Miejscowość Qasr Al-Yahud, (czyli po arabsku „Zamek Żydów”), którą tradycja wiąże z chrztem Jezusa z rąk św. Jana Chrzciciela była niedostępna od 1967 r., czyli czasu tzw. wojny sześciodniowej. Obszar wielkości 55 hektarów został zaminowany i stał się zamkniętym terenem wojskowym. Obecnie miny te zostały usunięte w ramach międzynarodowej misji trwającej kilka lat do tego stopnia, że po niektórych oznakowanych ścieżkach można ponownie bezpiecznie chodzić.

Uczestnicy pielgrzymki prowadzeni przez o. Francesco Pattona, przełożonego franciszkańskiej Kustodii Ziemi Świętej, wraz z abp Leopoldo Girellim, nuncjuszem apostolskim w Izraelu przeszli w procesji śpiewając m. in. hymn uwielbienia: „Christ vincit, Christ regnat, Christ imperat” - " Chrystus Wodzem, Chrystus Królem, Chrystus Panem", do kaplicy, w której odprawiono Mszę św. O. Patton podziękował prezydentowi Izraela Reuvenowi Rivlinowi, który wraz z władzami izraelskimi prowadził kampanię na rzecz oczyszczenia min terenu nad brzegiem Jordanu.

Rozminowywanie terenu wokół Qasr al-Yahud na palestyńskim Zachodnim Brzegu na granicy z Jordanią, ok. 10 km na wschód od Jerycha, trwało cztery lata i kosztowało ok. 4 mln dolarów. W 2011 władze izraelskie wytyczyły tam tylko jedną drogę dla pielgrzymów chrześcijańskich. Wcześniej raz do roku mogli je odwiedzać franciszkanie z Kustodii Ziemi Świętej, a w 2000 był tam Jan Paweł II. Dostęp do tego miejsca kontrolują wojska izraelskie i na wjazd trzeba mieć specjalne pozwolenie.

Kaplica pw. św. Jana Chrzciciela w Qasr el-Yahud została zbudowana w latach trzydziestych XX w. z białego wapienia jerozolimskiego. Franciszkanie byli już w tym miejscu za papieża Klemensa VI. w 1342 r. i nazwano ich „strażnikami miejsc świętych Ziemi Świętej”. W XVII wieku zaczęto organizować pielgrzymki do miejsca chrztu Jezusa. W XIX wieku, gdy wzrósł ruch turystyczny do Ziemi Świętej miejsce to stało się popularnym celem pielgrzymek. W sumie zostało zbudowanych osiem klasztorów oraz innych kościołów i kaplic przez wszystkie główne wyznania chrześcijańskie: katolickie, ormiańskie, koptyjskie, etiopskie oraz prawosławne patriarchatu jerozolimskiego, rumuńskiego i rosyjskiego oraz syryjskiego.