Bitwa Warszawska 1920 r. "Osiemnasta, decydująca bitwa w dziejach świata" - tak nazwał ją lord d´Abernon, obserwator z ramienia rządu brytyjskiego w lipcu i sierpniu 1920 r. Cud nad Wisłą... Bitwa, która ocaliła Polskę i Europę przed zalewem bolszewickiego barbarzyństwa.
W ubiegłym roku zamieściłem w Niedzieli piosenki o wojnie z bolszewikami: Marsz harcerzy ochotników z 1920 r.; A nasz Piłsudski wiedzie chłopców rój; A te nasze żołnierzyki na placówkach stoją (piosenka oparta na pierwowzorze z I wojny światowej); Świat cały śpi spokojnie; Leguny w niebie; Polska młócka... Tytuł ostatniej piosenki poszerzyłem o słowa: Cud nad Wisłą, czyli polska młócka. Przedtem cztery z nich można było znaleźć w antologii piosenki i poezji Pokój z Sowietami spiszem bagnetami, opracowanej przez Adama Rolińskiego i Andrzeja Romanowskiego, wydanej w Krakowie w 1994 r.
Dzisiaj przypominam pieśń Artura Oppmana Or-Ota z muzyką Feliksa Nowowiejskiego pt. Obrona Warszawy - na pamiątkę odparcia nawały bolszewickiej dnia 2 sierpnia 1920 r. Pieśń została umieszczona w przeznaczonym dla szkół, postanowieniem ministerstwa szkolnictwa z dnia 16 września 1920 r., śpiewniku Zjednoczona Polska, opracowanym przez Feliksa Nowowiejskiego. Serdecznie dziękuję Jerzemu Orłowskiemu z Mielca za użyczenie mi zawartości tego śpiewnika. Pieśń nazywana jest także Marszem Hallera. Generał Józef Haller, twórca przybyłej z Francji "Błękitnej Armii", w pierwszych dniach lipca 1920 r., decyzją Rady Obrony Państwa pod przewodnictwem Wodza Naczelnego Józefa Piłsudskiego, stanął na czele Armii Ochotniczej.
Genialny manewr strategiczny Piłsudskiego - rozpoczęta 16 sierpnia kontrofensywa znad Wieprza na tyły wojsk sowieckich - błyskawicznie zmienił zwycięski pochód bolszewików w druzgocącą klęskę. W tradycji symbolami Bitwy Warszawskiej stały się szczególnie krwawe zmagania pod Radzyminem i Ossowem i śmierć, w przeddzień uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, bohaterskiego kapelana, ks. Ignacego Skorupki, poległego wśród swych wychowanków - harcerzy i gimnazjalistów, ochotników. Święto Matki Bożej, 15 sierpnia, stało się także Świętem Żołnierza. "Ossów" - to słowo znalazło się w utworze współczesnym, w powstałym w naszym czasie wierszu Krzysztofa Rudzińskiego, zawartym w jego najnowszym zbiorze poezji - Pejzażu wewnętrznym. Wiersz - przesłanie Polaka roku 2000.

Europie końca wieku

KRZYSZTOF RUDZIŃSKI

pamięci bohaterów 1920 r.

Śpisz dziś spokojnie, oddychasz głęboko
Po dniu dostatnim, pogoni za zyskiem.
Europo lat schyłku, ludów cmentarzyskiem
Staniesz się wkrótce, zmurszała opoko.
Cywilizacji śmierci budujesz pomniki,
Nazywając miłością popędu spełnienia.
Obłudą usypiając wyrzuty sumienia,
Twoich dzieci i starców, zabijanych krzykiem.
A tu na małym wzgórku śpią bohaterowie,
Powołani swym życiem zatrzymać nawałę.
Ratując wolność twoją, kulturę i mowę
Przed hordami ze Wschodu, legli pod Ossowem.
Europo lat schyłku, jak im oddasz chwałę?
Jaką postawą godną im dzisiaj odpowiesz?

Obrona Warszawy - 1920 r.

Słowa: Artur Oppman Or-Ot
Muzyka: Feliks Nowowiejski

Cios uderza w pierś narodu,
Co za wolność ginąć zwykł,
Barbarzyńskie hordy Wschodu
Niosą topór, knut i stryk!
Pod nogami nędznej dziczy
Ziemia wolnych bluzga krwią
I od czerni najezdniczej
Grzmi bluźnierstwo: "Zdepczem ją!"
Wstań, ofiarny orle biały,
Zbawić ludy jeszcze raz!
Marsz, Polaku, w pole chwały,
Dzień tryumfu wzywa nas!
Znamy, wrogu, szlak twój krwawy,
Czyngischańskich znaki hord,
Od Kijowa do Warszawy
Trup i żagiew, krew i mord!
Lecz pod nożem, co krwią pała,
Któryś w serce chciał nam wbić:
Zadrżyj, wrogu! Polska cała
Biegnie walczyć, bić i żyć!
Wstań, ofiarny orle biały...
Polska bitwo! Pieśni czynu!
Niech grzmi w niebo pacierz twój!
Nie za marny liść wawrzynu:
Za Ojczyznę idziem w bój!
Nad odwieczny dach Piastowy,
Nad rozłogi chlebnych pól,
Leć, nasz hymnie narodowy:
Szczęku szabel, świście kul!
Wstań, ofiarny orle biały...
Polskie słońce, jak źrenica,
Patrzy w tęczę polskich snów:
Pieśń zwycięstwa gra stolica,
Jutro zagra święty Lwów!
Giń, despoto oszalały,
Na biesiadę kruczych staj!...
"Kto wasz żołnierz?" - Naród cały!
"Gdzie wasz obóz?" - Cały kraj!
Wstań, ofiarny orle biały...
W obce kraje, w śnieżne dale,
Skroś tęsknotę, trud i znój,
Szedł twój żołnierz, Jenerale -
Dziś w najświętszy idzie bój!
Kto padł w bitwie - nie umiera,
Jemu w sercach wiecznie trwać.
A zwycięzcom - pieśń Hallera
Wolnym życiem będziem grać!
Wstań, ofiarny orle biały...