Łowiectwo jest pasją ludzi kochających przyrodę i umiejących z nią współdziałać. Obok rybactwa zajęcie to było znane od zarania dziejów. Na przestrzeni wieków różne były losy łowiectwa, zmieniały się metody rywalizacji z przyrodą i zmieniała się mentalność ludzi oraz cel i sposób polowań. Zostało jedno: przeświadczenie, że prawdziwe łowiectwo to równe szanse dla obu stron, zgodnie z etyką i prawami natury. II wojna światowa oraz czasy "minionej" epoki poczyniły wiele szkód i spustoszenia zarówno w pogłowiu zwierzyny, jak i w umysłach wielu ludzi. Nieżyciowe i nieetyczne przepisy oraz brak umiejętności przewidywania, a także podporządkowanie praw przyrody ideologii politycznej spowodowały, że do grona osób zajmujących się łowiectwem dostało się wielu przypadkowych ludzi, nie myśliwych, a kłusowników-mięsiarzy. Na szczęście, łowiectwo znowu staje się sportem elitarnym, chociaż krzywdząca opinia jeszcze tu i ówdzie pokutuje.
Moim zdaniem, w środkach masowego przekazu zbyt słabo ukazuje się rolę prawdziwego, ideowego łowiectwa. Zbyt mało ludzi wie, że myślistwo to nie tylko pozysk zwierzyny, to nie tylko strzelanie do wszystkiego, co żywe w polu, na wodzie czy w lesie, ale cały proces planowej, popartej badaniami naukowymi gospodarki. To zachowanie wielu gatunków zwierząt i ptaków, to prace badawcze nad ich rozwojem, potrzebami pokarmowymi i stanem zdrowotnym, to dokarmianie i tworzenie miejsc rozrodu, to pomoc w walce bezbronnych istot ze zgubnym wpływem nowoczesnej techniki, regulowanie tego, co współczesna cywilizacja nieświadomie zaczęła niszczyć. To często bezwzględna i czasem beznadziejna walka z okrutnymi metodami kłusowników. Samo polowanie jest maleńką cząstką tego procesu. Dla wielu prawdziwych myśliwych łowiectwo jest autentyczną pasją, sposobem na życie w ścisłym kontakcie z przyrodą, pożytecznym wypełnieniem czasu po pracy zawodowej. Mówiąc o łowiectwie, nie sposób pominąć najlepszego przyjaciela człowieka, jakim jest pies myśliwski.
Polski Związek Łowiecki organizuje konkursy psów myśliwskich. 17 września na terenie Koła Łowieckiego "Ponowa" k. Lelowa (dawne województwo częstochowskie) Okręgowa Rada Łowiecka - Komisja Kynologiczna w Krakowie zorganizowała jesienny konkurs wyżłów i psów małych ras. Mimo przejmującego zimna i siąpiącego deszczu przyjechali myśliwi ze swoimi czworonożnymi przyjaciółmi z całej Polski. Miłym akcentem była gościnna atmosfera, stworzona przez gospodarzy, wspólne ognisko i jak zwykle nie kończące się wspomnienia i gawędy łowieckie. Myśliwi to przecież rycerze św. Huberta, a stan rycerski zobowiązuje. Darz Bór!
Według oceny jury, w kategorii wszechstronnej najlepszymi przewodnikami byli - Dariusz Spisak i Ryszard Sołtysik; w kategorii wielostronnej - Henryk Kubiak, Kazimierz Mastelarz i Wojciech Tarnowski; w kategorii powszechnej - Barbara Wilk. Zaznaczyć trzeba, że nie była to jedyna kobieta występująca w tej szlachetnej rywalizacji. Joanna Sadkowska ze swoim psem Agarem przyjechała aż z Gdańska, poluje od 4 lat, a sport ten kontynuowany jest w jej rodzinie od wielu pokoleń. Sędzią głównym konkursu była Bogumiła Gmińska - przewodnicząca Komisji Kynologicznej.