W różny sposób wykorzystujemy wolny czas. Poświęcamy go na zabawy, wycieczki, pomoc niesioną innym. Cieszymy się, kiedy szkoła lub rodzice zaplanują krajoznawczą wycieczkę. Spośród wielu miast polskich najczęściej odwiedzanych przez turystów na czoło wysuwają się dwa: Kraków i Warszawa. Nie dziwi nas, dlaczego właśnie te miasta są tak licznie odwiedzane, szczególnie przez Polaków: każdy Polak chce poznaćzabytki dawnej i obecnej stolicy Polski. Przy zwiedzaniu zabytków nikt nie opuści w Krakowie Zamku Wawelskiego, a w Warszawie - Królewskiego Zamku. Te dwie budowle pomagają poznać historię naszego kraju, a szczególnie dają okazję do spotkania się z polskimi królami, od których zależały losy Polski. Na lekcjach historii poznajemy życie kró lów, tak bardzo związane z życiem polskiego narodu. Nie można oddzielić historii narodu od historii życia króla.

Ciekawy jest Pan Jezus - Król! Nigdy nie nosi na głowie korony królewskiej, w ręce nie trzyma berła, a przecież korona i berło są znakami najwyższej władzy w królestwie. Nigdy nie mieszka w pałacu czy zamku - jak prawiewszyscy królowie. Nie ma wojska, uzbrojonych armii, którymi zaprowadzałby porządek wśród ludzi, podbijał inne narody, zmuszał poddanych do posłuchu. Nikogo nie straszy swoją władzą, nikogo nie wtrąca do więzienia, nie skazuje na śmierć. Wypada postawić Panu Jezusowi zasadnicze pytanie: Jakim jesteś królem, Panie Jezu? Pan Jezus nam odpowiada: "Moje królestwo nie przypomina żadnego królestwa ziemskiego. Nie jestem podobny także do żadnego ziemskiego króla: dlatego nie noszę oznak władzy królewskiej, chociaż niektórzy malarze przedstawiają mnie ubranego w królewski płaszcz, siedzącego na tronie w koronie i z berłem.
Zapraszam do mojego królestwa wszystkich ludzi; królestwo moje nie ma granic strzeżonych przez żołnierzy. Każdy człowiek może należeć do mojego ludu, mojej owczarni, winnicy, mojego Kościoła. Kto chce być obywatelem mojego królestwa, bierze ode mnie przewodnik, który pomaga w bezbłędnym poruszaniu się po całym świecie. Tym przewodnikiem jest moja Ewangelia - "Dobra Nowina"".

Wszystkie uwagi Ewangelii tłumaczą najważniejszą zasadę życia: " Będziesz miłował Pana Boga swego, a bliźniego - jak siebie samego" (por. Łk 10, 27-28). A więc mówi dalej Pan Jezus: "W moim królestwie wszyscy pamiętają o dwóch najważniejszych wartościach: o Bogu - naszym Ojcu i o człowieku. Kto kocha Boga i człowieka nie tylko słowem, lecz swoim postępowaniem - ten należy do mojego królestwa. Pokazuję, jak należy kochać Boga: spełniam Jego wolę, kiedy umieram na krzyżu. Daję także przykład, jak można kochać ludzi: oddaję swoje życie za nich. Oddaję życie nie tylko za moich przyjaciół, lecz także za tych, którzy drwią ze mnie, którzy pogardzają mną. Członkowie mojego królestwa nie mogą dzielić ludzi na złych i dobrych, przyjaciół i wrogów; ponieważ każdy jest człowiekiem, za którego oddaję moje życie. Wszystkich - tak jak skazańca umierającego obok mnie - zapraszam do mego królestwa".

Pomyśl:
Przez chrzest św. należysz do Królestwa Pana Jezusa. Jezus jest Królem Miłości. Ty masz pomagać Chrystusowi Królowi w rozszerzaniu i umacnianiu Jego Królestwa, o którym przypomina Prefacja Mszy św. z uroczystości Chrystusa Króla Wszechświata: Królestwo Chrystusa jest królestwem: prawdy, świętości, sprawiedliwości, miłości i pokoju. Ty jesteś zaproszony przez Chrystusa Króla do mówienia zawsze prawdy, do zaprowadzenia sprawiedliwości i pokoju, do życia miłością. Są to warunki, dzięki którym zostaniesz świętym i pomożesz innym w osiągnięciu świętości. Gdzie przebywają święci ludzie - tam jest Królestwo Jezusa.