Ostatnio opinię publiczną poruszyła sprawa dostępu Telewizji TRWAM do tzw. multipleksu naziemnej telewizji cyfrowej. Chodzi tutaj o otwarty, równoprawny z innymi podmiotami dostęp do kanałów telewizyjnych, oraz możliwość przekazywania katolickich programów społeczeństwu. Najpierw telewizja katolicka spotkała się z odmową, obecnie trwa procedura związana z odwołaniem od tej niesprawiedliwej decyzji. Wymieniane są różne argumenty i zarówno Telewizja TRWAM jak i Radio Maryja kolejny raz znalazło się w ogniu sporów i polemik. Zdaniem przedstawicieli Katolickiego Stowarzyszenia Dziennikarzy, oznacza to dyskryminację telewizji katolickiej, która jako jedyna w Polsce próbuje podjąć się zadania ewangelizacji poprzez obraz telewizyjny. Oznacza też dyskryminację tysięcy osób, które oglądają TV TRWAM i są podatnikami, jak również płatnikami abonamentu, a zatem współfinansują projekt multipleksu i mają prawo do bezpłatnego odbioru TV TRWAM w naziemnej cyfryzacji, co zapewnia możliwości dalszego jej rozwoju. Dziennikarze przypominają, że na multipleksie w imię demokracji i pluralizmu powinien znaleźć się również głos katolików. Tym bardziej, że TV TRWAM jest jedynym polskim medium, które ukazuje w sposób pełny życie Kościoła.
Ponieważ formułowane przeciw mediom katolickim argumenty zdają się stanowić jedynie zasłonę dymną a najbardziej istotne motywy odmownej decyzji są ukryte, warto odnieść się do sprawy fundamentalnej, mianowicie do pytania o uzasadnienie opiniotwórczej i ewangelizacyjnej funkcji katolickich mediów w społeczeństwie. Zagadnienie to warto rozważyć w świetle nauki Kościoła odnośnie do mediów. Temat działalności Radia Maryja i Telewizji TRWAM wyłania się bowiem od szeregu lat w publicystyce nie tylko krajowej w kontekście niezwykle ostrej i niesprawiedliwej krytyki. Bardzo często bowiem, jak pisał Ralph Martin, katolicy są krytykowani nie z powodu swoich wad, ale właśnie dlatego, że starają się być wierni swojemu powołaniu. Ta obserwacja odnosi się także do ataków na działalność Radia Maryja i Telewizji TRWAM. Dlatego warto oddzielić i zignorować często podnoszone lub fabrykowane wprost z różnych stron zarzuty odwołujące się do treści podrzucanych przez prowokatorów, co jest możliwe dzięki otwartej, interaktywnej formule tych mediów (zarzuty rzekomej ksenofobii, antysemityzmu, zaangażowania politycznego), natomiast warto odnieść się do spraw tak istotnych jak przesłanie i cel tych mediów.
Należy do nich m.in. charakter tych mediów, oddziaływanie na opinię publiczną i ich funkcja ewangelizacyjna. Opinia publiczna to zbiorowe przekonania wyrażane przez ludzi. Składają się na nią postawy, poglądy i przekonania odnośnie do najbardziej żywotnych dla społeczeństwa spraw. Ponieważ opinia publiczna ma ogromne znaczenie dla życia społeczeństwa, dlatego jest przedmiotem zainteresowania różnych partii politycznych, grup interesu, grup ideologicznych i światopoglądowych, które dążą do dominacji i realizacji własnych celów. Opinia publiczna może podlegać manipulacji i sterowaniu poprzez media znajdujące się w dyspozycji grup władzy, biznesu i ideologii. Nie ma dziś takiego miejsca, w którym nie daje się odczuć wpływu środków przekazu na postawy religijne i moralne, na systemy polityczne i społeczne, czy na wychowanie.
Dzięki mediom świat się stał globalną wioską. Programy medialne mogą przekazywać nowe hierarchie wartości, autorytety, narzucać sposób myślenia, zmieniać dotychczasowe poglądy. Wpływ różnych środowisk na opinię publiczną może mieć charakter pozytywny lub negatywny. Może pomagać człowiekowi w jego rozwoju i dojrzewaniu, może też go niszczyć i degradować. Zagrożenia te we współczesnych czasach odnoszą się do wartości religijnych i moralnych. Środki masowego przekazu w dyspozycji nihilistycznych elit stają się narzędziem manipulacji, której celem jest narzucenie preferowanej ideologii oraz ograniczenie i kontrolowanie myśli odbiorców przez tendencyjny dobór informacji i ocen. Dyspozycyjne media stają się również miejscem propagowania fałszywej wizji człowieka i świata.
Dlatego sprawa kształtowania opinii publicznej nie może być dla Kościoła sprawą obojętną. Ten motyw leży u podstaw założenia Radia Maryja i Telewizji TRWAM przez Zgromadzenie Ojców Redemptorystów, powołanych w szczególny sposób do dzieła ewangelizacji. Kościół ma obowiązek przeciwstawiania się wpływom szkodliwym. Jednak dostrzega przede wszystkim w opinii publicznej skuteczne narzędzie wpływu na „prywatne jak i na publiczne życie obywateli wszystkich warstw społecznych”. Już Pius XII, mając świadomość doniosłości opinii publicznej, określił ją jako: „obraz głosu, dzięki któremu wydarzenia i okoliczności znajdują powszechne i prawie spontaniczne odbicie w umysłach i osądzie ludzi”.
Wiek XX przyniósł smutne doświadczenie, w jak ogromnej skali środki masowego przekazu w warunkach systemu totalitarnego urabiały opinię publiczną wrogo w stosunku do Kościoła. Tymczasem Kościół nie dysponując mediami był ograniczony w możliwościach ewangelizacji. Już samo tylko kształtowanie opinii publicznej na temat Kościoła i religii w sposób obiektywny stanowi działalność ewangelizacyjną. Dlatego instrukcja „Communio et progressio” uznaje opinię publiczną za konieczny element życia społecznego, współpracy i dialogu. Na wstępie rodzi się pytanie o uzasadnienie prawa do kształtowania opinii publicznej przez Kościół, a tym samym również przez taki podmiot jak Radio Maryja i Telewizja TRWAM. Zagadnienie to zostanie ukazane w kolejnym odcinku naszych rozważań.