Pomnik hr. Aleksandra Fredry
Pomnik Aleksandra Fredry wykonany został w 1879 r. przez profesora Politechniki Lwowskiej Leonarda Marconiego, a ufundowało go Lwowskie Koło Literacko-Artystyczne. We Lwowie pomnik stanął 24 października 1897 r. Po wojnie monument trafił do Wilanowa, skąd dopiero po odwilży, w 1956 r., udało się go sprowadzić do Wrocławia. W 80. rocznicę śmierci pisarza, czyli 15 lipca 1956 r., został ponownie odsłonięty. Monument przedstawia hrabiego w czamarze, z rulonem papieru i gęsim piórem w dłoni. Wpisał się na trwałe w pejzaż miasta, jest ulubionym miejscem spotkań i centrum wydarzeń artystycznych.
Matka Boża Zwycięska z Mariampola
Reklama
Nazywana jest Matką Bożą Zwycięską, Hetmańską, Mariampolską. Kult tego wizerunku rozpoczął się w XVII w., odkąd stał się własnością hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jabłonowskiego. W 1737 r. komisja kościelna zaliczyła obraz do cudownych wizerunków maryjnych. Po II wojnie światowej ostatni proboszcz Mariampola, ks. Mikołaj Witkowski, przywiózł obraz na Ziemie Odzyskane: trafił najpierw do Głubczyc, później do Wrocławia.
2 września 1965 r. wizerunek Zwycięskiej Pani intronizował kard. B. Kominek, w obecności Prymasa Tysiąclecia w kościele Najświętszej Marii Panny na Piasku we Wrocławiu. Obraz w procesji niósł wówczas abp Karol Wojtyła, a kard. Kominek w tym dniu zawierzył Matce Zwycięskiej całą archidiecezję wrocławską. 10 września 1989 r. obraz koronowali kard. Glemp, kard. Macharski i kard. Gulbinowicz.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Panorama Racławicka
Pomysłodawcą tego monumentalnego malowidła był znany lwowski malarz Jan Styka, który zaprosił do współpracy znakomitego batalistę Wojciecha Kossaka. Autorom pomysłu zależało głównie na upamiętnieniu tradycji narodowych w setną rocznicę Insurekcji Kościuszkowskiej i zwycięskiej bitwy stoczonej w 1794 r. pod Racławicami. Organizowana w roku 1894 we Lwowie Powszechna Wystawa Krajowa była dobrą okazją do realizacji projektu Styki. Olbrzymie malowidło powstało w ciągu zaledwie 9 miesięcy, a uroczyste otwarcie Panoramy Racławickiej nastąpiło we Lwowie 5 czerwca 1894. Po II wojnie światowej, w 1946 r. malowidło wraz z częścią zbiorów Ossolineum trafiło do Wrocławia. Tu kolejne Społeczne Komitety czyniły starania o konserwację i ekspozycję płótna. Oczekiwania wielu Polaków spełniły się dopiero 14 czerwca 1985 r. Ogromna atrakcja starego Lwowa stała się natychmiast główną atrakcją Wrocławia. Panorama Racławicka to pierwsze i jedyne zachowane do dziś polskie dzieło tego rodzaju.
Matka Boża z Podkamienia
Reklama
Obraz ten dużym kultem cieszył się w Podkamieniu na Podolu. 15 sierpnia 1727 r. papież Benedykt XIII wydał zgodę na jego uroczystą koronację - była to piąta na prawie papieskim koronacja na ziemiach Rzeczypospolitej. Po II wojnie światowej uratowany z rzezi banderowskiej obraz przewieziono do Dominikanów we Lwowie, potem do Krakowa, a w 1957 r. do Wrocławia, gdzie dalej odbiera cześć w kościele Dominikanów pw. św. Wojciecha.
Matka Boża Pocieszenia
Obraz ten został namalowany w Rzymie ok. 1570 r., przekazano go później Jezuitom we Lwowie. Przed nim modlili się: Zygmunt III Waza, Władysław IV, Jan Kazimierz, Stefan Czarnecki. W 1656 r. król Jan Kazimierz ślubował, że wraz z całym narodem czcić będzie Najświętszą Marię Pannę jako Królową Korony Polskiej. Po ślubach orszak królewski przeszedł do kaplicy z obrazem, i przed nim legat papieski dodał po raz pierwszy do Litanii Loretańskiej wezwanie: Matko Boska Królowo Korony Polskiej, módl się za nami. 28 maja 1905 r. obraz został ukoronowany, a w 1947 r. przywieziono go do Wrocławia - znajduje się w kościele św. Klemensa Dworzaka.
Zakład Narodowy im. Ossolińskich
Fundacja pod nazwą Zakład Narodowy im. Ossolińskich została utworzona w 1817 r. przez Józefa Maksymiliana hr. Ossolińskiego. Ten zasłużony dla polskiej nauki i kultury Instytut był jednym z najważniejszych ośrodków kultury polskiej, o czym decydowały przede wszystkim niezwykle bogate zbiory biblioteczne, pod względem wartości drugie w kraju po Bibliotece Jagiellońskiej. Przed II wojną światową biblioteka Ossolineum liczyła przeszło 220 tys. dzieł, ponad 6 tys. rękopisów, ponad 9 tys. autografów, ponad 2 tys. dyplomów i ponad 3 tys. map, a także największy w Polsce kompletny zbiór prasy polskiej z XIX i XX wieku. Wybuch II wojny światowej odmienił los Ossolineum, które podobnie jak i inne placówki nauki w Polsce, okupanci poddali represjom. W latach 1946-47 Ukraińcy dokonali podziału zbiorów lwowskich Ossolineum, część została przekazana do Wrocławia jako „dar narodu ukraińskiego dla narodu polskiego”. Ze Lwowa przysłano wówczas 217.450 woluminów, w tym 7.068 rękopisów i 41.505 woluminów starych druków. Szacuje się, że ok. 70% przedwojennego zasobu Ossolineum pozostało we Lwowie. Od 1990 r. Ossolineum odzyskuje dawny blask i pozycję liczącej się w kraju placówki naukowej i kulturalnej.
