Agnieszka Dziarmaga

Pokaz odnowionych, XVIII - wiecznych eksponatów z kościoła z Rogowa można obejrzeć na stronie internetowej Muzeum Wsi Kieleckiej. Pełnej konserwacji poddano rzeźby anioła i Chrystusa, a także tabernakulum z ekspositorium, znajdujących się w kościele szpitalnym z Rogowa pod wezwaniem Matki Bożej Pocieszenia w Parku Etnograficznym w Tokarni.

Odnowione zabytki zwiedzający będą mogli podziwiać już w przyszłym roku. Obecnie można oglądać je na stronie internetowej Muzeum Wsi Kieleckiej.

Stan zachowania obiektów przed renowacją był bardzo zły. Zahamowano proces niszczenia, określono zakres i przyczyny zniszczeń oraz dokonano prób gwarantujących odpowiedni dobór środków i metod konserwatorskich. Wszystkie obiekty były polichromowane ze złoceniami. Miejscowo dało się zaobserwować zawilgocenia, zacieki i wykwity grzybni, a także ślady po owadach. Warstwa malarska była złuszczona i spękana.

Obiekty poddane renowacji odzyskały nie tylko swoje pierwotne piękno, ale też zyskały nową jakość artystyczną. Wszystkie zabiegi, którym poddano eksponaty, zostały poprzedzone analizą technologii oraz technik ich wykonania.

Drewniany kościół z Rogowa znajduje się w sektorze małomiasteczkowym w Parku Etnograficznym w Tokarni. Jest to dar Kurii Diecezjalnej w Kielcach. Do skansenu został przeniesiony w 1996 r.

Kościół szpitalny pw. Matki Bożej Pocieszenia powstał w Rogowie w 1763 r. z fundacji Michała Wodzickiego, dziedzica Rogowa, podkanclerzego wielkiego koronnego oraz biskupa przemyskiego.

Ściany świątyni wzniesiono w konstrukcji zrębowej, z drewna modrzewiowego na dębowych podwalinach. Dach krokwiowo-płatwiowy pokrywa gont (krokwie to elementy skośne konstrukcji dachu, płatwie – belki poziome oparte na ścianach szczytowych). Wyposażenie w stylu rokoko pochodzi głównie z XVIII wieku. Belkę, na której znajduje się napis fundacyjny z datą, wykonano z jednego kawałka modrzewiowego drewna. W części centralnej wisi na niej barokowy krzyż z postacią Chrystusa. Uwagę przykuwają też bogato zdobiona ambona oraz oryginalne rokokowe ołtarze boczne. W lewym znajdował się niegdyś olejny wizerunek św. Jana Nepomucena (skradziony przed przeniesieniem kościoła), w prawym zaś obraz przedstawiający scenę Ukrzyżowania. W ołtarzu głównym zawieszono przedstawienie Madonny z Dzieciątkiem pochodzące z II poł. XVIII. Według opracowań omawiających sanktuaria na Kielecczyźnie, obraz ten uznawano za cudowny. W wieku XVIII zasłaniano go zasuwą z wizerunkiem świętego Mikołaja. Przy wejściu na chór ustawiono cenny malowany konfesjonał. Na uwagę zasługują bogate polichromie reprezentatywne dla małopolskiego baroku, z silnymi akcentami ludowymi. Strop nawy zdobi malowidło przedstawiające walkę Michała Archanioła z szatanem, w prezbiterium przedstawiono scenę koronacji Najświętszej Marii Panny. Malatury kościoła z Rogowa odrestaurowane zostały w 1864 r., podczas remontu świątyni, przez malarza z Wiślicy, Rudolfa Marusieńskiego – który przez lata uchodził za ich autora. W skansenie kościół pełni swoje pierwotne funkcje – jest wciąż czynnym obiektem sakralnym.

Rogów, po raz pierwszy wzmiankowany przez Jana Długosza, ma tradycje obronną sięgającą XIII wieku. Kasztel, wzniesiony na lewym, wysokim brzegu Wisły w pobliżu ujścia Dunajca był siedzibą Hinczki, posła króla Władysława Jagiełły i członka jego straży przybocznej pod Grunwaldem. Dalsze dzieje Rogowa są losami miejscowości znacznej na mapie kraju: pod względem godności władających nim małopolskich rodów (Odrowążowie, Szafrańcowie, Firlejowie, Wodziccy), pod względem gospodarczym (port, z którego spławiano Wisłą zboże do Gdańska), pod względem życia religijnego (ośrodek reformacji, a potem równie prężny kontrreformatorski).

Bardzo ciekawe zespoły budownictwa drewnianego - dziś już nieistniejące - wzniesione zostały tu w XVII-XVIII wieku. To m.in. dwór z folwarkiem, parkiem i ogrodami włoskimi, zespół spichrzów i zabudowania techniczne portu nad Wisłą, oraz kościoły, szpital i folwark plebański.