Warszawskie wydawnictwo płytowe Acte PreMalable podjęło cenną inicjatywę dokumentowania na płytach kompaktowych muzyki polskiej różnych epok. Spośród ponad 50 tytułów z katalogu firmy na uwagę zasługuje pięcioczęściowy cykl Panorama nowej muzyki polskiej. Jedna z płyt poświęcona jest religijnej muzyce organowej i chóralnej. Na krążku utrwalono trzy utwory organowe i pięć chóralnych. Płytę otwiera organowa Kantata op. 26 Henryka Mikołaja Góreckiego w interpretacji Andrzeja Chorosińskiego, który również wykonuje finałowe Psalmus Mariana Borkowskiego. Pozostałe utwory układają się w dwie części rozdzielone sekwencją Victimae paschali laudes na organy Mariana Sawy w wykonaniu kompozytora. Pierwszą ze wspomnianych części wypełnia żeński chór Schola Cantorum Bialostociensis pod dyrekcją Violetty Bieleckiej. W interpretacji tego znakomitego zespołu zarejestrowane zostały dwa utwory: Assumpta est Maria Juliusza Łuciuka i Stabat Mater Pawła Łukaszewskiego. W drugiej części warszawski Chór Akademii Teologii Katolickiej (obecnie Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego) pod dyrekcją ks. prof. Kazimierza Szymonika przedstawia trzy kompozycje: Ave Maria, Mater mea Jana Węcowskiego, Ecce nunc benedicite, Dominum Stanisława Moryty oraz Parce Domine Marcina Łukaszewskiego.
Polska twórczość sakralna przeżywa dziś swój renesans. Coraz więcej twórców skłania się ku tematyce religijnej. Niniejsza płyta, nagrana przez czołówkę polskich chórów i organistów, prezentuje zaledwie wycinek tej twórczości.
Jaka powinna być muzyka sakralna? Sięgnijmy do dokumentów Kościoła katolickiego. Konstytucja o świętej liturgii Soboru Watykańskiego II Sacrosanctum Concilium w rozdziale VII (art. 127) podaje: "Wszyscy zaś artyści, którzy kierując się swoim natchnieniem twórczym, chcą służyć chwale Bożej w Kościele świętym, niech zawsze pamiętają, że chodzi tu o pewien rodzaj sakralnego naśladowania Boga Stworzyciela i o dzieła przeznaczone do kultu katolickiego, dla zbudowania, pobożności i pouczenia wiernych". W art. 112 tej samej Konstytucji Sobór Watykański II poucza: "...Kościół uznaje wszystkie formy prawdziwej sztuki i dopuszcza je do służby Bożej, jeżeli tylko posiadają wymagane przymioty". A te przymioty określił w kilku zaledwie słowach papież Pius X w swoim motu proprio Inter pastoralis offici solicitudines z dnia 22 listopada 1903 r. Są to: świętość, doskonałość formy i powszechność.
Zarejestrowane na przedstawionej wyżej płycie utwory wszystkie te wymagania spełniają.