Bądź pokornym,
gdyż kimkolwiek jesteś,
cokolwiek masz,
cokolwiek robisz, dla siebie czy innych,
wynika to z samej miłości Boga
i z obecności Jego Łaski.
(s. Katarzyna Drexel)

Niedziela 1 października Roku Jubileuszowego 2000 będzie dniem, który na trwałe pozostanie w pamięci katolików amerykańskich. Oto błogosławiona Katarzyna Drexel zostanie kanonizowana przez Papieża Jana Pawła II w czasie uroczystej Liturgii na Placu św. Piotra w Rzymie.
Poznajmy życiową drogę nowej Świętej Kościoła. Urodziła się w Filadelfii 26 listopada 1858 r. jako drugie dziecko Franciszka i Hanny Langstroth Drexel. Matka Katarzyny zmarła 5 tygodni po jej urodzeniu. W 1860 r. ojciec ożenił się powtórnie - z Emmą Bouvier - a w trzy lata później urodziła się ich córka - Luiza. W 1870 r. zakupił letnią posiadłość o nazwie Saint Michael w Torresdale w stanie Pensylwania. Siostry Elżbieta i Katarzyna uczyły się w niedzielnej szkółce i przynajmniej 2 razy w tygodniu pomagały nowej matce w posłudze względem ubogich. Ich proboszczem był wówczas ks. Jakub O´Connor, poprzednio rektor Seminarium Duchownego pw. św. Karola w Filadelfii, a później biskup diecezji Omaha w stanie Nebraska. Stał się on serdecznym przyjacielem rodziny oraz ojcem duchownym Katarzyny. Edukację córek państwa Drexel powierzono guwernantkom.
Gdy Katarzyna miała 21 lat, jej druga matka ciężko zachorowała. Katarzyna niezwykle troskliwie opiekowała się przez 3 lata cierpiącą z powodu nowotworu Emmą. W ciągu tego okresu myślała o podjęciu życia zakonnego. Po śmierci matki w formie listownej zwróciła się do bp. O´Connora z prośbą o poradę. Ten zaś odpowiedział jej: "Rozmyślaj, módl się i czekaj". Dzięki misjonarzowi - ks. prał. Józefowi Stephan - Katarzyna miała okazję zaznajomienia się z bolączkami amerykańskich Indian.
Wraz ze swoimi dwiema siostrami odwiedzała rezerwaty, gdzie mogła na miejscu zapoznać się z warunkami życia Indian i ich potrzebami. Zapoczątkowała budowę szkół w rezerwatach, zaopatrywanie ich w żywność oraz w ubrania, meble i pensje dla nauczycieli. Znalazła wielu księży, którzy zdecydowali się na podjęcie tam duszpasterskiej posługi. Później działalnością charytatywną objęła Murzynów na Południu i Wschodzie. Przez całe swoje życie za pośrednictwem Biura ds. Misji wśród Murzynów i Indian zachęcała i finansowo wspierała charytatywne dzieła zarówno na terenie Stanów Zjednoczonych Ameryki, jak i poza granicami.
W 1889 r. Katarzyna uzyskała zgodę bp. O´Connora na wstąpienie do zakonu. Co prawda, pragnęła podjąć życie klauzurowe, jednak jej ojciec duchowny zaproponował, aby utworzyła instytut dla dzieł wśród Indian i ludności kolorowej. Wahała się jakiś czas, ale w końcu zaakceptowała to jako swoje szczególne powołanie. 7 listopada 1889 r. Katarzyna otrzymała habit zakonny i przyjęła imię Maria Katarzyna. Po śmierci bp. O´Connora jej ojcem duchownym został abp Filadelfii - Patryk J. Ryan. 12 lutego 1891 r. Katarzyna Drexel złożyła śluby zakonne jako pierwsza członkini tworzonej właśnie Wspólnoty Sióstr od Najświętszego Sakramentu. Następnie wraz z trzynastoma współtowarzyszkami powróciła do ojcowskiej posiadłości Saint Michael.
W 1892 r. wspólnota sióstr przeniosła się do klasztoru pw. św. Elżbiety w Cornwall w stanie Pensylwania. Odtąd s. Maria Katarzyna dźwigała na swoich barkach ciężar administracji i przewodniczenia utworzonej przez siebie kongregacji zakonnej. Przez 44 lata wypełniała wszystkie te obowiązki w duchu służby i kultu Przenajświętszej Eucharystii, pozostając całkowitym darem złożonym Panu z samej siebie.
Dzieło misyjne rozpoczęła, otwierając szkoły z internatem, najpierw dla murzyńskich dzieci, a nieco później dla Indian Pueblo w stanie Nowy Meksyk. W 1902 r. udało się jej wybudować kolejną szkołę - pw. św. Michała, tym razem w rezerwacie Indian Navajo. Z upływem kolejnych lat s. Maria Katarzyna otwierała następne szkoły z internatem lub dzienne na Wschodzie, Środkowym Zachodzie oraz w przemysłowo-miejskich regionach Południa i Południowego Zachodu Stanów Zjednoczonych Ameryki. W 1917 r. udało się jej stworzyć kolegium nauczycielskie, któremu z czasem przyznano status Uniwersytetu św. Ksawerego w Nowym Orleanie. W 1935 r. doznała zawału serca, który spowodował trwałe inwalidztwo. Mimo to jej zaangażowanie i miłość do dzieł misyjnych konsekwentnie pogłębiały się aż do śmierci, która nastąpiła 3 marca 1955 r. Do dzisiaj jej doczesne szczątki spoczywają w krypcie macierzystej kaplicy Zgromadzenia, na terenie sanktuarium bł. Katarzyny Drexel w miejscowości Bensalem pod Filadelfią.
W opinii współczesnych jawiła się jako święta, która swe życie poświęciła czci Przenajświętszej Eucharystii oraz służbie biednym i uciskanym wśród rodzimych i afrykańskich Amerykanów. Dla wielu była źródłem inspiracji, przykładem do naśladowania dla większej jedności, sprawiedliwości oraz pokoju między ludźmi. Starania o wyniesienie jej na ołtarze rozpoczęto w 1964 r. w czasie uroczystości, której przewodniczył kard. Jan Król z Filadelfii. Papież Jan Paweł II beatyfikował ją w listopadzie 1988 r.
Jej duch i dzieło żyją nadal przez jej współsiostry sakramentki, które szczęśliwie kontynuują swą służbę dla "Eucharystycznej sprawiedliwości społecznej".
"Rzeczywiście Bóg działał przez Matkę Marię Katarzynę Drexel, która spełniła Jego wolę, oddając się na służbę najbiedniejszym z biednych Amerykanów. Jest świetlanym przykładem dla wszystkich ludzi wierzących i dobrej woli - mówił niedawno kard. Anthony Bevilacqua, arcybiskup Filadelfii - ona wierzyła, że my wszyscy jesteśmy jedną rodziną ludzką, zjednoczoną w Przenajświętszej Eucharystii, w sakramencie, który jest darem Jezusa z Samego Siebie".
Na koniec warto zauważyć, iż względem dotychczasowych - kilku zaledwie - amerykańskich świętych (jednak emigrantów lub konwertytów) bł. Maria Katarzyna Drexel będzie pierwszą kanonizowaną mieszkanką Stanów Zjednoczonych Ameryki, katoliczką urodzoną w Ameryce.