Święty Józef Sebastian urodził się w Korczynie, uczył się w Rzeszowie, pielgrzymował do wielu podkarpackich sanktuariów Matki Bożej, koronował Jej obrazy, założył sercańskie domy, m.in. w Krakowie, Zakopanem, Bieczu, Jaśliskach, Przemyślu, pasterzował diecezji przemyskiej, a dziś jako święty patronuje diecezji rzeszowskiej. Siostry pracujące w Prowincji pw. św. Józefa stąpają więc po śladach Założyciela. Do Prowincji południowo-wschodniej należy także wspólnota sióstr posługująca w Kurii krakowskiej. Towarzyszyły one bł. Janowi Pawłowi II w jego biskupiej posłudze w archidiecezji krakowskiej (od 1958 r.), a następnie na Watykanie przez cały pontyfikat. Warto też wspomnieć, że bł. Jan Paweł II beatyfikował i kanonizował św. bp. Pelczara. Aktu beatyfikacji dokonał wraz z konsekracją katedry rzeszowskiej, stąd też ta świątynia została wybrana na miejsce centralnych uroczystości złotego jubileuszu Prowincji południowo-wschodniej Zgromadzenia.
Początki Prowincji
Prowincje zostały ustanowione Dekretem prymasa kard. Wyszyńskiego z dn. 16 III 1961 r. Na mocy tego dokumentu ówczesna przełożona generalna Henryka Panufnik 1 VI 1961 r. powołała do istnienia obie polskie prowincje, mianując ich zarządy. Siostra Wawrzyna Żółkoś została przełożoną Prowincji pw. św. Józefa, a na jej siedzibę wybrano Korczynę. W 1973 r. przeniesiono ją do Zakopanego, aby uratować tamtejszy klasztor przed przejęciem go przez władze komunistyczne. Od 2000 r. stolicą Prowincji jest Rzeszów, z racji dogodnego położenia względem sercańskich placówek, jak i ze wzglądu na związek tego miasta z Założycielem.
Podziału na prowincje dokonano w 67. roku istnienia Zgromadzenia ze względów praktycznych. Ówczesna sytuacja wymagała bowiem obecności przełożonej wyższej na miejscu przy załatwianiu wielu formalności na różnych placówkach. Początki Prowincji wpisują się w czas odnowy Kościoła poprzez obradujący Sobór Watykański II. Siostry swym czynem dobroci, czuwaniem, modlitwą i postem wspierały prace soborowe, zgłębiały też ustanowienia i dokumenty posoborowe. Z cały Kościołem dziękowały także za tysiąclecie chrztu Polski. Z drugiej jednak strony był to trudny okres komunistycznych represji wobec zakonów, czas trwania akcji laicyzacji życia społecznego. Władze państwowe rozpoczynały wówczas kampanię usuwania sióstr zakonnych ze szpitali, szkół, przedszkoli, likwidowania placówek oświatowych prowadzonych przez Zgromadzenia zakonne. Siostry pozostać mogły jedynie w zakładach dla nieuleczalnie chorych. Sercanki z Prowincji św. Józefa musiały opuścić 13 placówek medycznych, w których posługiwały jako pielęgniarki. Pozostały jedynie w zakopiańskim szpitalu dzięki nieugiętej postawie ówczesnego dyrektora tej placówki. Podobna sytuacja dotknęła siostry pracujące w 7 tzw. ochronkach dla dzieci. Władze państwowe pod pretekstem najdrobniejszych nieprawidłowości zamykały przedszkola, a następnie upaństwawiały je. Często zajmowały zabudowania zakonne, doprowadzając do eksmisji sióstr z ich własnych domów i klasztorów. Tak było w przypadku m. in. krakowskiego przedszkola sercańskiego.
„Trudne lata i wielkie dni” opisywała pod takim tyłem towarzysząca centralnym obchodom wystawa historyczna ukazująca represyjne działanie władz komunistycznych wobec żeńskich wspólnot zakonnych w latach 1945-1989.
Obchody jubileuszu
Preludium do jubileuszowego świętowania było czuwanie modlitewne sióstr z obu prowincji Zgromadzenia na Jasnej Górze w nocy z 22 na 23 V 2011 r., a bezpośrednim przygotowaniem spotkanie przełożonych z wspólnot z terenu naszej Prowincji oraz z Ukrainy. Kanclerz kurii rzeszowskiej ks. prał. Jerzy Buczek przybliżył zebranym siostrom postać patrona Prowincji - św. Józefa jako wzór i inspirację dla przełożonych w pełnieniu ich posługi.
Centralna uroczystość jubileuszowa powstania Prowincji pw. św. Józefa miała miejsce 4 września w katedrze rzeszowskiej. Dziękczynnej Eucharystii przewodniczył pasterz diecezji - bp Kazimierz Górny, a współcelebrował m.in. senior diecezjalnej wspólnoty kapłańskiej ks. inf. Józef Sondej. W okolicznościowym kazaniu ks. inf. Wiesław Szurek podkreślił, że człowiek powołany jest do kształtowania świata i wieczności, a „oznaką prawdziwej mądrości, która ma Boże rysy, jest żywa świadomość początków i celu przeznaczenia”.
Całe Zgromadzenie reprezentowała przełożona generalna Agnieszka Kijowska wraz z przedstawicielkami zarządu generalnego, a „bliźniaczą” Prowincję częstochowską przełożona prowincjalna Joanna Wolak. W sumie ponad 70-osobowa grupa sercanek zgromadziła się przy ołtarzu w dziękczynnej modlitwie. Obecne były także przedstawicielki innych wspólnot zakonnych oraz wierni z katedry rzeszowskiej i słuchacze diecezjalnego Katolickiego Radia Via.
Jubileusz 50-lecia Prowincji to nie tylko czas wspomnień, radości i dziękczynienia Bogu za dane nam łaski, ale także okazja do podjęcia refleksji nad wiernością i realizacją charyzmatu przekazanego nam przez naszych Założycieli - św. J.S. Pelczara i sługi Bożej Matki Klary Szczęsnej. Pragniemy, jak nas do tego zachęcił bł. Jan Paweł II, w Sercu Bożym, w Matce Najświętszej i w naszych Założycielach wciąż na nowo szukać dróg, światła i pomocy w odczytywaniu we współczesności sercańskiego dziedzictwa.
Pomóż w rozwoju naszego portalu