Zawirowania w koalicji rządzącej, wywołane przez Unię Wolności, zmierzają do całkowitego pozbawienia Akcji Wyborczej Solidarność jakiegokolwiek politycznego sukcesu. Nawet reformy, które stanowią przełom ustrojowy w naszym państwie, są ukazywane jako pasmo błędów i klęsk zgotowanych przez AWS. Nie dajmy się zwariować. Te wyjątkowo niesprawiedliwe oceny mają przysłużyć się zwycięstwu wyborczemu SLD. Dlatego spróbujmy tylko na przykładzie polityki prorodzinnej AWS-u i koalicyjnego rządu ocenić to, czego w tej kadencji dokonano. A dopisać trzeba, że na świecie, a zwłaszcza w Unii Europejskiej trwa dzisiaj wielka wojna z rodziną, czego wyrazem jest m.in. wprowadzenie w większości tych państw ustawy zrównującej w prawach z naturalną rodziną związki homoseksualne, a z początkiem lipca br. w czasie specjalnej sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ w Nowym Jorku ma być podjęta próba wpisania do Karty Praw Człowieka prawa do aborcji.
Można te antyrodzinne działania skwitować nauką, że zawsze gdy walczono z rodziną, gdy próbowano rodzinę podporządkować jakiemuś totalitarnemu systemowi, kończyło się to tragicznie dla państw i narodów. Dlatego trzeba z szacunkiem odnieść się do wszelkich działań prorodzinnych w naszym państwie. Choć nie mają one jeszcze wielkiego przełożenia finansowego, to w sferze idei są na wielką skalę. Pisałem już na tym miejscu o dwóch dokumentach przyjętych przez ten rząd: Raporcie na temat sytuacji polskich rodzin z 1998 r. oraz Programie - Polityka prorodzinna państwa, z listopada 1999 r. Teraz chciałbym poinformować o przyjętych dotąd ustawach (nie wszystkich z braku miejsca), wspomagających rodzinę. W tym wyliczeniu posłużę się opracowaniem, które przygotował poseł Antoni Szymański - przewodniczący Sejmowej Komisji Rodziny.
W kodeksie pracy było to: wydłużenie od 1 stycznia 2000 r. urlopów macierzyńskich z 16 do 20 tygodni przy urodzeniu jednego dziecka oraz z 20 do 30 tygodni w przypadku urodzenia więcej niż jednego dziecka. Od stycznia 2001 r. nastąpi drugi etap wydłużania urlopów macierzyńskich odpowiednio do 26 i 36 tygodni; od 1 stycznia 2000 r. podwyższono kwotę za urlop wychowawczy dla matek wychowujących troje i każde następne dziecko (wynosi ona tyle, ile otrzymuje matka samotnie wychowująca dziecko); podwyższono podstawę wymiaru zasiłku porodowego z 15 do 20%.
W kodeksie rodzinnym i opiekuńczym było to: wprowadzenie od 16 grudnia 1999 r. instytucji separacji małżeńskiej; przyspieszenie procesu adopcyjnego oraz procesu ustalenia sytuacji prawnej dziecka pozbawionego opieki rodziców naturalnych; nowelizacja ustawy o postępowaniu wobec nieletnich (instytucja mediacji), zagwarantowanie praw pokrzywdzonych oraz zaostrzenie prawa wobec nieletnich sprawców; ustanowienie instytucji Rzecznika Praw Dziecka. Dopisać w tym miejscu można ratyfikację konkordatu, który zrównał ślub udzielony w kościele ze związkiem małżeńskim zawartym w urzędzie stanu cywilnego.
W kodeksie karnym wprowadzono zasadę ochrony prawnej zdrowia dziecka poczętego oraz przywrócono termin "dziecko poczęte" (w tym miejscu można dodać, że w ustawie o zawodzie lekarza wprowadzono zakaz dokonywania eksperymentów badawczych na dziecku poczętym); wzmocniono ochronę prawną życia noworodka; uchwalono zakaz produkcji i rozpowszechniania pornografii (próbie całkowitego zakazu pornografii sprzeciwił się Prezydent, wetując ustawę).
Całkowicie nową formą pomocy finansowej rodzinie jest wprowadzenie tzw. dodatku prorodzinnego - od września 1999 r. jest wypłacane raz do roku świadczenie pieniężne na trzecie i każde następne dziecko uprawnione do zasiłku rodzinnego; również czymś nowym jest utworzenie Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie, którego celem ma być wspieranie i promocja rodzin, organizowanie poradnictwa oraz zastępczych środowisk rodzinnych dla dzieci osieroconych.
Dłuższego omówienia wymagałby pakiet ustaw o pomocy społecznej, co z braku miejsca pominę. Wspomnę jedynie, że w ubezpieczeniach społecznych przyjęto rozwiązanie, że budżet państwa opłaca w całości składki na ubezpieczenia za kobiety przebywające na urlopach macierzyńskich i wychowawczych, oraz utworzono fundusz alimentacyjny (od 1 stycznia 2000 r. po śmierci osoby zobowiązanej do płacenia alimentów dziecko będzie mogło korzystać z pomocy tego funduszu do ukończenia szkoły, nie dłużej niż do 25. roku życia).
Przy wprowadzeniu każdej z czterech reform starano się mieć wzgląd na rodzinę. Wymienię tylko reformę edukacji, która zapoczątkowała nowoczesny system kształcenia, którego celem ma być uzyskanie matury przez ok. 70% młodzieży, aby 40% z niej mogło ukończyć studia (obecnie 15%). Aby odciążyć budżety rodziców, wprowadzono kredyty dla studentów, a także zwiększono liczbę uczniów szkół podstawowych i średnich objętych stypendiami. Ważną kwestią reformy edukacji jest wpływ rodziców na szkołę, przede wszystkim na wychowanie w szkole (wyeliminowano przedmiot " edukacja seksualna" w szkole, a wprowadzono "wychowanie do rodziny").
Wiele odbyło się w Sejmie debat w związku z wprowadzeniem tzw. podatku prorodzinnego, czyli odpisu od podatku dochodowego od osób fizycznych w zależności od liczby dzieci w rodzinie. Projektowana ulga podatkowa miała objąć ponad 3 miliony dzieci. Kiedy po długich bojach udało się tę ustawę uchwalić, Prezydent ją zawetował.
To tylko niektóre z działań Sejmu na rzecz rodziny, ze szczególnym uwzględnieniem dramatycznej sytuacji demograficznej, jaka panuje w Europie i już dotarła do Polski. Niech każdego zaniepokoi fakt, że zaczęliśmy wymierać, dlatego wybierając władzę, pytajmy o poglądy polityków na rodzinę. Polska umiera w rodzinach. Ale tylko w rodzinach może się odrodzić. Dlatego w tym "być albo nie być" narodu nie chodzi jedynie o większe dotacje dla pomocy społecznej, o zupy bezrobotnych, choć każde zaradzenie biedzie jest ważne. Nade wszystko pamiętać trzeba o rodzinach, które są "kolebką" narodu. Wiedzmy też, że uzdrowienie człowieka, uzdrowienie całego narodu dokonuje się przez rodzinę, że tylko w odrodzonej rodzinie człowiek odnajdzie trwałe szczęście, dlatego wszelkie wspieranie dobrych rodzin zawsze się państwu opłaca.