordynariusz Chełmiński poprosił papieża Pawła VI o to, aby w diecezji chełmińskiej można było włączyć do Litanii Loretańskiej do Najświętszej Maryi Panny wezwanie „Matko Nieustającej Pomocy - módl się za nami”. Zauważmy także, że bp Kowalski odwołał się w swojej prośbie do faktu, że taki przywilej został już udzielony redemptorystom. Zgoda Stolicy Apostolskiej została wydana 19 października 1968 r.
Ustanowienie Matki Bożej Nieustającej Pomocy patronką diecezji chełmińskiej miało ogromny wpływ na rozwój kultu maryjnego na Pomorzu Gdańskim, w ziemi chełmińskiej oraz w ziemi lubawskiej. Krok ten wyznaczył kolejne działania i starania. Widocznym znakiem było przede wszystkim wprowadzenie w wielu parafiach Nieustannej Nowenny do Matki Bożej Nieustającej Pomocy oraz pojawienie się wizerunków ikony rzymskiej w świątyniach i kaplicach całej diecezji chełmińskiej. W tle tych wszystkich wydarzeń należy widzieć toruńskich redemptorystów oraz ich ośrodek kultu maryjnego na Bielanach.